I Left My Heart In London...♔
იმედი მაქვს მოგეწონებათ ♥
სამეულს შუაში ჩავუხტი და ნიკას დავადე თავი მხარზე..მაღიზიანებდა ემა და ერთი სული მქონდა საღამო როდის დამთავრდებოდა, მაგრამ ჩემს ჯინაზე რაღაც ფილმის ყურება დაიწყეს, პიცაც შეუკვეთეს და უაზრო თემებზე საუბრობდნენ..ფილმისთვის არც შემიხედავს..ჩემთვის ჩუმად ვიჯექი..ხანდახან მაიკისა და ემასკენ ვაპარებდი თვალს..ნერვები მეშლებოდა ემა მაიკს თმაზე რომ ეფერებოდა..ამის ატანა აუტანელი გახდა და მაღლა ავედი, ისე რომ ხმა არცერთისთვის გამიცია..მარიამი მიხვდა ჩემი უცნაურად ყოფნის ამბავს და უკან გამომყვა -ასეთ ნინას ვიცნობ (ფეხდაფეხ შემომყვა ოთახში) -რა ? (ქართულად დავიწყეთ ლაპარაკი) -რა რა ნინა ? ხომ იცი რომ ვერ მომატყუებ..შენს გამოხედვაში ჩანს რომ ეჭვიანობ (მარიამი) -რა სისულელეს ამბობ ? ხომ იცი რომ ერთ დღეში ადამიანი არ შემიყვარდება (მე) -არ შეგიყვარდება, მაგრამ შენი სათამაშო გახდება (მარიამი) -ხომ იცი შევიცვალე (მე) -კი ვიცი მაგრამ, შენს გამოხედვაში ისევ გამოჩნდა ძველი ნინას ანარეკლი..იმ ნინასი რომელიც გულნატკენი იყო და ყველა ბიჭს მხოლოდ გასართობად იყენებდა ..ნინა არ მინდა იგივე თავიდან დაიწყოს..კარგად დაფიქრდი (დაამთავრა მარიამმა და ოთახიდან გავიდა) ვერ მოვისვენე და წინ-უკან დავიწყე სიარული..მარიამის სიტყვებში იყო რაღაც სიმართლის მარცვალი..მაგრამ მე ამას უფრო ეგოისტობას დავარქმევდი..თუმცა უარს არ ვიტყოდი ძველი "მეს" დაბრუნებაზე...იმ ნინას დაბრუნებაზე რომელიც ბედნიერი იყო, უხაროდა ყველაფერი, მაგრამა მით სხვას ტკენდა..ასეთი ნინა უკვე 2 წლის წინ არსებობდა, მაშინ 16 წლის ვიყავი და ჩემი აზრით პირველი სიყვარული მეწვია...სიყვარული რომელმაც გამომიყენა, ჩემთან მხოლოდ სიმდიდრის გამო იყო და როცა მოვბეზრდი მიმატოვა..ამ დარტყმამ ღრმა იარა დამიტოვა გულში..ამ ამბის მერე არავინ არ მყავრებია, ყველა უბრალოდ რამოდენიმე დღიანი ან კვირიანი გასართობი იყო..სწორედ ასეთი ნინას დაბრუნების ეშინოდა მარიამს..მაგრამ მე მომწონდა ჩემი ასეთი მე..ასეთს ვერავინ ვერ მტკენდა გულს..არავის გამო არ მადგებოდა თვალზე ცრემლი.. -ნინა შეილება შემოვიდე ? (ფიქრებიდან ნიკამ გამომიყვანა) -შენთვის ყოველთვის (თბილად გავუღიმე) ნიკაც შემოვიდა და დათვივით ჩამეხუტა..მესიამოვნა მისი ასეთი სითბო და მეც მივეკარი..თავს კარგად ვგრძნობდი მასთან..დაცულად -რა ჭირს ნინას ? (ნიკა) -ვიცი რო მარი გეტყოდა და გისმენ დაიწყე ლექცია (მე) -არ ვაპირებ ლექციის წაკითხვას, ხომ იცი მე ყველანაირი მიყვარხარ მეც და მარიამსაც..უბრალოდ კარგად დაფიქრდი (ნიკა) -გითხარი რომ მიყვარხარ ? (მე) -მოიცა გავიხსენო..არა (ნიკა) -ძალიან ძალიან მიყვარხარ (მე) ნიკამ უფრო მაგრა მომხვია ხელები.. -ეი მეც მინდა თქვენთან (მარიამიც შემოვიდა ოთახში) ნიკამ ერთი ხელი გაშალა და მარიამიც ჩაგვეხუტა..მიხაროდა ასეთი კარგი მეგობრები რომ მყავდნენ გვერდში.ადამიანები რომლებიც ჭირშიც და ლხინში ჩემთან ერთად იქნებიან..ჩვენი მეგობრობა სამუდამოა -ჰა დავიშალეთ ახლა და დავიძინეთ (ნიკა) -კაი ხო (მე) ბავშვები თავის ოთახში გავიდნენ, მეც გამოვიცვალე და საათს დავხედე 2 საათი ხდებოდა..ემა ღამით ჩვენთან დარჩა და რათქმაუნდა მაიკის ოთახში ეძინა -bitch ჩავილაპარაკე და ბალიშს ჩავეხუტე საკმაოდ ტკბილად მეძინა, ისა ტკბილად რომ ემა არც გამხსენებია, დილით დღე არაჩვეულებრივად დაიწყო..თვალი რომ გავახილე მაშინვე თბილ ცისფერ თვალებს შევეფეთე..