Less Violent
ახალი მოთხრობა იმედი მაქვს წაიკითხავთ ♥
მოთხრობის მთავარი გმირი ჩემი საყვარელი მსახიობი ნინა დობრევია
გამარჯობათ მე ნინა მქვია ქართველი ვარ, ძალიან პატარა ვიყავი როცა მშობლები დავკარგე, 4 წლის ვიყავი როცა დედა კიბოთი გარდამეცვალა, ხოლო მამა
ავარიაში დაიღუპა როცა 12 წლის ვიყავი.
ახლა 18 წლის ვარ, ცხოვრებას ვაგრძელებ, ამ წუთას თვითფრინავში ვზივარ და ლოს-ანჯელესში მიფვფრინავ,
ჩემმა ნათესავებმა სასწავლებლად გამიშვეს, არა იმიტომ რომ ჩემი სწავლა ანაღვლებთ არამედ იმიტომ რომ თავიდან მომიშორონ .
უკვე ჩავედი ახლა ისღა დამრჩენია აეროპორტიდან გამოვიდე და კოლეჯამდე მივღწიო
ძლივს-ძლიობით ვიპოვე რუკაზე თუ სად იყო კოლეჯი, დირექტორის ოთახის კარზე დავაკაკუნე და შევედი
- გამარჯობათ (მე)
- გამარჯობა, შენ თბილისიდან ხარ ხო ? (ის)
- დიახ ( ვთქვი და ძალით გავუღიმე)
- კარგი, ისე რომ იცოდე გოგონების ყველა ოთახი დაკავებულია, მაგრამ ჩვენ შენს სიტუაცია გავითვალისწინებთ და .. (არ დავამთავრებინე და პირდაპირ ვუპასუხე )
- რა სიტუაციას ? (მე)
- იმას რომ შენი მშობლები ... (ის)
- გასაგებია. ( ვთქვი ცოტა უხეშად )
- მოკლედ ნინა შენი იცხოვრებ, მესამე სართულზე, მე-8 ოთახიში, მართალია ბიჭბის სართულია მაგრამ შენს ოთახში არავინ არ არის
დაბინავებული, ასე რომ თავისუფლად იქნები, აბაზანაც ოთახშივეა. (მითხრა და ოტახის გასაღები მომაწოდა)
- გმადლობთ (ვთქვი და მაშინვე ოთახიდან გავედი)
მესამე სართულზე რომ ავედი ყველა, დებილვით მომაშტერდა, ერთი წინ გადამიდგა და მითხრა
- ეს გოგოების სართული არაა ! (ის)
- ხო ვიცი, ახლა გამატარებ ?! (მე)
ისიც გაიწია და წყნარად გავიარე , მე-8 ოთახთან მივედი, გასაღები ამოვიღე და ოთახში შევედი .
პირველი დღს ჩვეულებრივ გადავაგორე ჩემი ნოუთბუქით გავერთე, არცერთ ნათეშავს არ მოვუკითხივარ და
ახლა უფრო ძლიერ დავრწმუნდი რომ ფეხებზე ვკიდივარ ყველას .
მეორე დღეს ადვილად გავიღვიძე, მალევე ჩავიცვი, ჩანთა გადავიკიდე
და როცა ოთხიდან უნდა გავსულიყავი
ამ დროს კარზე კაკუნის ხმა გავიგე, როცა კარები გავაღე ირექტორი იყო, უცბათ დავიბენი მაგრამ მალევე ამოვღერღე :
- დიახ ( მე)
- ნინა, დღეს პირველად ჩადიხარ კლასში და მე უნდა გამოგყვე (ის)
- ამ.. კარგით (მე)
საკლასო ოთახთან როცა მივედი იდრექტორმა წარმადგინა და ძალიან მორცხვად შევედი
კლასში :
- აი ეს არის თქვენი ახალი კლასელი, ნინა და ძალიან დიდი იმედი მაქვს, რომ პირველივე დღესვე თქვენი სარკაზმით არ შეხვდებით ! (თქვა და გაიღიმა)
- (მე არაფერი მითქვამს უბრალოდ გავუღიმე )
- სადაც გინდა იქ დაჯექი ( ის)
მე სულ ბოლოსი წავედი, თავისუფალ მერხზე, არ მინდოდა ვინმეს გვერდით დავმჯდარიყავი პირველივე დღეს, როცა დავჯექი დირექტორიც გავიდა და ჩვეულებრივ გაკვეთიულის ჩატარება დაიწყო დაახლოებით 15 წუთი იყო გასული როცა საკლასო ოთახში, ვიღაც ბიჭი შემოვიდა .
- ჯეიკ, როგორც ყოველთვის აგვიანებ ! (მასწავლებელი)
- შემოსვლა შიძლება ( უცბათ მოუჭრა პასუხი)
- შემოდი, იმედია დღეს ნივთბი მოიტანე ! (მასწავლებელი)
იმან ხმა არ გასცა უბრალოდ შემოვიდა და პირდაპირ ჩემი მერხისკენ წამოვიდა , მივხვდი რომ აქ იჯდა ხოლმე და გონეში გავიფიქრე " ო-ო-ო სხვა ადგილზე ვერ დაჯექი ?! "
ჯეიკმა მაგიდაზე ჩანთა დააგდო და დაჯდა .
- ახალი ?! (ის)
- ჰო რავიცი ( ძალიან მინდოდა რომ საუბარი თავიდან ამეცილებინა)
- მე ჯეიკი ვარ შენ ? ( ჯეიკი)
- მე ნინა (მე)
- (რაღაც უნდა ეთქვა მაგრამ ამ დროს მასწავლებელმა შეაწყვეტინა და გვითხრა) :
- მგონი კარგად გაიცანით ერთმანეთი, ამიტომაც მოგცემთ დროს რომ კიდევ დაახლოვდეთ, ორივე გაკვეთილების მერე დარჩებით და კლასს დაალაგებთ !
- კიდევ დიდი ხანი მოგვიწევს ერთად ყოფნა ( მითხრა და ნაგლურად გამიღიმა)
ძალიან მინდოდა შემეგინებია და რაღაც ჩამერტყა თვში, მაგრამ თავი შევიკავე და უბრალოდ ვთქვი :
- ჰო ვიღაც-ვიღაცების დამსახურებით მოგვიწევს (მე)
- ყოველთვის ააეთი სწერვა ხარ თუ მხოლოდ ხანდახან ? (ჯეიკი)
ამაზე უკვე ვეღარ მოვითმინე და პირდაპირ ვუთხარი :
- Shut your fuck up (მე)
ამ დროს წინ მჯდომაა გოგომ გამოიხედა გაკვირვებული სახით
ჯეიკმა კი დაუფიქრებლად უთხრა
- მე არ ვყოფილვარ (და ნაგლად გამომხედა )
ეს თავი დავამთავრე თუ არ მოგეწონათ დაწერეთ კომენტარებში, შევეცადე რაც შეიძლება დიდი გამომსვლოდა, გმადლობთ ვინც დრო დაკარგა და წაიკითხა !
თუ მოგეწონათ დაწერეთ და თუ არა არც ეგაა პრობლემა :*)
შენიშვნებიც აუცილებლად დაწერეთ !!!!!
