I Hate You...Love You...[The End] ეს უკვე ნამდვილი დასასრულია! იმედი მაქვს ისეთი როგორიც თქვენ გინდოდათ! მიყვარხათ ყველანი:*)! 
-კარზე ზარის ხმაა!ლიზა გააღე!-შემომძახა რაიანმა.
-კარგი…-უკმაყოფილოდ ვუთხარი და წამოვდექი.
-უკვე დაბრუნდით?!დიდი ხანია ასე ადრე სახლში არ დაბრუნებულხართ!-გავუღიმე დედას და მამას.
დედამ გამიღიმა და სახლში შევიდა მამა კი ტელეფონზე ლაპარაკობდა.
-ხო დედა ეს რაიანია! ჩემი მეობარი დღეს ჩამოვიდა ლოს-ანჯელესიდან და ჩვენთან დარჩება.
-კარგია!სასიამოვნოა რაიან!
-ჩემთვისაც!-დედას მიესლმა და ისევ ბიბის მიუბრუნდა.
-ლიზა!-დამიძახა მამამ-ხვალ ჩემი ახალი კომპანიონები უნდა გაგაცნოთ და ქეიტსაც უთხარი და შენც მოემზადე ხვალინდელი დღისთვის!
-აუცილებელია მეც წამოვიდე?!-უკამაყოფლოდ ჩავილაპარაკე.
-აუცილებელია!-გამიღიმა და ტელეფონზე საუბარი განაგრძო
-ხვალ ჩვენს რაღაც რესტორანში ვართ დაპატიჟებულები…-მითხრა რაიანმა-მემგონი თან ჯასტინისგან ინტერვიუს აიღებენ…
-მის სახელს აქ ნუ ახსენებ!-მკაცრად ვუთხარი.
-რატომ?-გაიცინა.
-მამაჩემა ამიკრძალა ამ ადამიანის სახელის ხსენებდა და მასთან კონტაქტზე საერთოდ აღარაფერს ვამბობ!-გავიცინე.
მეორე დღეს ჩემს გარდა ყველა მხადებაში იყო. ქეითი მთელი დღე კაბის ასარევად იყო წასული,მე კი ჩვეულებრივად ჩავიცვი.
მოსაწყენი საღამო…მემგონი ჩემს გარდა ყველა ერთობოდა,მაგრამ მე ასეთ საღამოებს ვერ ვიტანდი!
-მალე წავალთ?!-გვერდით მივუჯექი დედას.
-ლიზა! რამდენი წლის ხარ?!
-კარგი რა! დავიღალე! ნუთუ რამე მნიშვნელობა აქვს ჩემს აქ ყოფნას?!
ისეთი სახით შემომხედა ვამჯობინე გავჩუმებულიყავი და ჩემს ადგილას დავბრუნდი.
-არასდროს გაყვე ცოლად ბიზნესმენს ან ცნობილ ადამიანს!-ჩუმად ვუთხარი ბიბის და ხელში ავიყვანე.
-მაშინ ვისღა გაყვეს?-სიციით მიკითხა ქეითმა.
-მოძებნის ვინმეს!-ყალბად გავუღიმე.
-არ დაუჯერო დედიკო!-სიცილით უთხრა ბიბის და კალთაში ჩაისვა.
-რაზე საუბრობთ?-იკითხა მამამ.
-არაფერზე ისეთზე…-გაუღიმა ქეითმა-თქვენ?
-ისევ დაიწყეს…უაზრო თემებზე საუბარი!-ჩუმად ვთქვი და წვენი მოვსვი.
-მაინც რაზე საუბრობენ?-რაიანის ხმა უკნიდან მომესმა,მოულოდნელობისაგან შევცბი და უკან სწრაფად შევბრუნდი.
-აქ რას აკეთებ?!-ჩურჩულით ვკითხე.
-რატომ ჩურჩულებ?-ინტერესიტ შემომხედა-სხვათაშორის მაგიდასთან უნდა იჯდე და არა იდგე!-გაიცინა.
-ხო რაიან ეს სამი სკამი ჩემია მაგრამ ვერ ვჯდები!
-რატომ?
-გეხვეწებია ქედან წამიყვანე რა!-საცოდავი სახე მივიღე.
-მე როგორ წაგიყვანო?-გაიცინა.
-არ ვიცი შენ ხომ გენიოსი ხარ!
-როგორც ქინა აღიარე!
