მეოთხე თავი <3 ძალიან გთოვთ დააკომენტარეთ! :) თორე მე იძულებული ვიქნები რომ არ გავაგრძელო ((
მეორე დილით ჩემდა საბედნიეროდ პლიაჟზე არ გამიღვიძია! )) 
-დილა მშვიდობისა პრინცესა..
-ჰაი ჰიტლერ! :დ :დ :დ
-აუ რა ცანცარა ხარ!!! :დ მაგიტომ მიყვარხარ?!
-აა თან "მიყვარხარ” და თან "?!”
-ჰაჰა :დ სულელო!
-რომელი საათია?!
-პირველის ნახევარი ))
-ვოთ?????? :ოოო ვაიმე წავედი მე!!! არა არა და არა ! ვაიმე ღმერთო! დღეს შეიძლება მოვკვდე ამიტომ სიკვდილამდე მაკოცე ერთი :დ
-ერთი.. ორი.. სამი.. ოთხი.. ხუთი.. ექვსი.. შვიდრვაცრაათ :დ
-მიყვარხარ კარგი წავედი ;)) ძალიან გამიჭირდება მთელი ორი წელი შენს გარეშე მაგრამ რას ვიზამთ მალე გავა ეს დრო ხოლო ეგრედწოდებულ როგორც ჩვენ ვიცით სკუპეში მოგწერ ხოლმე :დ :დ უი თან სულ ჩამოვალ :დ ბედნიერების დღეს,აღდგომებში, ზაფხულში,ზამთარში! :დ
-აჰა მიყვარხარ პრინცესა :*!
კარი გავაღე და ავტირდი კარს მიღმა ყოველთვის სიმართლე დგას ეს სიმართლე კი ისაა რომ მას კიდევ დიდი ხანი ვერ ვნახავ ამ დროში კი ჩვენ ორივე შევიცვლებით!.. ალბათ...
მალე ცრემლები მოვიწმინდე და ტაქსი გავაჩერე!
-აეროპორტში თუ შეიძლება ))
-ახლავე.
რამოდენიმე წამში ტელეფონმა დარეკა ჯენი იყო
-გისმენ ჯი ))-სად ხარ?! გუშინ სახლში არ მისულხარ შენი და გიჟს გავს იცი?! და ესეიგი..
-მოიცა! დედამ რამე იცის?!
-არა! ელეომ დამალა თქვა ჯერ აბაზანაშიაო მერე კი უკვე დაიძინაო! მერე თქვა დილით ადრე წავიდაო! ბარგი მე უნდა ჩავულაგოოო! აარადაა შენ ტელეფონი გამორთული გქონდა არც კი დაგირეკავს და ა.შ! ერთი სიტყვით სად ხარ?!
-გზაში. მოვდივარ არ წახვიდეთ დამელოდეთ 5 წუთში მად ვარ ))
-მალეეეეეეეეეეეე! გზაში დაგელაპარაკები რომ ჩავჯდებით!
-...
სულ მალე აეროპორტში ვიყავი
-ჩქარა სიიიიიი!!!!!!!!!
დაიყვირა ხმამაღლა ბლერმა
-მოვდივარ!
უცებ გავიქეცი ეგრევე თვითფრინავს მივახტი უკვე სხდებოდნენ ფანჯრიდან გადმოვიხედე და მას ვუყურებდი მის ცრემლიან თვალებს რომელსაც ძლიერად იკავებდა!
-ბლერ მოვალ ეხლავე არგაუშვა თვითფრინავი
-რა?! სი სად??
-მოვალთქო!
უცებ ჩავირბინე კიბეები
-მამა მოიცა!
-სერენა ))
-მამა იცოდე რომ ძალიან მიყვარხარ! არასდროს დამვიწყებიხარ და არც ეხლა დამავიწყდები! იცოდე რომ ამ ყველაფერს შენს გამო ვაკეთებ მე მინდა მივიდე შენს დონემდე მე მჯერა და მაქვს რწმენა. იცოდე რომ მიყვარხარ მამ ))
-და შენ..
-დამიჯერე როგორც შენ ამბობ "მე ვიქნები კარგi” )) 
დავემშვიდობე და თვითფრინავისკენ გავიქეცი იმის მიუხედავად რომ ბევრი ვეცადე ცრემლები ვერ შევიკავე მთელი გზა ვტიროდი ბოლოს ტირილი ისევ წინგმა 1001-მა ღამემ გადამატანინა )) ჩემდა გასაკვირად გზაში არ ჩამძინებია მაგრამ როდესაც ჩავედით... მოხდა ის რაშიც ვერ გავერკვიე ეს იყო რაღაც უცნაური ძალიან გასაკვირი.. და რა იყო ეს? ))
| 
