ჩემს წითელ ფერარს გზაზე მივაქოლებდი და სიამოვნებით ვუყურებდი გზას თან ჩემ თავს ველაპარაკებოდი.... ჰაჰაჰა მგონი გავგიჟდი... რატომ არ მივწერე და არ ვუთხარი რომ მე ვიყავი ნუთუ შემეშინდა რისი ან რატომ გაურკვეველი იყო ჩემთვის, ასეთ ფიქრებში ვიყავი რომ დანიშნულ ადგილს მივადეგი უკვე 5 ხდებოდა მაგრამ ქალაქს მაინც ეძინა იგრძნობოდა რომ მზე მალე გაახელდა თვალებს ამიტომ ადამიანის დნახვა ადვილად შეიძლებოდა,მართლაც ჯასტინი იქვე იჯდა ქვიშაში და ოკენეს გაჰყურებდაა არც კი გამოუხედია მეგონა ვერ დამინახა, მაგრამ შევცდი :
-საიდან გაიგე (ჯასტინი)
-ხო იცი, ზოგ ზოგიერთები ვერ მალავენ საიდუმლოს და გავუღიმე
-გითხრეს?
-არაა არც ასეა საქმე მათი ლაპარაკი მოვისმინე
-ხოოო (ჯასტინი)
-მადლობა (მე)
-არ არის საჭირო შენც ასე მოიქცეოდი (ჯასტინი)
-ხო, ალბათ და კიდევ ბოდიში (მე)
-რისთვის... (ჯასტინი)
-ბოლო ცვენი სრულყოფილი საუბრის გამო რომელიც არც იყო სრულყოფილი მაგრამ ვიცი რომ ასეთ საუბარს არც იმსახურებდი (მე)
-ააა იმაზე ამბობ, არა ალბათ მეც ასე მოვიქცეოდი გოგო რო ვყოფილიყავი ჰაჰაჰ კიდე კაი რო არ ვარ ... (ჯასტინი)
-ხოო, გაგიმართლა, ისე საიდან მიხვდი, რომ მე ვიყავი (მე)
-ჰაჰა შენ რა დამცინი შენი ძმა ცისფერი კია რაა სანაპიროზე და თან გამთენიოს დამინიშნოს შეხვედრააა გამაცინე და თან (ჯასტინ)
-და რაა ? (მე)
-შენ გიყვარს სანაპირო (ჯასტინი)
-ხოო , იცი ასეთი რაგაცები მეგობრები (მე)
-მინდა მაგრამ არ შემიძლია და ეს შენც იცი... (ჯასტინი)
-არ მინდა ამაზე ლაპარაკი გთხოვ კარგი უბრალოდ არ შემიძლია (მე)
ავდექი და წამოვედი ღმერთო ორ ცეცხულა ვდგავარ და მგონი აუცილებლად დავიწვები, ჰაჰაჰა სოფ დაწყნარდიჩემ თავს ვამხნევებდი აი სახლშიც მოვედი
სახლში შევედი ჩვეულებრივად ავიარე კიბები ვითომ არაფერი რადგან როცა მინდა ჩუმად ვიყო პირიქით ვარ ოთახში შევდიოდი რომ დედამ გააღო კარები ფუ რაა ცოტაც და შესული ვიყავი
-ასე ადრიანად სად იყავი (დედა) და გამომცდელი თვალით შემომხედა
-ტანსაცმელზე დავიხედე, დეე სპორტულები მაცვია ანუ სავარჯიშოდ რატო მიყურებ თითქოს რაღაც დამტყუო ექმიმა ხო თქვა ივარჯიშეო ხოდა დავრბოდი პლიაჟზე (მე)
-კარგი მჯერა არ გშია (დედა)
-აუ კიიზალიან მომშივდა წყალს გადავივლებ და მოვალ კაიი (მეე)
-აჰჰააა გელოდები... (დედა)
წყალი გადავივლე და ქვემოთ ჩავედი უკვე 6 საათი იყო ანუ გიოც ადგებოდა მალეეე
-აბა გავამზადე უკვეეე (დედა)
-მარია სად არის ? (მე)
-სოფ ის არ დაბრუნდება გადავიდა საცხოვრებლად სვა ქვეყანაში არ უნდა გესმის (დედა)
-ისე რომ მე არ დამემშვიდობა (მე)
-საყვარელო ხანდახან ადამიანებს ისე სტკივათ გული რომ სხვები ავიწყდებათ (დედა)
-კარგი მესმის არ მინდა მეტი ამაზე საუბატი... ხო კიდე ჩემი ფერარი მინდა რომ სხვა მაქანაში გავცვალო არ მომწონს უფრო ჯიპი მირჩევნია შეიძლება ავირჩიოთ (მე)
-ძლიან კარგი იქნება რადგან როცა ისეთი უცხო ნომერი მირეკავს ყოველთვის მგონია რომ ავარიაში მოყევი (გიო)
-ჰაჰაჰ მიყვარხარ (მე)
-ნუ ხარ მატყუარა გესმის და თან დღეს კვირა და შეგვიძლია დღეს წავიდეთ მთელი ოჯახი ჯერ მანქანა ავარჩიოთ მერე ლანჩი ვჭამოთ შემდეგ კი საყიდლებზე წავიდეთ ააა როგორი აზრია? (გიო)
-გადასარევი მე გეთანხმები (დედა)
-მეც ხანდახან კარგია გაატარო ოჯახთან დრო (მე)
-მეც თანახმა ვართ ანუ 9 ისკენ გავიდეთ მაშინ (ნიკა)
ოთახში შევდიოდი რომ დედამ გააღო კარები ფუ რაა ცოტაც და შესული ვიყავი 