-ხო და მიდი გენიოსო მოიფიქრე რამე!
-ჩემს მაგიდასთან წავიდეთ!
-კარგი! მაგრამ არა…
-რატომ?მარტო მე და ალფრედო ვართ დანარჩენები გასულები არიან…ოღონდ დროებით!
-კარგი წამოდი!
ალფრედოსთან და რაიანთან რათქამუნდა უკეთესად ვიყავი!
-მემგონი კენი მოდის!
-კარგი წავედი მე!-უცებ წამოვდექი.
-ლამაზო!
-ხო?!
-იქით კენი…იქით სკუტერი!-თან ხელით მანიშნებდა და თან ეცნინებოდა.
-არაუშავს მეორე სართულზე ავალ!დღეს ხომ მოხვალ?
-კი…კი!-გაიცინა და სკამზე დაჯდა.
მე კი მეორე სართულზე ავედი.
იქიდან ვადევნებდი თვალს როდის დაიკავებდნენ ადგილებს და მეც ჩავიდოდი.
მემგონი მთელ რესტორანში გაფანტულები იყვნენ! ჯასტინის დაცვა გარეთ იდგა და იშვიათად თუ ვინმეს უშვებდა შიგნით.
-მე ხომ არ მეძებ?-უკან სწრაფად შევბრუნდი.
-ჯასტინ?!როგორ ხარ?-უცებ ვუთხარი და თან ძალიან ვღელავდი.
-კარგად შენ?-ეტყობოდა კარგ ხასიათზე იყო.
-კარგად!
-რაიანმა ალბად გითხრა აქ რატომაც ვართ და ამიტომ აღარ მეკითხები არა?!
-ხო რაიანმა მითხრა!მაპატიე უნდა წავიდე!
-არ ნახავ დანარჩენებს?
-სხვა დროს იყოს!
-სახვა დორს როდის?!
-არ ვიცი სხვა დროს…
-კარგი როგორც გინდა!
გავუღიმე და წასვლა გადავწყვიტე, მაგრამ უეცრად გადამეფარა.
-ჯადტინ?!
-მომისმინე… შენთან ლაპარაკი მინდა!-უცნაური სახე მიიღო(:D)
-ჩემთან ლაპარაკი გინდა?!მერამდენჯერ?!ახლა არ გინდა კარგი?!თან უკვე ვიცი რითიც დამთავრდება ჩვენი საუბარი!
-კარგი მაშინ სახლში მოგაკითხავ! დღეს ღამეს!
-არ გამოვა!
-ვიცი მამაშენმა რაც თქვა ჩემზე! მაგრამ შეგვიძლია ისე გავაკეთოდ რომ არ გაიგოს!
-მე შენთან არც შეხვედრა და არც ლაპარაკი არ მინდა!
-მე მოვალ!-გამიღიმა და გზა გამითავისუფლა.
მეც მაგიდასთან დავბრუნდი.
-ნიკა შენც მოხვედი?!-გახარებული მივედი მასთან.
-ხო ათ წითში მივდივართ და მეც მოვედი!-გაიცინა.
-რატომ არ მითხარი რომ მოსვლას არ აპირებდი?!
-ხო რავი…შენ სად იყავი?!
-ეს ჩემი საქმეა!
როგორც ინქ დავბრუნდით სახლში,რაიციანიც მალე მოვიდა.
მამამ ტუმრები აეროპორტში მიიყვანა და ჯერ არ ჩანდა.
-არ იძინებ?-მკითხა ქეითმა.
-მამას ველოდები.-გავუღიმე.
-კარგი!
ნახევარი საათი ველოდე,მაგრამ შემდეგ დაძინება გადავწყვიტე შუქები ჩავაქრე და სწორედ ამ დროს გაისმა ზარის ხმა.
სწრაფად დავბრუნდი პირველ სართულზე და კარი გავაღე.
-როგორც იქნა მოხდვედი…
-არ მეგონა ასე თუ მელოდებოდი!-მომღიმარე სახით შემომეგება ჯასტინი.
-მე მამა მეგონე…-გამეცინა.
-სახლში არ შემომიშვე?!
-არა!
-მაშინ შენ გამოდი!-გაიცინა.
-მეძინება!
-წამოდი!-ხელი მომკიდა და გარეთ გამიყვანა.
-მაშინ უკანა ეზოში!
-როგორც გინა!-ჩაიცინა.
უკანა ეზოში გავედით,ნამდვილად ვიცოდი რომ აქ ვერავინ გვიპოვნიდა.
