-მე დავასრულე!(სელენა)
-სელ გთხოვ მოუსმინე...კარგი რა რატო ხარ ასეთი ჯიუტი ვერ ხედავ რო უყვარხარ?(დემი)
-ხო ვუყვარვარ თან ძან შევურიგდები რო მერე ისევ 1 თვეში ვიღაც სხვასთან დავინახო ხო?(სელენა)
-ეგრე არ მოხდება!(ნიკი)
-იცი რა ნიკ არ მჯერა!(სელენა)
-და როგორ დაგაჯერო!(ნიკი)
-როგორ?როგორ და თავიდან მომწყდი!(სელენა)
-კარგი რა სელ..(ნიკი)
ეს ვუთხარი და გარეთ გამოვედი,მერე საათს დავხედე ღმერთო უკვე შვიდის ნახევარია..
-ფუუ ამის დავაგვიანე რა...(სელენა)
-მგონი ხედავ რომ ვერსად ვერ გაიქცევი არა!(ნიკი)
-ო ღმერთო შენ რა კუდში მზდევ?(სელენა)
-არ კი არა კი ხო მე მინდა შენი დაბრუნება(ნიკი)
-არა მგონია გამოგივიდეს!(სელენა)
მერე კოდისთან მივედი!
-ჯობია აქედან გამასწრო!(სელენა)
-აუ რა რა წაკლა ხარ!(კოდი)
-რა? რათქვი იდიოტო!(სელენა)
-რა?კაი კაი გეყო მაგას ჯობია მოდი იცი რა მაგარი სუში გავაკეთე!(კოდი)
-შენ გააკეთე:დ(სელენა)
-ხო რა იყო?(კოდი)
-იმედი მაქვს აქ სადმე ექიმია თორე ამის საჭმლით ნაგდად მოვიწამლებით!(სელენა)
-ხო ხო აბა რა:დ(კოდი)
-ნუ რაც არის არის მე მივდივარ!(სელენა)
-მოიცად და როგორ აპირებ წასვლას!(ჯო)
-ისე როგორც ამ იდიოტმა კოდიმ მომიყვანა!(სელენა)
-და სადმე ხედავ კატერს?!(ჯო)
-მოიცა თქვენ!(სელენა)
-ხო ხო დაიკო კატერი აქ არ არის!(მაილი)
-ო ღმერთო ჩემო ეხა ნაღდად დამარტყამს წნევა!(სელენა)
-კარგი ოღონდ მაგ წნევას უთხარი რო ცოტა მოიცადოს ჯერ კიდევ ბერი რამ გაქვს სანახავი!
-რა?(სელენა)
-ხო ხო!!(ჯო)
აი ახლა კი ნაღდად მომეშალა ნერვები..კატერი აღარ არის და მეც ამ კუნძულზე მომიწევდა დარჩენა!ცუდი ის იყო რო ნიკიც აქ იყო...ვაიმე როგორ ვერ ვიტანდი როცა ცინიკურად იცინოდა ვაიმე მინდოდა გამეგლიჯა ან ზღვაშ იგადამეგდო მაგრამ როგორ!
-აუ წამო ზრვაში შევიდეთ!(ჯო)
-წამო მე მინდა!(მაილი)
-მეც მინდა წამო რა დემ!(კოდი)
-ოკ ოკ ოკ დები შენ არ წამოხვალ?(დემი)
-კი როგორ არა!(დები)
-მაშინ მეც წამოვალ რაღა მინდა აქ!(კევინი)
დები,კევინი,ჯო,კოდი,დემი და მაილი ზღვაში ჩაცვივდნენ..ნაპირზე მხოლოდ მე და ნიკი ვიყავით!ნიკი ხანდახან გამომხედავდა ხოლმე მე კი მას თვალს ვარიდებდი მაგრამ მეც ძალიან მიდოდა მისი ყურება მინდოდა ისე ის ნიკი ყოფილიყო რომელიც მე შემიყვარდა....ასეთ ფიქრებში ცრემლები მომადგა და მას რომ არ შეემჩნია სახში შევედი!
-მოიცა სად მიდიხარ?(ნიკი)
-ეგ შენი საქმე არაა!(სელენა)
სახში შევედი და პირდაპირ მდივანზე დავეგდე..მერე კი საშინელი ტირილი ამიტყდა!
