LESS VIOLENT ! დასასრული !
THE END
- ვსო მოვედით, მზად ხარ ? (ჯეიკი)
- კი (მე)
ჯეიკმა თვალებიდან ხელი ჩამომიწია
და ეს დავინახე :
- ჰა ?! მოგწონს ? ხო მაგარია ? (ჯეიკი)
- სხვის სახლებს, რატო ვუყურებთ ? (მე)
- ეს სხვისი არაა ! ჩვენია (ჯეიკი)
- რა ??? ჩვენი ? საიდან ? (მე)
- არ აქვს მნისვნელობა (ჯეიკი)
ჯეიკმა ხელში ამოიყვანა და ისე გამიმეორა კითხვა :
- მოგწონს ? (ჯეიკი)
- კი კი ! რათმაუნდა ! (მე)
1 კვირის შემდეგ :
- ჯეიკ არმსტრონგ თანახმა ხართ გახდეთ ნინა კონსტანტივა დობრევის ქმარი და მუდამ იყოთ მასთან ?!
- კი (ჯეიკი)
- და თქვენ ნინა კონსტანტინა დობრევ, თანახმა ხართ გახდეთ ჯეიკ არმსტრონგის ცოლი და მუდამ იყოთ მასთან ?!
- დიახ (მე)
მხოლოდ ამის თქმა მოვახერხე და შემდეგ მხოლოდ ის მახსოვს რომ ძირს დავეცი
(რადგან ნინა საავადმყოფოშია და გონება აქვს დაკარგული მოყოლას პირველ პირში ჯეიკი გააგრძელებს )
არ ვიცოდი რა მექნა, არ შემეძლო მეყურებინა, როგორ კვდებოდა ნინა დღვანდელ დღეს, ამ დღეს ხომ ყველაფერი უნდა დაწყებულიყო და არა დამთავრებულიყო
ამ დროს ექიმი მოვიდა და ფოქრებიდან "გამომაფხიზლა"
- რა ხდება? კარგად იქნება ? (ჯეიკი)
- ვწუხვარ, მაგრამ ...
ამ სიტყვების გაგონებაზე თითქოს ფეხებში ჩავიკეცე არ ვიცოდი რა მეტქვა ხმასაც კი ვერ ვიღებდი :
- ვწუხვარ, მაგრამ ნინა ვერ გადარჩება, ჩვენ მხოლოდ ის შეგვიძლია რომ იგი რამოდენიმე წუთით გამოვაფხიზლოთ და დაემშვიდობოთ ან ეს ყევლაფერი უამოთ, კიბო გართულდა და მისი მკურნალობა აღარ შეიძლება (ექიმი)
- გავაღვიძო იმისთვის, რომ ვუთხრა .... ვუთხრა ... მოკვდებითქო (ძლივს წარმოვთქვი ეს სიტყვები)
- ჩემი აზრით უნდა გააღვიძოთ, აი საბუთები როგორც კი ხელს მოაწერთ მაშინვე გავაღვიძებთ (თქვა ექიმმა და წავიდა)
არ მჯერა, ახლაც არ ჯერა ამის , ნუთუ ნინა აღარაა, არ შეიძლება მისი სიკვდილი, არ უნდა მოკდეს, არა , არა ! ! ! ნინა გთხოვ, გთხოვ ! უნდა გამოფხიზლდე ! გთხოვ ჩემი ხათრით ! გაიღვიძე ! გთხოვ გეხვეწები !
ეს გავიფიქრე და მაშინვე ხელი მოვაწერე საბუთებს და ექიმს მივუტანე, შემდეგ პალატაში შემოვიდა და ნინა გამოაფხიზლა :
- მე გავალ ახლავე გამოიღვიძებს (ექიმი)
ნინამ თვალები გაახილა, როგორ მინდოდა, რომ აღარასდროს დაეხუჭა და მუდამ ეყურებინა ჩემთვის ! ! !
- ნინა , როგორ ხარ ?! (მე)
- მოდი (მე)
ჯეიკი მოვიდა და გვერდით მომიყვა :
- ხვდები ხო რა ხდება ? (ჯეიკი)
- კი ვხვდები და არაა ახსნა საჭირო, სწორად მოიქეცი, რომ გამაღვიძე (მე)
ჯეიკს ხმა არ ამოუღია თავი კერდზე დამადო და ტირილი დაიწყო :
- ნინა მიოყვარხარ ! გთხოვ ! ... (ჯეიკი)
- ჯეიკ, გთხოვ არ იტირო არ მინდა ასეთი გნახო ბოლოს (მე)
- მიყვარხარ (მითხრა და მაკოცა)
- ვიცი, მეც მიყვარხარ და გთხოვ ჩემზე ნუ შეჩერდები სხვაც იპოვე ( ეს იყო ჩემი ბოლო სიტყვებიდა თვალები სამუდამოდ დავხუჭ )
- არა ! არა ! არა ! ნინაააა ! გთხოვ ! ნინააა !!!!!!! ......
....................................
20 წლის შემდეგ :
ახლაც მახსოვს ნინას ბოლო სიტყვები " - ვიცი, მეც მიყვარხარ და გთხოვ ჩემზე ნუ შეჩერდები სხვაც იპოვე ", ეს ის თხოვნაა რომელიც ნინას ვერ შევუსრულე დღესაც იმ სახლში ვცხოვრობ, რომელიც ჩვენთვის ვიყიდე, ის ჩემთან აღარაა, მაგრამ ვიცი, რომ სულ ჩემზე ფიქრობს " რადგან ჩვენი სიყვარული ჰაერივითაა,მისი დანახვა არ შეგიძლიათ , მაგრამ შეგრძნება შეგიძლიათ " .
ვიცი ბოლო თავისთვის ძალიან უემოციუროა, მაგრამ რა ვქნა მეტის ნიჭი არ მაქვს :*)
დიდი მადლობა ყველას ვინც ამ ხნის განმავლობაში ჩემს ნაჯღაპნს კითხულობდა !
მიყვარხართ !
|
