1995 წლის 26 მაისი .
London Health Sciences Centre
-გილოცავთ . თქვენ გოგო შეგეძინათ. (ექთანი)
-დედა როგორ არის ? (დევიდი)
-დედაც მშვენივრადაა . გოგონა სიმაღლეში 56 სანტიმეტრია , წონაში - 3.500. (ექთანი )
-მადლობა ღმერთს . (დევიდი)
დევიდი გარეთ გავიდა , სადაც ნათესავები და მეგობრები ელოდებოდნენ . სიხარულისგან ხმას ვერ იღებდა , თვალებიდან ცრემლები მოსდიოდა . ვერ დაეჯერბინა რომ ამქვეყნად მოევლინა ახალი სიცოცხლე , რომელიც მას მამას დაუძახებდა.
-დაიბადაააა.. გოგოაააა... -საბოლოოდ ძლივს ამოიღო ხმა.
-გილოოცაავ დევიიიდ.. რას დაარქმევ ? ისმოდა შეძახილები .
-არვიცი სახელს მენდი შეურჩევს. (დევიდი)
ამ დროს საავადმყოფოს დიდ მონიტორზე (გარეთ) დაეწერა :
Congratulations . Her name is Likuna.
-ლიკუნა . ლიკუნა დაარქვა . წამოიძახა გახარებულმა დევიდმა.
-ქართული სახელია ?
-კი ქართული სახელია ♥
ლიკუნას დაბადებას ლონდონში დიდი ფეიერვერკებით და მილოცვებით შეხვდნენ .
1999 წლის 26 მაისი
-კიდევ ერთხელ გილოცავ საყვარელო დაბადების დღეს , ძილინებისა (დევიდი)
-ძილინებისა მამიკო . (ლიკუნა)
დევიდმა შუბლზე აკოცა და გასვლა დააპირა როდესაც ლიკუნამ დაუძახა :
-მააა!
-რა იყო ?
-მაა ოცნებები ხდება ?
-მთავარია ირწმუნო და ყველაფერი ახდება.
-ანუ მოცეკვავე გავხდები ?
-კი გახდები და ჩვენც გაგვახარებ .
-მა შენი ოცნება ახდა ?
-კი ახდა.
-რას ოცნებობდი ?
-იმას , რომ მყოლოდა ისეთი ოჯახი , როგორიც ახლა გვყავს .
კიდევ ერთხელ აკოცა შუბლზე და ოთახიდან გავიდა . ლიკუნას კი ჩაეძინა და ოცნებებს ლამაზ სიზმრად ხედავდა.
2013 წლის 10 იანვარი .
დილით ქარის ზუზუნმა გამაღვიძა . გარეთ გავიხედე ისევ გაუჩერებლად თოვდა და ძლიერი ქარი უბერავდა . თბილად ჩავიცვი , თავი მოვიწესრიგე და სასადილო ოთახში ჩავედი .
-დილამშვიდობისაა
ვიყვირე როგორც მჩვევია და ორივე გადავკოცნე . სადილამდე ვილოცე , მე ხომ კიდევ ერთი დილა გამითენდა და მომეცი შანსი ჩემი დაწყებული საქმე ბოლომდე მიმეყვანა . რათქმაუნდა ცეკვას ვგულისხმობ .
-დე რა გვაქვს საუზმედ ?
-ჩაი და შენი საყვარელი ნამცხვარი.
-ჰმმმ.. რა სიგემრიიელეაა.. მა სამსახურში არ გაგვიანდება ?
-არა რატო ?
-აუუ გაგვიანდებოდეს რაა.. :დ
-კაი მაგვიანდება .
-მაშინ რას უყურებ წავედით :დ ცეკვა მაქ მე დღეს და გამიყვანე ბარემ .
-ოოხ . შენ ხო ადამიანს არ მოასვენებ რა , ან ამ ყინვაში რა გეცეკვება ))
-მე სულ მეცეკვება მაა.. დე ნამცხვარს გზაში შევჭამ რამეში ჩამიდე .
-მარტო მტოვებთ არა ?
სახე მოიღუშა დედამ .
მე და მამა მანქანაში ჩავსხედით და გზას გავუყევით . უუხ რა გემრიელი იყო ნამცხვარი .
-აქ გამიჩერე მა. ხო გამომივლი ცეკვა რო დამიმთავრდება ?
-ანუ რამდენ ხანში ?
-3 საათში .
-3 საათში სამსახურიდან ვერ გამოვალ ლიკუ..
-მააა , ძააან გთხოოვ , გავიყინები ((
ვუთხარი და ქვედა ტუჩი ავიბზიკე.
-ხო კაი ჯანდაბას სამ საათში აქ იყავი . სახლში დაგსვამ და ისევ წავალ სამსახურში .
-აააა მიყვარხაარ.
ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე.
დარბაზში უცებ ავირბინე .
-ჰეეი ჯესიი.
ჯესი ჩემი ქორეოგრაფი იყო .
-ჰაი ლიკუ . მიდი მალე გამოიცვალე ახალი ამბავი მაქ.
ჰმმ..ახალი ამბავიი ? იმედია ეს იქნება ერთი ნაბიჯით წინ ჩემს კარიერაში.
-ესეიგი ბავშვებო , ძალიან მნიშვნელოვანი ამბავი მაქვს . ბევრი ვიფიქრეთ და გადავწყვიტეთ რომ დაგიფასოთ თქვენი შრომა და მოვაწყოთ ერთ წლიანი ტურნე სადაც თქვენ ცნობილი ვარსკვლავების პერფომანსებს გააფორმებთ თქვენი ცეკვით. იმედია ყველა წამოხვალთ .
ძალიან გამიხარდა და სახე გამინათდა , მაგრამ მალევე შემეცვალა გამომეტყველება .
-ლიკუ არც კი გაბედო უარის თქმა.
მითხრა და წარბი ამიწია ჯესიმ.
