ბავშვებისთვის დღემ არაჩვეულებრივად ჩაიარა, საღამოს ყველანი კოცონთან ისხდნენ და ძველ ამბებს იხსენებდნენ, ყველას გულწრფელი ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე, ყველას გული სიყვარულით იყო სავსე... მაიკის გული კი ყველაზე მეტად იყო სავსე, ის ხომ ორი ადამიანის სიყვარულს ატარებდა გულით, ოღონდ ჯერ ვერ იგებდა რომელი უფრო მეტად უყვარდა ნინა თუ ემა, ჩუმად აკვირდებოდა ნინას, რომელსაც ცეცხლის ალი დასთამაშებდა და რომელსაც ბენის მხარზე ჩამოედო თავი...ვეღარ გაუძლო, წამოდგა და ბავშვებისგან მოშორებით წავიდა, ნინამ თითქოს იგრძნო მაიკის ასეთი ქცევის მიზეზი
-რა მოუვიდა ამას ? (მარიამი) 
-არ ვიცი (ჯერ ნინას შეხედა და მერე თავი ჩაღუნა ემამ)
ნინა ფეხზე წამოდგა, მაგრამ ბენმა გააჩერა, თავისკენ მიიზიდა და ვნებიანად აკოცა
-ეს რისთვის ? (ჩურჩულით კითხა ნინამ)
-იმისთვის რომ მისი კოცნა არ მოგეწონოს (თვალი ცაუკრა ბენმა და ხელი გაუშვა)
ნინა ნელი ნაბიჯებით გაეცალა, ბავშვებს ვერ მიხვდა ბენის ასე მოქცები მიზეზს და ეზოს ბნელი კუთხისკენ წავიდა სადაც მაიკი განმარტოებულიყო
-რა გჭირს ? (გვერდით მიუჯდა ნინა)
-არ უნდა მოსულიყავი (მაიკი)
-რატომ ? (გულუბრყვილოდ იკითხა ნინამ)
მაიკმა შეხედა, ბნელოდა, მაგრამ შეეძლო ნინას ყოველი ნაკვთის დანახვა, თვალების დანახვა რომელიც კითხვით სავსე გამომეტყველებით უყურებდნენ..
-იმიტომ რომ თავს ვერ ვიკავებ (ჩუმად ჩაიბუტყუნა მაიკმა)
-ვერ გავიგე რა თქვი (უფრო ახლოს მიიჩოჩა ნინა)
-ნინა გაიწიე, იცოდე ვერ შევიკავებ თავს (მაიკი)
-რა გჭირს იქნებ ამიხსნა, რა ქარაგმებით მელაპარაკები (გაბრაზება დაეტყო ნინას)
მაიკი წამოდგა, მასთან სიახლო აგიჟებდა, ერთადერთი რაზეც მასთან სიახლოვისას ფიქრობდა მისი ჩახუტება და კოცნა იყო. ნინაც წამოდგა და ზუგს უკან დაუდგა
-თუ რასაც ვფიქრობ ის მართალია, მაშინ ბოდიში (ნინა)
-რისთვის მიხდი ნინა ბოდიშს ? შენ არაფერ შუაში ხარ, ჩემი ბრალია, მე ვარ სუსტი, ჩემს თავში ვერ გავრკვეულვარ (გაბრაზებული ტონით წარმოთქვა მაიკმა)
-შენ ემა გიყვარს, მე უბრალოდ გიზიდავ, მალე გადაგივლის ხომ იცი (ხელი ჩამოადო მხარზე)
მაიკს თბილმა ტალღამ დაუარა, ეს უკვე ზედმეტი იყო, გულმა ვეღარ გაუძლო, ნინასკენ შეტრიალდა, ძალიან ახლოს ძლიერად მიიხუტა და აკოცა.ამ კოცნაში იგრძნობოდა სიყვარული, გაბრაზება, მონატრება, ეჭვიანობა, ვნება, ტკივილი ეს კოცნა იყო ყველაფერი, ნინამ ცადა შეწინააღმდეგება, მაგრამ მალევე დანებდა, არ შეიძლება ასეთ კოცნა შეეწინააღმდეგო, მაგრამ შეეცედა მალევე მოშორებოდა, გაწევა ცადა მაგრამ მაიკი ისე ძლიერად უჭერდა ხელს რომ მაინც მის მკლავევში დარჩა
-ასე არ შეიძლება (ჩაიბუტყუნა ნინამ) მე ბენი მიყვარს, მართლა მიყვარს 
-ის გიყვარს და მე გიზიდავ, მაგრამ ამის შეცვლა შეილება (ღიმილით უპასუხა მაიკმა)
-მაიკ შენ ემა გყავს და მე ვიცი რომ შენ ის გიყვარს
ემას ხსენებაზე მაიკს ღიმილი მალევე გაუქრა სახიდა, დანაშაულის გრძნობა დაეუფლა და ნინას ხელი გაუშვა
-ჯანდაბა (ხელი ძლიერად დაარტყა ხეს) არ შეიძლება ორი ადამიანი მიყვარდეს (გაბრაზება უკვე მის სახეზე და გცევებზეც გამოიხატა)
-ყველაფერი დალაგდება, აი ნახავ (ნინა)
-რა ადვილია ყველაფრის თქმა , შესრულება კი ძნელი (მაიკი)
-ეგრე ნუ ამბობ მაიკ, ყველაფერი კარგად იქნება (ნინა)