მაიკი დამყურებდა ზემოდან -მძინარე მზეთუნახავმაც გაიღვიძა (მაიკი) -კიდევ მეძინება (მე) -რა დროს ძილია ადექი დისნეილენდში მივდივართ (მაიკი) -რა მაგარია ახლავე გავემზადები (მე) მაიკი ოთახიდან გავიდა მე კი მომზადება დავიწყე..10წთში უკვე პირველ სართულზე ვიყავი და ბავშვებს შევუერთდი, ემაც ჩვენთან ერთად წამოვიდა..თავს ვიკავებდი..მაიკი სულ ჩემს გვერდით იყო..კარგად ვერთობოდით, მარიამი და ნიკა შეხმატკბილებულები იყვნენ იქამდე სანამ ნიკამ მარიამი ფანტანში არ ჩააგდო -იდიოტო (მარიამი) -მეც მიყვარხარ (ხელი გაუწოდა რომ ამოსვლაში დახმარებოდა) მარიამმა მაგრად მოქაჩა ხელი და ისიც ფანტანში აღმოჩნდა...მე სიცილით ვკვედბოდი... -თქვენ გაშრით ჩვენ კი საშინელებათა სასახლში წავალთ (მაიკი) -კარგი (ერთდროულად თქვეს) -აუუ მაიკ ხო იცი რომ მეშინია (ხმა გაინაზა ემამ) თვალები გადავატრიალე და მაიკს მივუბრუნდი -დარჩი და მარტო შევალ -არა წამოვალ, მეც მინდა ცოტა შემშინდეს (მაიკი) -მაშინ მე გარეთ დაგელოდებით (ემა) მოგებულის სახით გადავხედე და ოთახში შევედით, რამოდენიმე ნაბიჯი რა გქონდა გადადგმული რომ მიწამ რყევა დაიწყო, საშინელი მონსტრები გვიყურებდნენ სიბნელიდან, სულები ხელებს გვიფათურებდნენ..ორივე სიცილით ვკვდებოდით, მე მაიკისკენ შევბრუნდი და უკანსვლით წავედი თან ველაპარაკებოდი -ესაა საშიში ? (მე) -ეს არა..უკან მიიხედე (მაიკი) მეც უკან შევტრიალდი და მოულოდნელობისგან ვიკივლე, უკან დავიხიე და მაიკს მივეკარი..მანაც ხელები შემომხვია და მიმიხუტა, სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა ტანში..მისი გულის ძგერის ხმა მესმოდა თანაბრად, რიტმულად ძგერდა.. -ამან როგორ შეგაშინა (მწვანე თავის ქალაზე მიმითითა) -ოო გაჩუმდი და ნუ დამცინი (მე) მოკლედ კამათით გამოვედით საშინელებათა ოთახიდან, მარიამი და ნიკა უკვე გამშრალიყვნენ და ემასთან ერთად გარეთ გველოდებოდნენ.. -ახლა საით ? (მარიამი) -ბიგ-ბენისკენ (წმაოვიძახე) მოკლედ ნახევარი ლონდონი შემოვიარეთ, მაიკმა ჩვენი სკოლაც გვაჩვენა, შუადღე იყო სახლში რომ დავბრუნდით, დივანში ჩავესვენეთ ყევლა -უი მაიკ რა უნდა გთხოვო (მე) -გისმენ (მაიკი) -ბაიკის ყიდვა მინდა და იქნებ გამომყვე ხვალ (მე) -გიყიდე უკვე, მამაშენმა გამაფრთხილა (მაიკი) -მართლა წამო წამო მაჩვენე (ფეხზე წამოვხტი) ყველა უკანა ეზოშ გავედით სადაც ჩემი ახალი ბაიკი გველოდებოდა, მეგონა რამე გასაოცარი დამხვდებოდა..არა ვაღიარებ ნამდვილად გასაოცარი ბაიკი დამხვდა იქ, თვალები გამიფართოვდა და 15 წთი გაშეტერებული ვუყურებდი ბაიკს, მაიკი კი კმაყოფილის სახით დაქვცქეროდა ხან მე ხან კი ბაიკს..არა ბაიკს არა უფრო სწორად ვარდისფერ სკუტერს -are you kidding me ? (მაიკს გავხედე) -ვიცოდი რომ მოგეწონებოდა (მაიკი) ნიკა და მარიამი სიცილით კვდებოდნენ ჩემი სახის შემხედვარე, ემა კი გაკვირვებული გვიყურებდა -ვიღაცას დაერხა (ქართულად უთხრა ნიკამ მარიამს) -მაიკ მე ბაიკი გთხოვე ვარდისფერი ბარბის სკუტერი კი არა (მე) -მოიცა მამაშენმა ბაიკში ის ბაიკი იგულისხმა ? (მაიკი) -ხო..რა არის აქ გასაკვირი (მე) -არა არაფერი..ხვალვე გამოვცვლი (მაიკი) -კარგს იზამ (მე) უკანა ეზოდან წინა ეზოში გადავინაცვლეთ, მაიკი აუზთან ახლოს იდგა, მეც დრო ვიხელთე და ხელი ვკარი, მაიკი თავით გადაეშვა აუზში -ეს რისთვის ? (თავი ამოყო წყლიდან) -ვარდისფერი ბაიკისთვის (თვალი ჩავუკარი და ოთახში დავბრუნდი)
დიდი იმედი მაქვს რო მოგეწონებათ..თუ ცოტა არეულია ბოდიშით..♥ მიყვარხართ♥
|