Like a skyscraper ♥ - 17 იანვარს 2012

ჩვენც წავედიით...გზაში იმდენი ვილაპარაკეთ რო რავი.ძია ჩარლი მაგარი ხუმარა კაცი ყოფილა.იმდენი გვაცინაა...ას სიცილ-სიცილში მივედით...
დემი:-აბა რომელი სახლია??
ჩარლი:-აი ესს.
დემი:-ესს??
ჩარლი:-არა ეს.
ვაიმე თვალებს არ ვუჯერებდი და არ მეგონა ეს უზარმაზარი სასახლე ჩემი თუ იყო...ვაიმეეეეეეეეეე...........!!!!!!
P.S.ეს 3 სახი მართლა დემისია.

შიგნით რომ შევედით ლამის გავაფრინეე...ასეთი მაგარი სახლი ჯერ არ მენახა.ძია ჩარლი წავიდა თავისი ნომერი დამიტოვა და მითხრა რამე თუ დამჭირდებოდა ამ ნომერზე დამერეკა.მოკლედ ჩვენ ავედით და ვათვალიერებთ მთელ სახლს.მერე დედას დავურეკე.
დემი:-დეეეეე...
დედა:-დემი შენ ხარ?
დემი:-ხოო დეე.რა იყო გაგაღვიძე??
დედა:-არაუშავს სიხარულო აქ ხო ღამეა დაა...აბა მოგეწონათ სახლიი??ხო კარგად იმგზავრეთ??რამე პრობლემა ხო არ გქონდათ?ჩარლი ხო დაგხვდათ??
დემი:კაი დეე...ნუ ნერვიულობ ყველაფერი კარგად იყო.ჩარლიც დაგვხვდა...სახლი კიდე.ვაიმეეეეეეეეეეე ასეთი მაგარი სახლი ჯერ არსად მენახა.მიყვარხართთთ!!!!!
მამა:-ჩვენც თქო!-მამა იქიდან ყვიროდა ძილში.მოკლედ მერე კიდევ ველაპარაკებოდი სანამ დედა არ დაიღალა :დ:დდ ამ დროს კი მთავარ გამახსენდა.ჩემი ოთახი!!! ჩვენ დასწრებაზე ვიყავით.რო გავვარდიით ყველაა...ვაიი...:დ:დდ ძლივს დავისაკუთრეთ ჩვენ-ჩვენი ოთახები.ჩემი,მერე მაილისი იყო,მერე ზაკის და ბოლოს სტენის.ჯერ 1 საათი იყო.მთელი დღე წინ იყო.
დემი:-აუ ეხლა რა ვაკეთოოთ?
ზაკი:-რა და წავიდეთ და გავისეირნოთ.
მაილი:-სად უნდა წახვიდე ბიჭო?გზები არ ვიცით.
დემი:-ხოო მართალია.
ზაკი:-ერთხელ თუ არ ცდი ვერასდროს გაიგებ-და წაგვათრია ძალით.
ვბოდიალობდით წინ და უკან იმის შიშით რომ არ დავკარგულიყავით ამ ფილარმონია ქალაქში.სახლში მოვედით ბევრი ტკბილეულით,ჩიფსებით და პოპკორნით.კინოს ყურებას ვაპირებდით...მაგარი დრო ვატარეთ.
ასე გაილია 2 კვირა.ინგლისური მაგრა ვისწავლე...ნიორკშიც გზები შევისწავლეთ...კარგათაც ვერთობი ჩემს მეგობრებთან...მეზობლებიც გავიცანით...დედა კიდე ყოველ 2 საათში ერთხელ მირეკავს :დდდ თქვენ მეტყვით ახლა რამდენს ბოდიალობ გოგო მთავარი მითხარიო.გეტყვით კიდევაც...ის საერთოდ არ მეხმიანება...დამივიწყა...მეე?? მე არა.არა კიარა ვერა.ვერ ვიგდებ თავიდან.დღისით ვმხიარულობ მაგრამ ღამით მასზე ფიქრებს ვერსად ვექცევი...მიყვარს და ამას ვერაფერს ვუზავ...