-ყველაფერს კარგი დასარული ვერ ექნება ნინა, ყოველთვის ვიღაც დაიტანჯება და გული ეტკინება, ჩვენ ზღაპარში არ ვცხოვრობთ (მის უკან მდგომ ნინას გვერდულად გახედა და ცეცხლისკენ წავიდა)
ნინა გაშეშებული იდგა და არ იცოდა რა ექნა, მაიკის სიტყვები თითქოს ვიღაცამ ტვინში ღრმად ჩაუჭედა და ახლა გაფუჭებული დისკივით იმეორებდა ამ სიტყვებს ტვინი, ისევ სკამზე ჩამოჯდა და გრძნობებში არეული დაწყნარებას შეეცადა, მას უყვარდა მაიკი, უყვარდა როგორც კარგი მეგობარი , მაგრამ მაინც ქონდა რაღაც გრძნობა მის მიმართ, ამ გრძნობას მეგობრობას ვერ უწოდებთ, მაგრამ რასაც ბენის მიმართ გრძნობა ეს წმინდა იყო, წმინდა და სათუთი, მას უყვარდა ბენი, მაგრამ ჯერ თვითონაც ვერ ხვდებოდა რამდენად ძლიერი იყო ეს სიყვარული. ცოტა რომ დაწყნარდა, ფეხზე წამოდგა, ბავშვები უკვე სახლში შესულიყვნენ და ისიც სახლისკენ წავიდა, მისაღებ ოთახში მაიკი და ემა დავხდნენ, მაიკის გამჭოლ მზერას თავი აარიდა და მისაღები მოათვალიერა, უცებ უკნიდან ვიღაც მიეპარა , ხელში აწია და ლოყაზე აკოცა
-ნიკა რა არანორმალური ხარ (ნინამ აკოცა ლოყაზე) ბენი სადა ? (ნინა)
-დასაძინებლად ავიდა (ჰარი)
-თქვენ არ იძინებთ ? (ნინა)
-კი ჩვენც მოვდიდართ (ერთხმად თქვეს ნიკამ და მარიამმა)
ემაც შეუერთდა მათ და ყველანი მეორე სართულზე ავიდნენ, მხოლოდ მაიკი დარჩა ჩაბნელებულ მისაღებ ოთახში და ფიქრს გასაქანი მისცა. ნინა ფეხალრებით შევიდა ოთახში, ეგონა ბენს ეძინა და არ უნდოდა მისი გაღვიძება, მხოლოდ ნივთების აღება უნდოდა
-ჰეი სად მიდიხარ (ბენის ხმამ ცოტა არ იყოს შეაშინა)
-მარიამის ოთახში (გაუღიმა)
-ესსაა შენი ოთახი და იქ რატო მიდიხარ ? (ფეხზე წამოდგა ბენი)
- ხო მაგრამ აქ შენ გძინავს (ნინა)
-გავალ არ იდარდო
კარისკენ წავიდა ბენი, კარი გადაკეტა და ნინასკენ მოტრიალდა
-ანდა არ გავალ, ჩემი ოთახიდა რატო უნდა გავიდე (ბენი)
-ხოდა მე გავალ (ნინა)
-არა არსადაც არ წახვალ, ეს ჩვენი ოთახია (საწოლზე წამოწვა ბენი) მოდი ჩემთან მომენატრე (ხელი დაარტყა ბენმა საწოლს )
-ასე არ შეიძლება ბენ (გაბრაზება შეეტყო ნინას)
-ჰეი მე ხომ არ გეუბნები ჩემთან დაწექითქო, უბრალოდ ერთად დავიძინოთ ეს ნორმალურია ნინა, ჩვენ შეყვარებულები ვართ (ბენი)
ნინამ გაიაზრა ბენის სიტყვები, მიხვდა რომ ბავშვივით იქცეოდა და ბენი იმაზე არც კი ფიქრობა, ჩემოდანი დადო, აბაზანაში შევიდა გამოიცვალა და ბენის გვერდით მოკალათდა, მანაც თავისკენ მიიზიდა და ძლიერად მოეხვია
-აბა აღიარე რომ ჩემი კოცნა ჯობს (ბაბნიკურად ჩაიღიმა ბენმა)
-ვერ მივხვდი (ნინა)
-კარგი ნინა, არ მომატყუო, ვიცი რომ მაიკს მოწონხარ, ძნელია ეს არ შეამჩნიო, მე არ მეშინი შენი დაკარგვის, იმიტომ რომ არსად გაგიშვებ, უბრალოდ არ მოქცემ უფლებას, მხოლოდ ერთ გთხოვ არასდროს მომატყუა, მწარე სიმართლე მირჩევნია ტკბილ ტყუილს (ბენი)
ნინას გაეღიმა ბენის სიტყვებზე, მისკენ შეტრიალდა, უფრო ახლოს მიჩოჩდა მისკენ და აკოცა
-დამიჯერე შენ ყველაზე კარგი კოცნა იცი (გაუღიმა ისევ გვერდი იცვალა და დაძინება სცადა)
ბენმა მის კისერში ჩარგო თავი და რამოდენიმე წუთში უკვე ორივეს ტკბილად ეძინა.
იმედი მაქვს მოგეწონებათ♥
უბრალოდ ძალიან მაინტერესებს წინა თავს აქვს 56 ნახვა და 12 კომენტარი...ყველაფერი მოგწონთ და არანაირი შენიშვნა არ გაქვთ იმ დანარჩენებს რომლებიც უბრალოდ ნახულობთ ? ყველაფერი კარგია ?
ველოდები კომენტარებს ♥
|
