Joker Knows Ace =6=
♕ახალი მოთხრობა ჩვენს საიტზე♕
დიდი მადლობა რომ გაგრძელების საშუალება მომეცით
♕ახალი თავი სრულიადში♕

  

თავი VI-,,უკუნითი სიბნელე''


მე ჩავიცვი და ერიკს დავურეკე : 
-ერიკ სად ხარ? )
-სასტუმროსთან ვარ უკვე,ჩამოდი
მეც ელის დავემშვიდობე და კიბეები ჩავირბინე ) უცებადედ ტელეფონზე ზარი იყო: ჩემი და მირეკავდა.... სანამ ერიკის მანაქანამდე მივედი,ვიჭორიკნეთ ცოტა და ტელეფონი გავუთიშე.. )
-აბა სად მიდვივართ ერიკ ? )
-ქალაქის ბოლოს ერთი პატარა სახლუკა მაქვს და იქ )
-კარგი...
 ფანჯარასა თავი მივვაყრდნე და ფიქრებში წავედი. ჯერ მხოლოდ 9საათი იყო მაგრამ ქალაქში უკუნითი სიბნელე იყო ჩამოწოლილი..ქუჩაში სულიერის ჭაჭანება არ იყო,გეგონებოდა ,მთელი საუკუნეა ვეგასში არავინ გამოჩენილია. ცოტა შიშმა მომიცვა... მაგრამ მას შემდეგ რაც შორი ახლოს რამოდინმე ადამიანი და მანქანები შევნიშნე შიში გადამიგორდა ) თუმცა გადამიგორდა ზედაპირული ნათქვამი იყო. _ ყველაფერი ეხლა იწყებოდა .... ერიკის მანქანას საბურავი გაუსკდა და ძარავამ დაუსტუკა )) დასახლებულ ზონებს უკვე საკმაოდ გაცლებულნი ვიყავით..შიშმა მომიცვაა.. ავკანკალდი... ერიკმა მანქანას ფარები აუნთო და შეეცადა დამმხმარე ძალისთვის ან ტაქსისთვის დაერეკა,მაგრამ ტელეფონი არ იჭერდა ... )) ამაზე სულ გადავიერე,მაგრამ ერიკიც შეშინებული იყო... ჩვენ შორის სიჩუმე ჩამოწვა... რომელსაც მხოლოდ წვიმის წვეთები არღვევდნენ )) 

-რა უნდა ვქნათ?-სიჩუმე მე დავარღვიე.
-ფეხით უნდა ავუყვეთ ქუჩას ))
-ალბათ ხუმრობ ხო...
-ლიზა....
-კარგი რა... მეშინია,,
-მე აქ არ ვარ ? დაწყნარდი.. სხვა გზას ვერ ვხედავ.. შენ თუ ხედავ მითხარი..
-წავედით,ჰოო ))
მე და ერიკი ქუჩას ნელი ნაბიჯებით მივუყვებოდით... უკუნით სიბნელეში ხის ტოტი ვერ შევნიშნე,ფეხი წამოვკარი და წავიქეციი..
-Oh,Shit…ესღა გვაკლდა... -ერიკმა ხელი გამომიწოდა და ფეხზე ამაყენა... ფეხსაცლემებზე დავიხედე.. ქუსლი ჰქონდა მოტეხილიი... -ეხლა რა ვქნა??
-ლიზა,ფეხსაცმელის დრო არ არის ეხლა..
-ამეებით უნდა ვიაროო.. ???
-კარგი დამელოდე.. ჩემი დის კეტები უნდა მეყაროოს მანქანაში ... ეხლავე მოგიტან.
-მეც წამოვალლ..
-ლიზა.აქ იყავი და ეხლავე მოვალ.. არვართ მანქანიდან შორს ..
-კარგი ოღონდ დროზე..
-კარგი , ))
ერიკი მანქანისკენ წავიდა... მე კი ,იქვე მყოფ ხის კუნძზე ჩამოვჯექი და ერიკს ველოდი ) სხეულში მბურძგლავდა.. თანდათან წვიმაც დაიწყოო )) და ამაზე კიდევ უფრო შემეშინდა... )) უცაბედად შემოსახვევიდან ძაღლები გამოვარდნენ ... ისინი გამხეცებულები იყვნენ.. და ერთ-ერთი ლამის მე შემომხტა )) პატრონს რომ არ დაეძახა დამგლეჯჯდა... ერიკზე გავმწარდიი.... მაგრამმ უცებ დავინახე როგორ მოდიოდა ერიკი კეტებით და მოსაცმელით ხელში.. 
 
