დემი:-სტეეეეეენნნნნნნნნნ!!!დაკაკუნება არ იციი???
სტენ:-ოოო რაა...აჰა-და დააკაკუნა.ვიმე რა დებილია...!!!-აჰა ეს წერილი მოგივიდა.
დემი:-კაი მომეცი და წადი.
წერილი გავხსენი...რომ წავიკითხე ლამის ცუდად გავხდი.თითქოს ფეხქვეშ მიწა გამომეცალა...არა ღმერთო ეს რატომ მოხდა...იქ ეწერა:"დემი,ძალიან მიყვარხარ,მაგრამ ამის გაკეთება მიწევს.დღეს პროდიუსერმა დაგვირეკა და გვითხრა რომ სასწრაფოდ უნდა გავფრენილიყავით ამერიკაში.რა ვქნა არ ვიცოდი ესე მალე რომ მოგვიწევდა წასვლა,მაგრამ ოდესღაც ეს ხომ მოხდებოდა?!კიდევ ერთხელ გთხოვ მაპატიე.მიყვარხარ.ჯო."
საწოლზე დავეგდე და ვტიროდი...ვტიროდი...რატომ ღმერთო?რატომ? ასე მალე მაინც რატომ? ან რა ჯანდაბად შემიყვარდა? რატომ ვიცეკვე იმ საღამოს მასთან? რატომ...რაღაცაში კი იყო მართალი...ის მაინც წავიდოდა აქედან...ვტიროდი,უიმედობისგან და ვიცოდი რომ მას უკვე ვეღარასოდეს ვნახავდი...მაგრამ ერთმა აზრმა გამიელვა თავში...სასწრაფოდ მოვემზადე და გავიქეცი მისი სასტუმროსკენ.სწრაფადაც მივედი.ვიღაცა შემხვდა და იმას ვკითხე:
დემი:-უკაცრავად,ჯონასები აქ არინ თუ უკვე გაფრინდნენ?
-არა ჯერ აქ არიან მაგრამ...
დემი:-კარგით მადლობთ-და გავზქურე მისი ნომრისკენ...კიდევ კარგი ადრე მითხრა რომელ ნომერში იყო...ის კაცი კიდევ მომსდევდა "არ შეიძლება მათთან შესვლა და ა.შ.ბოლოს მივაღწიე ნომერს...ეგრევე შევვარდი.გამიმართლა მარტო ჯო იდგა ფანჯარასთან.
დემი:-იდიოტო კრეტინო,დეგენერატო...რატომ რატომ გამიკეთე ეს?! რა დაგიშავე...-მივვარდი და თან ხელით ვურტყავდი.
ჯო:-დემი,დამშვიდდი,დამაცადე გთხოვ აგიხსნა...
დემი:-არაფრის ახსნა მჭირდება...მარტო ერთს ვნანობ...შენ რატომ შეგიყვარე...რატომ...
ჯო:-დემი,დამშვიდდი გთხოოვ..ჩემს ჩახუტებას ცდილობდა.
დემი:-გაწიე შენი ხელები...ნუ მეხუტები...რატომ მიკეთებ ამას...
ჯო:-დემი...
დემი:-მატყუარა ხარ...
ჯომ ხელით დამიჭირა და მაკოცა...მე ვეწინააღმდეგებოდი მაგრამ ვერაფერი მოვახერხე...ბოლოს მოვიშორე და სილა ვტკიცე :დ:დდ
ჯო:-დემი რა გჭირს?? ხომ იცი რომ ეს მაინც მოხდებოდა...
ახლა კი დავფიქრდი...ძალიან ეგოისტურად გამომივიდა და გაჩუმებული ვიყავი...განზე გავედი და ასე შორი-შორს ვიდექი...
ჯო:-დემი მიპასუხეე...
მე ხრინწიანი და ჩუმი ხმით ვუთხარი:
დემი:-მაპატიე...
ჯო ერთ ხანს მიყურებდა.მე ასე მეგონა ახლა მიყვირებდა და სერიოზულად ვიჩხუბებდით.
ჯო:-მოდი ჩემო სულელო-და ჩემთან მოვიდა.მაგრა ავეკარი.ვტიროდი ასე უბრალოდ რომ გავუშვებდი.
დემი:-მაპატიე,მაპატიე.რა ეგოისტი ვარ!!!
ჯო:-ძაან კარგად მესმის შენი...და ღირსიც ვარ მაგ სიტყვების.
დემი:-მიყვარხარ საშინლად და რა ჯანდაბა ვქნა...მაპატიე ეს რა სიტყვები გითხარი...
ჯო:-კაი ნუღარ ტირიხარ-და ცრემლები მომწმინდა.-3-მდე დრო გვაქ.
დემი:- ახლა სამის ნახევარია...
ეს ნახევარი საათიც მალე გაილია...მე წავყევი გასაცილებლად.მას სულ ჩემი ხელი ეჭირა.აი ისინიც ჩაჯდნენ თვითმფრინავში.მე ისტერიკული ტირილი ამიტყდა მაგრამ ცუდად არ გავხდი.:დ ვუყურებდი როგორ მიდიოდა ის ჩემგან და როგორ თავისუფლად ვუშვებდი.მას ვეღარ ვნახავდი.მან ჩემი გულის ნახევარი წაიღო...ჩემი გულის მზე წაიღო და ის ვეღარასოდეს განათდებოდა.მაგრამ უცებ თვითმფრინავი გაჩერდა.კიბე მიადგეს და იქიდან ჯო ჩამორბოდა.რა დებილია რაა!მისკენ მთელი სისწრაფით გავიქეცი და ისიც მორბოდა და ჩამეხუტა.ასე ვიდექით 5 წუთი.
ჯო:-მივხვდი რომ ისე ვერ წავიდოდი შენთვის რომ არ მეკოცნა-და ვნებიანად მაკოცა.ჩავეხუტე რაც ძალი და ღონე მქონდა,რადგან ამას დიდხანს ვინატრებდი შემდეგ.
ჯო:-მიყვარხარ...ეს სიტყვა გახსოვდეს-და წავიდა...