-კარგი ახლა მომისმინე!
-გისმენ! ცოტა დროზე!
-დაწყნარდი! მინდა რაღაც გკიტო და მეტი არაფერი!
-მაშინ მკითხე!
-მოდი პირდაპირ გეტყვი! ცოლად გამომყვები?!-პატარა ბავშვივით შემომხედა,მე კი გაკვირვებულმა გავხედე და გამეცინა.
-მთვრალი ხარ?!
-უბრალოდ ან კი ან არა! მეტს ხომ არაფერს გთხოვ?! ვიცი ბეჭედი აქ არ მაქვს,მაგრამ არაუშავს!შენ უბრალოდ ან კი ან არა თქვი!
-ჯასტინ ნამდვილი გიჟი ხარ! ხვდები მაინც რას ამბობ?! და თან ჩვენ მემგონი მეგობრები ვიყავით! და თან ნაჩხუბები!
-ჩვენ გვინდოდა რომ მეგობრები გვეთამაშა! როდემდე უნდა ვიყოთ ასე?! იცი რა ჯერ ცოლად გამოყევი და ქორწილის მერე შევრიგდეთ აკრგი?!-სიცილით მითხრა.
-ჯასტინ დარწმუნებული ხარ რომ კარგა ხარ?!
-შენ დარწმუნებული ხარ რომ თანახმა ხარ?!
-მე არ მითქვამს თანახმა ვარ-მეთქი!
-სამაგიეროდ შენი თვალები ამას მეუბნებიან!
***
ამ დღის შემდეგ ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეიცვალა!
მე და ჯასტინი იმ დღესვე წავედით ლოს-ანჯელესში უფრო სწორად გავიპარეთ(:D)
არანორმალური ქორწილი გვქონდა…გვინდოდა მხოლოდ მე,ჯასტინი და ორი-სამი ადამიანი ყოფილიყო ქორწილში,მაგრამ პეტიმ და დედაჩემმა ვინ აღარ დაპატიჟეს!
თქვენ წარმოიდგინეთ ჯასტინის ფანებიც კი იყვნენ!(:D)
მამაჩემი წინააღმდეგი არ ყოფილა,მაგრამ დიდად არც უნდოდა…ახლა კი ყველაფერი კარგად არის!
ჯასტინი დღემდე იმ აზრზერა,რომ ათი შვილი უნდა გვყავდეს!(:D)
ახლა უკვე ყველას შევურიგდი…რაც მთავარია გაბის და მაიკსაც! ოთოც ვნახე რამდენჯერმე…ისევ ისეთია!
ჟასმინი და ბიბი ძალიან დიდ დროს ატარებენ ერთად და ასევე ჯექსონიც!
დღეს კი ჯერჯერობით მე და ჯასტინს ორი შვილი გვყავს!
კელი და ჰარი…ორივე ჯასტინს გავს,მაგრამ თუ ჯსტინს კითხავთ მე უფრო მგვანან!
იმედი რამე მოხდა ამ სამ წელიწადში!
სიმართლე გითხრათ თავიდან ცოტა ვნანობდი კდიევ ჯასტინს რომ დავთანხმდი რადგან ამ დროს მისი ტური მიმდინარეობდა და ერთმანეთს ვერ ვნახულობდით!
დღეს კი სულ ერტად ვართ! სადაც მე ვარ ჯასტინიც იქ არის! სადაც ჯასტინი იქ მე ვარ!
ბავშვებიც რათქმაუნდა! ჯასტინი უკვე ლაპარაკობს მესამე შვილზე…(:D)
არ ვიცი როგორ აგიღწეროთ რა ხდება ჩემს ცხოვრებაში! უბრალოდ ყველაფერი კარგადაა!
ჩემთვის საყვარელი ადამიანები ჩემს გვერდით არიან! მეტი რა უნდა მინდოდეს?!
ახლა ვიცი რომ მარტო მე ცხოვრებაში ვერაფერს გავხდები! მაგრამ ახლა უფრო კარგად გავიგე რომ არ უნდა დავნებდე!
ერთმა თანხმობამ ჩემი ცხოვრება სიცარტყელის ფერებით გაალამაზა და ყველა შავი ლაქა წაშალა!
ახლა უკვე ვიცი,რომ თუ როდისმე მომიწევს ბრძოლა ბოლომდე ვიბრძოლებ! 
დასასრული!
| 
