მთავარი
რეგისტრაცია
შესვლა


საიტის მენიუ

გამოკითხვა 1
მოგწონთ ახალი დიზაინი?
სულ პასუხი: 91

გამოკითხვა 2
რამდენი წლის ხართ ? ♥
სულ პასუხი: 1631

გამოკითხვა 3
საიდან გაიგეთ ჩვენი საიტი ?
სულ პასუხი: 1120

  
მთავარი » 2013 » იანვარი » 19 » Lady In Red=2
11:10 AM
Lady In Red=2
Lady In Red♥=2
(( ახალი რამოდენიმე თავიანი მოთხრობა ))
(( მარიამოსგან უფლება აღებული მაქვს ))
(( შედით და ნახეთ ))


მე და დედა კვლავ მანქანაში ჩავჯექით და კაფისკენ გავეშურეთ...კაფემდე მალევე მივედით,შოკოლადის ნაყინი შევუკვეთეთ და მაგიდას მივუსხედით..ნაყინის მოლოდინში თვალი მაგიდებისკენ მიმირბოდა...) და აიი!-დამთავრდა. აქ დრო გაჩერდა. მე ის დავინახე.. დავინახე და წამით დედამიწამ ბრუნვა შეწყვიტა,ჩიტები აღარ ჭიკჭიკებდნენ..ირგვლივ ყველამ იგრძნო ჩემი გულის ცემა და ყველა გაირინდა... სიჩუმეს მხოლოდ გარედან შემომავალი ფოთლების რხევა არღვევდა..

გული ამიჩქარდა და ასე მეგონა ეხლა ამ წუთას ჩემი გულის ცემა ყველას ესმოდა.ვერ ვაცნობიერებდი რას ვაკეთებდი.მხოლოდ ამ გოგონას ვუყურებდი და ოროსანიბიჭივით უაზროდ ვიღიმოდი..
-ნიკოლას.-დაიძახა დედაჩემმა .
-ჰო..
-ჰო კი არა რას მიაშტერდი მაგ გოგოს? დადნა ნაყინი. შეჭამე დროზე და წავედით თორმე დაღამდა ..
-ჰოჰო ეხლავე . მართალი ხარ.
ნაყინის ჭამა უცებვე დავასრულე. დედაცემს აღარ დაველოდე ტელეფონს ხელი დავავლე და გარეთ გავედი.თავს ცუდად ვვგრძნობდი..თავში სულ დედაჩემის სიტყვები მიტრიალებდა:-დაფიქრდი სანამ ვინმე შეგიყვარდება. ხომ გახსოვს ენთან რა დაგემართა?- ვვერაფერ ვფიქრობდი.თავს სულიერად განადგურებულს ვგრძნობდი. ცოტაც და ალბათ ცრემლები წამომივიდოდა.. უფროსწორად ცრემლები უკვე თვალზე მადგა თვალს,მაგრამ ჩემი სქესი არ მაძლევდა ტირილის უფლებას...საკუთრი თავი მძულდა. მე ხომ ფიცი გავტეხე? : ზუსტად 3წლისწინ,ზუსტად 15მარტს,ზუსტად 3საათზე,ენის საფლავთან დავიფიცე რომ მე ის ყოველთვის მეყვარებოდა.... ეხლა კი უკვე აღარ ვიცი.. ასეთი დაბნეული ცხოვრებაში არ ვყოფილვარ :(... ეხლა მხოლოდ ერთი რამ დამამშვიდებდა:-ენთან საუბარი..

კვლავ ბარში შევბრუნდი დედაჩემს უცებ გავაცანი ჩემი გადაწყვეტილების შესახებ,.მანქანის გასაღები გამოვართვი და სასაფლაოსკენ წავედი..