-კარგი რა შენს სახეს ცრემლები ნაღდად არ უხდება!(ნიკი)
-შეგიძლია ორი წამით მაინც მარტო დამტოვო!(სელენა)
-მე კი მაგრამ აი შენს ფიქრებს არ შეუძლია.....(ნიკი)
არა არ არსებობს ის ან ნათელ მხილველია ან ჩემს აზრებს კითხულობს......ცრემლები უფრო და უფრო მომდიოდნენ..ნიკი ჩემს გვერდით დაჯდა და გულში ჩამიკრა მაგრამ ჩემ და გასაკვირად მისთვის წინააღმდეგობა არ გამიწევიაპირიქით მეც მივეყრდნე და მისი სითბო ვიგრძენი!
-სელ გახსოვს თავი რომ გამიტეხე!(ნიკი)
-კი მაგას რა დამავიწყებს..მაშინ ქურდი მეგონე!(სელენა)
-ხო ისე რა მაგრად მომხვდა!(ნიკი)
-ღირსი იყავი!!(სელენა)
-სელენა!!(ნიკი)
-ხო ხო კაი(სელენა)
-გახსოვს ტყეში კარავი რო გავხსენით?(ნიკი)
-კიი მაშინ ძაან ცუდად ვიყავი!(სელენა)
-ხოო ჰაჰა ის გახსოვს ჯასტინი რო მიატოვე!(ნიკი)
-ნიკ...რა საზიზღარი ხარ!(სელენა)
-კაი კაი ისე რა კარგი დროები გვაქვს ერთად გატარებული არა?(ნიკი)
-კი შეილება!(სელენა)
-სელ რატომ არ შეგიძლია მაპატიო!(ნიკი)
ეს უკვე მეტისმეტი იყო..ნიკმა იცოდა ჩემი სუსტი წერტილი მე მას თვალებში ჩავხედე და ახლა უკვე მის მკერდს მოვშორდი..
-იმიტომ რომ მეშინია!(სელენა)
-რისი?(ნიკი)
-იმის რო კიდევ განმეორდება ძველი ისტორია!(სელენა)
-და შენ რა გინდა სულ წარსულით იცხოვრო!(ნიკი)
-........(სელენა)
-მიპასუხე შენთვის რა არის უფრო კარგი შენი ბედნიერება და უბედურება:დ(ნიკი)
-...არვიცი(სელენა)
-მოდი გინდა ყველაფერი სულ თავიდან დავიწყოთ აი იქედან როცა პირველად აგიხსენი სიყვარული:დ(ნიკი)
-არ ვიცი..(სელენა)
-კარგი მაშინ ორი წუთით დამელოდე ოკ?(ნიკი)
-და სად მიდიხარ!(სელენა)
-სადღაც!(ნიკი)
ნიკი მოულოდნელად ადგა და სადღაც გავიდა...სიმართლე გითხრათ არც კი ვიცი სად......2 წუთი მითხრა და 1 საათი გავიდა უკვე საკმაოდ დავიღალა ამიტომ ოთახში ავედი და დასაწოლად მოვემზადე როდესაც გარედან ხმა შემომესმა
-მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ..........................(ნიკი)
-არ არსებობს.............(სელენა)
ფანჯარაში გავიხედე და ისეთი რამე დავინახე რამაც გამაოგნა..ნაპირზე დიდად ეწერა მაპატიე და ამ სიტყვას ცეცხლი ჰქონდა მოკიდებული.....ამ სანახაობით ვტკბებოდი როცა ვიღაცამ უკან მიმაბრუნა!
-ეხა მაინც დამიჯერებ რო მიყვარხარ!(ნიკი)
ნიკს ხელში დიდი თააიგული ეკავა და თალები სულ უბრწყინავდა..
-ნიკ დიდი მადლობა...(სელენა)
-არაფრის..უბრალოდ მინდა იცოდე რომ შენზე ვგიჯდები და იმედი მაქვს მაპატიებ..(ნიკი)
-ნიკ შენ მართალი ხარ ცხოვრებაში მხოლოდ მომავლით უნდა ცხოვრობდე და არა წარსულის აჩრდილით....(სელენა)
-ესეიგი რა გამოდის მაპატიე(ნიკი)
-მე....(სელენა)
დიდი მადლობა ვინც კითხულობთ ჩემს მოთხრობას ყველანი ძალიან მიყვარხართ..ტხოვთ კომენტარები დამიტოვეთ რა....
