Less Violent (2) მეორე თავი ♥
(პერსონაჟები შევცვალე)
ახლა ნინას პერსონაჟს შეასრულებს მსახიობი, ბრიტ რობერტსონი, ხოლო ჯეიკის როლს ლოგან ლერმანი ♥
♥ უღრმესი მადლობა წინა თავზე კომენტარებისთვის, ვერც კი წარმოიდგენთ რამდენს ნიშნავს ეს ჩემთვის ! ♥
გაკვეთილებმა მალევე გაიარა, ჩემს ოთახში ავედი და ლოგინზე წამოვწექი, კლასის დასლაგებლად უნდა ჩავსულიყავი და ძალიან მეზარებოდა, მაგრამ რა მექნა ამ დროს
დირექტორმა მიკროფონით გამოაცხადა :
- ნინა დობრევი და ჯეიკ არმსტრონგი ახლავე დირექტორს კაბინეტში !!
მივხვდი რის შესახებაც მიბარებდა, ზლოზინით ავდექი, დირექტორის კაბინეტტან ჩავედი და კარებზე დავაკაკუნე
- შემოდით (დირექტორი)
- გამარჯოობათ (მე)
- აჰ .. ნინაა .. პირველივე დღეს როგორ მოახერხე, რომ დაესაჯეთ ?! (დირექტორი)
- ჰო რავიცი (ვთქვი და ნორცხვად ჩავხარე თავი)
- ჯეიკი სად არის ? (დირექტორი)
- არ ვიცი (მე)
ამ დროს ოთახში ჯეიკი შემოვიდა
- პუნქტუალურობის შესახებ გსმენიათ ? (დირექტორი)
- ამმ .... კი ( თქვა და თვალების აქეთ იქით ტრიალი დაიწყო)
დირექტორმა ალბათ ერთი ნახევარი საათი ლექციები გვიკითხა და მერე კლასის დასალაგებლად გაგვიშვა .
მე და ჯეიკამ საქმეები გავინაწილეთ და დალაგება დავიწყეთ :
- საიდან ხარ ? (ჯეიკი)
- საქართველოდან (მე) - მე აქ დავიბადე (ჯეიკი) - გმადლობ, რომ გამიზიარე ის ინფორმაცია რაც არ მაინტერესებს (მე)
- აჰა ... შეყვარებული გყავს ? (ჯეიკი)
- მისმინე, თუ ამ გზით ცდილობ დამკერო ტყუილად ირჯები (მე)
- ესიგი გყავს (ჯეიკი) - არა არ მყავს ბიჭი (მე) - საინტერესოა (ჯეიკი)
- კი საინტერესოა, შეყვარებული არ მყავს მაგრამ შემიძლია განახო გოგო რომელსაც ვხვდები, ნუ ყოველშემთხვევაში აქ წამოსვლამდე ვხვდებოდი (მე)
ჯეიკმა ჯერ გაკვირვებულმა შემომხედა მერე კიდევ ძლივს ამოღერღა
- ე..ე.. ეგ როგორ ? (ჯეიკი)
- მე მეგონა იცოდი რას ნიშნავს ლესბოსელი (მე)
- ჰააჰ ... ღადაობ ხო ? (ჯეიკი)
- არამგონია (მე) ეს იყო ბოლო სიტყვა რომელიც დალაგების დროს ვთქვით, ჯეიკს ხმა არ ამოიღია და არც მე მქონდა საუბრის სურვილი ამიტომაც მეც მოკეტილი ვიყავი .... როცა მოვრჩით ჩვენს ჩვენს ოთახებში ისევ უსიტყვოდ ავედით .
უკვე საღამო იყო, პერანგი ჩავიცვი ჩემს ლოგინზე დავჯექი და ნოუთ ბუქი გავშალე
ამ დროს ოთახში დაუკაკუნებლად შემოვარდა ჯეიკი
- ჯეიკ ( ვუთხარი გაკვირვებულმა)
- რატომ ბიჭბი არა ?! (ჯეიკი)
- ასე ძალიან რატომ ნერვიულობ ? (მე)
- გთხოვ თქვი, რაც მაშინ მითხარი სიმართლეა ? (ჯეიკი) მე ღრმად ამოვისუნთქე, ხმა არ ამომიღია უბრალოდ ნიუთბუქი შევუბრუნე და ეს ფოტო ვანახე.
- კარგი (თქვა და გაიცინა)
- რა გაცინებს ? (მე) - არა .. არაფერი ... (ჯეიკი) ორი წუთი დუმილის შემდეგ ვთქვი :
- კიდევ რამე ? (მე)
- კი .. შენს ოთახში გადმოვდივარ (ჯეიკი) - ნელა ქენი ( ვთქვი და ნოუთბუქუ დავხურე) ჯეიკი ოთახიდან გავიდა და ერთი ჩანთა შემოაცურა, მე უცბათ გადმოვხტი საწოლიდან და კარებთან მივირბინე - მოიცა , მოიცა მართლა ?! (მე)
- ჰო აბა (ჯეიკი)
- მისმინე, მე ბიჭბის სართულზე ცალკე ოთახში ვარ ! ცა-ლკე (დავუმარცვლე)
- შენ კიდე მე მისმინე , აქ გამომიშვეს თუ გინდა ხვალ გაარკვიე ვღადაობ თუ არა დ ახლა შემომიშვი კაი ?! (ჯეიკი)
- კარადას არ გაინთავისუფლებ ! (მე)
- ბავშვი ხარ (ჯეიკი)
მე ხმა არ გამიცია ფანჯრები დავხურე და ლოგინში ჩავწექი, ჯეიკი ჩემს ლოგინზე დაჯდა, მე წამოვიწიე : - რა გინდა ? (მე) - ბიჭები არ მოგწონს მაგრამ რო რამე იყოს მაკოცებდი ( ჯეიკი )
- აჰა ახლავე (ვუთხარი სარკაზმით) ჯეიკი ჩემსკენ გადმოიწია და მე უცბათ ......
დიდი მადლობა რომ წასაკითხად დრო დახარჯეთ !
♥
წინა თავში კომენტარებში რამოდენიმე ბავშმა დაწერა თუ რას ნიშნავდა მოთხრობის სახელი
შენიშვნები დაწერეთ!
| 