-როგორ ხარ?
 -ხუმრობ ჰოო ? ))
-კარგი კარგი ჩაიცვი ეს კეტებიი .. და ესს ჩემი დის  კურტკაა )) წვიმს დაა გაგათბობსს ..
-ისე სანამ შენ მანქანასთან იყავი მე ლამის ძაღლებმა დამგლიჯეს..
 -სულელოო .... **))) ჩეულებრივიიი პუდელი იყო. მაგას რა უნდა ექნა??
-პუდელი იყოოო თუ ლაიკა არ მაინტერესებს.. ! ვერ ვიტან ძაღლებს.
- კარგი დაწყნარდი.. -წამოიწია და მაკოცა..
-ერიკ.
-ვიჩქარე... მაპატიე...
-სულელო..-ამჯერად მე ვაკოცე..... -მომეცი კეტებიი :დ
-ჰოოო აიი :დ
მე უცებ ჩავიცვი კეტები,მოსაცმელი და გზას გავუყევით.. რაც უფრო და უფფრო ვშორდებოდით ვეგასის ბოლოს მით უფრო ბნელდებოდა.. :დ ან მე მეჩვენებოდა ასე )) საათს რომ დავხედეე  11 იყო დაწყებული.. ) წვიმა ნელ-ნელა იღებდა,მაგრამ წვიმისაგან გამოწვეული სიცივე ტანში მივლიდა ) ერიკს ,,პადრუჩკი’’ გავუყარე და მივეხუტე..
-ლიზ...
-გისმენ ..
-მომწონხარ,თან ძალიან!
-ერიკ..
-არა ლიზა,დამამთავრებინე...-ხელი გამიშვა,სახეზე მომხვია და მითხრა:-მომწონხარ )დანახვის პირველი დღიდან... ვიცი , ეხლა არც ამის დროა და არც ამის ადგილი,მაგრამ მეტს ვეღარ გავბედავდი .. JJJ
-ერიკ...-ცოტახანი სიჩუმე ჩამოწვა...-მეც მომწონხარ..-მივედი და ვაკოცე..

ცოტახანი ასე ჩახუტებულები ვიდექით,მერე კი ისევ გზას გავუყევით...
-უკვე საკმაოდ დაღამდა.... სიარული საშიშია......    -ვთქვი მე
-დამშვიდდი)უკკვე გამოვედით..-ამდროს ტელეფონი აიღო და რაღაც ნომერზე დარეკა.. დიალოგით მივხვდი რომ ტაქსი გამოიძახა ) ტაქსი უმალვე გაჩნდა ჩვენთან მეც ჩავჯექი და ერიკს უაზრო თემებზე დავუწყე ლაპარაკი )) როცა სასტუმროსთან მივედით ერიკმა გადამკოცნა და მითხრა:
-ალბათ მეორედ პაემანზე აღარ წამომყვები ხოო ? )
-არამგონია დღევანდელს გადააჭარბო ) ხვალე დამირეკე
-კაიი ....
ერიკი გზას გაუყვაა......
-ერიკ..
-რა იყო?-მივედი და ვაკოცე ))
რაღა დაგიმალოთ ბედნიერი ვიყავიიი ) თან ძალიანნ,მაგრამ არ მინდოდა ერიკთან ზედმეტად ახლოს ვყოფილიყავი )) ნდობა კარგია,მაგრამმ ზომიერად!! ) ამიტომ ცოტა ჭკვიანი უნდა ვიყო ) პატარა ხომ არ ვარ რომ სიყვარულისგან ჭკუა წამერთვას? ) როგორც ჩანს ბედნიერება სახეზე მეტყობოდა,რადგან როგორც კი  ოთახში შევედიი ელისი და ვალერია მომვარდნენ :
-ლიზ რაღაცა ცუდად იცინიი )
-ელის..
-ჰა მოყვებიი თუუ ძალიათ მოგაყოლინოოთ ??
-მოვყვებიი...
დავჯექი და ყველაფერი მოვუყევი.. ელისი რათქმაუნდა მის დამოკიდებულას არ ღალატაობდა და მიმეორებბდა,რომ არ უნდა ვენდოო ადვილად ) ვალერია კი პირიქით )) მეუბნებოდა რომ ბედნიერი უნდა ვყოფილიყავი და,რომ მე ეს დავიმსახურე ;)
 მოკლედ ბევრი ვიჭორიკნეთ და ძილს მივეცით ;)

მოკლედ ძალიან გამიხარდა რომ ჩემი მოთხრობა გახდა ფავორიტი ) აქამდე ეს არასდროს მომხდარა და ძალიან მიხარია ) იმედი მაქვს თქვენს მოლოდინს გავამართლებ ! მიყვარხართ!!რ