დადგა ყველაზე დაძაბული დღე ელისის ცხოვრებაში. უფრო სწორად დღე არა ღამე .. უკვე ყველას ეძინა. მხოლოდ ლუ და მორისი იყვნენ ბაღში ერთმანეთს ჩუმად რომ ხვდებოდნენ . ამ დროს ელისმა აიანზე კოლჰაუნი შენიშნა როგორც ფიქრობდა. აი დაიწყო ყველაფერი.
-კოლჰაუნ..
-შენ აქ რას აკეთებ? არ მეგონა თუ ასე ტი გაბედული იყავი აი აქ მოხვედი ჩემთან!!
-ხო სიმაღთლე გითხრა დიდად აღფრთოვანებული არ ვარ შენი ნახვით
-ხოო? აბა აქ რას აკეთებ ძვირფასო ელის??
-წყლის დასალევად გამოვედი ამ ღამეს ელისთან ვრჩები
-ელისი ოთახშია?
-ხო-წარბიც არ შეუხრია ისე მოიტყუა ელისმა
-გასაგებია.. მგონი ჩვენ სალაპარაკო გვაქვს
-შეგიძლია დაიწყო-თქვა მან და შეშინებული თვალები კოლჰაუნის ისარაღისკენ გააპარა. მაგრამ ვინ აცალა კოლჰაუნმა მაშინვე დასტაცა იარაღს ხელი დაელისს დაუმიზნა
-ელისს მეორედ შეეშინდა . ფეხზე ვეღარ იდგა. მუხლებს ვეღარ გრძნობდა. ამას დაემატა გასროლის ხმა. დიახ ეს კოლჰაუნმა გაისროლა.ელისი ცუდად გახდა. შეხედა სისხლს რომელიც თქრიალით მოდიოდა შეეშინდა თავბრუ დაეხვა და გული წაუვიდა. სროლის ხმაზე ყველა მათთან მივარდა. შეშინებული ხალხი. მათ ლუ გონს მოიყვანეს მაგრამ ასე დიდხანს ვერ იქნებოდა.. ყველაფერი გვიანი იყო... ლუ ბუნდოვნად ხედავდა ლუს აცრემლებულ სახეს. მამაკაცებს რომელთაც კოლჰაუნი მიჰყავდათ. მორისს რომელიც თვალებს ახამხამებდა ცრემლები რომ არ წამოსვლოდა. ზებ სტამპს რომელიც რაღაცას ნანობდა და ...
რაღაც ნისლი ჩამოწვა. მაგრამ ჩვეულებრივი ნისლი კი არა ნისლი რომელიც უკანასკნელი იყო რაც ელისმა ამ სამყაროში ნახა. ნისლი რომლის გამოც ყველა ტიროდა და განიცდიდა . რომლის გამოც ყველა დამნაშავედ თვლიდა თავს და რომლისთვისაც კოლჰაუნს ჩამოხრჩობა მიესაჯა.
-ელის ადექი ღამის ორი საათია შენ კიდე რაც მოხვედი მთელი დღეა გძინავს.
-დედა?-წამოდგა ელისი და გაექანამისკენ რათა ჩახუტებოდა
-ჩემი პატარა გოგო-თქვა დედამ და გაუკვირდა ელისი რომ არ ეჩხუბა მე პატარა არ ვარო. რამდენი ხანია დედას ასე არ ჩახუტებია.
ელისი მეორე ოთახში გავიდა :
-კომპიუტერთან ჯერ მე ვჯდებიი- თქვა მისმა ძმამ
-ოჰ იჯექი კაცო :დ
უკვე ტელეფონმაც დარეკა
-ელიიიიიიიიიიიის. დსადა ხარ ვირო წამოეთრიე რამდენიხანია გელოდები
-საად ქალო?
-ხო შემპირდი შენთან დავრჩებიო???
-ააა ხო კაი კაი მოვდივარ. დედიიიი წავედი მე და დღეს ენთან ვრჩები კაი??
-კარგი ხვალ რომელზე მოხვალ
-სადილზე სახლში ვიქნები. და პიცა გამიკეთე რა გთხოოოოოოოოოოვ.
-კარგი :*
ელისი გარეთ გავიდა. გავიდა საკუთარ ქუჩაზე იქ ხომ სხვანაირა სუნთქავდა. ცოტახანს ჩაფიქრდა
მაგრამ ფიქრი ვერც მოასწრო დაინახა მისი მეგობარ რომელიც შორიდან ხელს უქნევდა . გაიღიმა და მისკენ გაიქცა .
-ენიიიიიიიიიიიი გუშინ იცი რა მაგარი სიზმარი ვნახეეეე? რაღაც უცხო. ძალიან მაგარი მერე მოგიყვები საღამოს . ბოლოს მაღთალია მოვკვდი :დ სიზმარში მაგრამ კიდე მინდა რო დამსიზმროს მაგარი იყო.
თითქოს ყველაფერი მართლა განვიცადე :დ
-კაი კაი საღამოს მომიყევი. ისე ამბობენ თუ დაგესიზმრება რომ მოკვდი დიდხანს იცოცხლებო
-ვაუ.. პირველად მესმის. მაგრამ რა მნიშვნელობა აქვს ჯერ კიდე როლებში ვარ შეჭრილი
-საღამოოოოოოოოოოოს. ეხლა არ მაინტერესებს
-უიმე საქონელი ხარ რა :პ
-წამოდი წაამოდი ჩქარა რა
-რატომაა რომ არასოდეს არ მისმენ?
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
-კაი ელის ეხლა წადი და საღამოზე დაგირეკავ და ერთად წავიდეთ
-ხო კაი
ელისმა კიბეები ჩაირბიინდა და ერთ ბიჭს დაეჯახა.მან აიხედა და ბიჭს სახეზე შეხედა თუ არა ადგილზე გაშეშდა
-ანუუუუუუუუუ
-ანუ ეს სიზმარი არ ყოფილა -თქვა ბიჭმა და ელისს გადაეხვია
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
პ.ს. ვინც ვერ გაიგეთ. ანუ ეს ბიჭი რომელიც კიბეებზე შეხვდა იყო ჩვენი ცნობილი გმირის მორისის თანამედროვე სახე
kide mindoda gagrdzeleba magram mizezebis gamo ar vagrdzeleb da gtxovt daakomentaret es chemi 7 taviani motxroba da velodebi tqvens komentarebs mteli sulit da gulit :*:*:*:*:* genacvalet miyvarxart :*