ენის საფლავი ცოტა მოშრორებით იყო ამიტომ მანქანა საფალაოს ბოლოში გავაჩერე...
-ენ,როგორხარ? იცი როგორ მჭირდები?რატომ წახვედი? მე ხომ მიყვარდი? იცი რას ვნანობ? აი იმას რომ შეგიყვარდი.შენს სიკვდილში დღემდე საკუთარ თავს ვადანაშაულებ,მაგრამ ეხლა სხვა სიყვარული მოვიდა. მე კი შენი დახმარება მჭირდება. ალბათ,არ ვარ მართალი რომ შენ მარტო მაშინ მახსენდები როცა,რაიმე მიჭირს მაგრამ მეგობრები შენს მეტი არ მყავს...
ენს ყველაფერი მოვუყევი და თითქოს მომეშვა.ფეხზე წამოვდექი და უცებ ფეხებზე ცივმა ნიავმა დამიბერა.ეს სიცივე იმ დღეს მახსენებდა როდესაც ენნი ღმერთმა წაიყვანა.როდესაც ენის სხეულს შევეხე ყინულივით ცივი და თოვლივით თეთრი იყო.. მაგრამ ულამაზესი.! ენი მკვადრიც კი ულამაზესია...აღარ გავჩერებულვარ უბრალოდ მივდიოდი... მაგრამ სად არ ვიცოდი..მანქანას საკმაოდ ნელა ვატარებდი.. თითქოს ამ ქალაქში პირველად ხარ და გინდა ესქალაქი მთლიანად შეიცნოო )ეს მალვე მომბეზრდა და გეზი სახლისკენ ავიღე.. საკმაოდ გვიანი იყო,თუმცა ვერაფრით ვიძინებდი..
მეც როგორც ყოველთვის ხელში გიტარა ავიღე,ფანჯრის რაფაზე დავჯექი და დაკვრა დავიწყე.

ყოველთვის როცა ცუდ ხასიათზე ვიყავი გიტარას ვიღებდი ხელში და გაუთავებლად ვუკრავდი. ეს ყოველთვის მშველოდა. ) მაგრამ ახალ მან კი არ მიშველა პირიქით.. უფრო დამგურუზა.ამიტოომ ავდექი ჩავიცვი და სანაპიროზე გავედი ...

თითქმის შუაღამე იყო ამიტომ პლიაჟზე ჩემს გარდა არავინ იყო. სახლიდან წამოღებული პირსახოცი ძირს დავაფინე და კარგად მოვკალთდი.ფიქრების სამაყრაოში დავიკარგე და თან ზღვაში კენჭებს ვისვრიდი რომ უეცრად უკნიდან ხმა შემემოსმა:
-ბოდიში დილანდელზე. მეც ძალიან ცუდად ვიყავი.ეგრე უხეშად არ უნდა მეპასუხა...-ადგილზე გავქვავდი.ის წინ მედგა და მელაპარაკებოდა.როგორი სათნო ხმა აქვს მაშინ როდესაც ის არ ბრაზობს და მშვიდად მელაპარაკება..არ ვიცოდი რა მეპასუხა.. გავწითლდი... მაგრამ ძალღონე მოვიკრიბე და ვუთხარი:
-არაუშავს.ხდება ხოლმე. არ გავბრაზებულვარ..-წყნარი და დამაჯერებელი ხმით მივუგე.
-კარგია.. მე ქენდისი ვარ.-გამომიწოდა ხელი
-მე ნიკოლასი.-ხელზე ვაკოცე და დარცხვენით ისევ სანაპიროს გავხედე..
-ლამაზია არა?-მკითხა მან
-ძალიან,ვერონა გაზაფხულობით განსაკუთრებით ლამაზია.თუმცა ზამთრის ვერონას ნურაფერს შეადარებ.ირგვლივ ლამაზად მიმოფანტული თოვლი ვერონას განსაკუთრებულ სილამაზეს სძენს... აქაური არ ხარ ჰო??-როდესაც მოვრჩი ლაპარაკს ვკითხე და ზღვაში კენჭი ვისროლე
-არა მე ამერიკიდან ჩამოვედი ცოტახნით ) მოსაბაზრებელია დღედაღამე ნიურკში სეირნობა. ძალიან ხმაურიანი ქალქია მე კი არ მიყვარს ასეთი გასართობები .. -მითხრა მე და თავისი ლურჯი თვალები მე მომანათა:


დიდი მადლობა ვინც დააკომენტარა <3
მიყვარხართ.) ეს თავი კი ჩემს საყავრელ teenager♥♥♥-ს მინდა ვაჩუქო <3


კატეგორია: ♥ BooK ☆ | ნანახია: 713 | დაამატა: queen♥ | რეიტინგი: 5.0/1
სულ კომენტარები: 5
2013-01-17 Spam
es chemi tavi iyooo ))) madloba nin. magram mecotava )) dzalian momewona <3