დღეს ჩამოვედი სოფლიდან,მართლაც უმაგრესი დრო გავატარე ბოლო დღეებში,,,ალბათ ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში საუკეთესო მომენტები :( :) ალბათ ეს იქნება ჩემი პირველი მოგონებები,ალბათ ფიქრებშიღა გაიქროლებს წარსულის აჩრდილები..შეიძლება ეს ოდესმე განმეორდეს,მაგრამ დრო ვეღარ დაბრუნდება უკან და ეს ფაქტია!
მოკლედ მე ვისვენებდი ბაზალეთზე,,,სულ 27 დღე,დღეის ჩათვლით მაგრამ მერჩივნა საერთოდ არ წავსულიყავი ;( ალბათ ეს ბედი იყო და მეტი არაფერი :) მე ეხლა ამ ისტორიას გიყვებით მაგრამ თქვენ შეგიძლიათ რაღაც არაფრად ჩათვალოთ :( მაგრამ გარწმუნებთ ეს იმაზე ცუდია ვიდრე ამ სიტყვებიდან ჩანს ;(
მ0ოკლედ როცა ბაზალეთთან ერთ პატარა უბანში-ჩირდლელიაანთ კარში ჩავედი,2007 წელი იყო,იქ ბევრი ბავშვები იყვნენ,ვთამაშობდით,8 წლის ვიყავი :) მერე ვიღაც თოკო შემიყვარდა დაეს ბავშვური გატაცება იყო :) მაგრამ როცა წელს ჩავედი იქ,არავინ დამხვდა..უბრალოდ ძაღლსაც ვერ დაინახავდით ქუჩაში მოსიარულეს :( მოკლედ ამ დროს გამოჩნდებოდახოლმე ერთი ბიჭი რომელიც კვადროციკლზე იჯდა და ხან სად მიდიოდა ხან სად...ვიღაც 30 წლის მგეონა მაგრამ ერთხელაც სწრაფად ჩამიქროლა და თურმე 15-16 წლის ყოფილა ;( ტანსაცმელი დავიმახსოვრე,და რომ გამოივლიდა თითქოს აქეთ იყურებოდა ხოლმე ჩემი სახლისკენ,რადგან მე უკვე მომწონდა ;)ამ ბიჭმა მოუხშირა აქეთ სიარულს,დედაჩემი მაშაყირებდახოლმე ეს ბიჭ შენ ხომ არ გეპრანჭება იქ რომ ზისო..მეკიდე ვწითლდებოდიხოლმე :) გადიოდა დრო,,ამ ბიჭს კი ვერვიცნობდი :) მერე თურმე თოკო აღმოჩნდა რომელიც ადრეც მომწონდა :) ერთხელაც.როცა ტბაზე მივდიოდი,გავიცანი ჩემი სოფლელი დამსვენებელი ბავშვები.ჩემზე ცოტა დიდები მაგრამმ ჯიიგარიი ხალხი : რომ წავედით ტბაზე,იქ მესმის კვადროს ხმა და რომ გავიხედე თურმე თოკო ყოფილა,რომ გააჩერა დავინახე ის ადგილი მაგრამ სად წაეთრა ხალხი ეფარებოდა და ვეღარ გავარკვიე :დ მოკლედ ამ ძიებაში(ტბიდან ვათვალიერებდი)
რომ ვეღარ ვიპოვე,გადავწყვიტე ისევ გადმოსახტომებიდან გადმოვმხტარიყავი ტბაში,ავედი და ვიღაც ბიჭ მეფარება.თან ზურგით დგას,მე დავუძახე გაწეულიყო და რომ მობრუნდა თოკო არის თურმე :დ მე უცბად ჩავიცინე და მაგასაც გაეცინა ;დ მოკლედ იმდღეს იმდენი ვიტრიპაჩე,მთელი ცხოვრება რომ შევკრიბოთ მაგდენი არ მიცელქია,ჰოდა მოკლედ ტაბიდან რომ მოვედით,სოფომ(ჩემმა დაქლმა ) მითხრა რომ გამომიარე და ბირჟაზე წავიდეთო,რადგან მაგის სახლი იმ გზაზე იდგა სადაც ბირჟა იყო,ხოდა გავუარე და დავუწყე ლაპარაკი(შევაპარე) თოკოზე და მითხრა კაი თავი დაანებე რაა სოფლელიაო(ოღონდ სოფლელი აი როგორადაც ცუდად ხმარობენ ისე არ უთქვია ) და არააო პრობლემა გაგაცნობო,,,მეთქი კაითქოოო,,,არადა რომ მივედით ბირჟაზე იქ დაგვხვდა და მაგის გვერძე ბიჭები რომლებიც გაცნობილები მყავდა,სოფომ კიდევ გამაცნო ოღონდ თოკოსთან ერთად ":დ მოკლედ იმ საღამოს ხან სემიჩკა დამიყარა ხან ხელზე მომკიდა ხელი ხან რავიცი :შ მოკლედ აიი უუუსაყვარლესი ადამიანია :) არადა 15 წლისაა და აიი რავიიც რაა რაღაცნაირია,ესეთი არასოდეს მომწონებია,ცოტა ბავშვურია,კვადროთი რომ გამომიქროლებდა ხან ფეხზზე ამდგარი კატაობდა ხან ხელებგაშვებული : ტრიპაჩბისთვის : არადა თვა;ლებში რომ ვუყურებდი სულ ჩეცინებოდა ხოლმე ;(
მარა რათმქინდა ნეტა სულ არ გამეცნო ;( რომ მოვდიოდი რუსთავში ცრემლები მომდიოდა მარშუტკაშ და რაღაც არ ვცდილობდი რომ არავის დაენახა ;( ზოგჯერ რომ ვფიქრობდი ბოლოხანებში რომ თოკოს აღარ ვნაავდი.ყელში ბურთი მეჩხირებპდა და ვერ ვტიროდი რადგან იქ ჩემ ნათესავები ისხდნენ და ვითომ დავამთქნარე პირს გავაღებდი ;( მოკლედ საშინლად ვარ,რომ გამახსენდება ტირილს ვიწყებ,თან სევდიან ამ მუსიკას ვუსმენ ;( აღარ შემიძლია რაქნა :( მითანაგრძნეთ : უბრალოდ რომ, მოვდიოდი.და კვადროთი რომ მოვიდა დაინახა რომ სკამდე რაღაცას ვწერდი,და ალბათ ნახავს ;( აი ეს დავუწერე
----------------------
Whatever'll Happen,I'll Never ForgoT u ;(
Tata
P.s.უბრალოდ თქვენთან ერთი თხოვნა მაქვს: თუ ოდესმე მოხვდით ბახალეთის ტბაზე და ნახეთ კვადროციკლიანი ბიჭ ლამაზი თვალებით და-კეპკიანი ქუდით,მიდით და უთხარით რომ თატას სიცოცხლე ზემეტად უყვარს ;(
კატეგორია:♥ სხვა | ნანახია:747 | დაამატა:Tatti♥ | რეიტინგი:0.0/0
ara gogo shen ver gaige : ) adrec mogvwonda ertmaneti magram daviviwyet (es iyo 2007) wels....da exlac mpogvewona 
