♥I Am Nothing Without You♥
-ამ დედამიწაზე შენ ვიღაცა ხარ, მაგრამ შენ ვიღაცისთვის მთელი მსოფლიო ხარ =15=
სკოლაში განსაკუთრებული არაფერი მომხდარა, გარდა იმისა რომ ბაჩი მთელი დასვნებები მლანძღავდა , რატომ არ ამოხვედიო... ეტყობოდა არაფერი იცოდა , პრინციპში საიდან ეცოდინებოდა მე არაფერი მითქვია და არამგონია ირაკლის ასეთ მდგომარეობაში მას რამის მოყყოლის თავი ჰქონდა (( ბოლო გაკვეთილზე არ დავსწრებივარ , გავიპარეთ მე , მერი და ბაჩო <3 დედაჩემს დავუმესიჯე რომ სცოდნოდა თუ დაურეკავდნენ .. საერთოდ შატალოების წინააღმდეგია , მაგრამ დღეს მაპატია..
-აბა ნინნ წავედით?-აუ აუუ მიტყდება ბაჩ... ((
-შეე შვილოო გძმარავს?? წამო რა.. მაგრად გაუტყდება იცოდე.. !!
-თან მაგის ოჯახშიც ტეხავს... -აუუ წამო რა.. ! თორე შგმუთე ეხლა რაღაც ..
-კაი კაიი წამო.. უიუი მარი სადაა?
-მარი ანის ელოდება , ამოიყვანს მაგასაც და ამოვა <3
-კაიი...
ნუ დიდი ყოყმანის მერე შევაბიჯე ირაკლის სახლში და პირველი რაც თვალში მომხვდა ეს ირაკლის თვალები იყო... არ ვიცი ვერ ავღწერ... განადგურებული იყოო... (( მისი ლამაზი , დიდი და ცისფერი თვალები ერთიანად დასიებული იყოო.. (( თითქოს თვალებზე წითელი საღებავი ესვა... ნაჩხუბარი ვიყავი მაგრამ ირაკლიმ რომ დამინახა გამიღიმა და მასთან მიმიხმო..
-ვიზიარებ ირაკლი..
-მადლობ ნინ... რომ ამოხვედი.. -არაფერიაა... -
მივედი და ლოყაზე ვაკოცე.. ის ჩემთვის ბევრს ნიშნავდა... თანაც ეხლა არ იყო ჩხუბის დრო... დრო მოვა და ირაკლის ყველაფრისთვის მიეზღვება ღმერთისგან <3 ცოტა ხანში მარიც ამოვიდა და მე წამოვედი.. ცეკვაზე მაგვიანებოდა.. ვერაფრით გავაცდენდი, 1 კვირაში საპასუხისმგებლო კონცერტი მქონდა.. ასე რომმ შანსი არ იყო გაცდენის.. ნუუ იირაკლის როცა ვუთხარი წავედითქო გაუტყდას პონტში,მაგრამმ რა მექნა? მის გამო ვერ დავკარგავდიი ჩემთვის ღირებულ საქმიანობას... და გზას გავუდექი... (( ირაკლიზე ფიქრები არ მეშვებოდა თავიდან.. იქნებ არ ღირს მასთან მტრობა ? იქნება ვაპატიო და შევუნდო ? ბოლო-ბოლო ისიც ხომ ადამიანია და ისიც ღმერთმა გააჩინა.. (( მე არ მაქვს უფლება ვინმე განვსაჯოო...! ნუ თავში ბევრი აზრი მიტრიალებდა.. ამასობაში სტუდიასაც მივადექი.... ბავშვები გადავკოცნე (ცეკვაზე ყველასთან კარგად ვიყავი) და გასახდელში შევედი სადაც ერთი ჩემი მეგობარი იყოო... ისიც გადავკოცნე და დავიწყე ჩაცმა..რომ ამასობაში მასწი შემოვიდა.
-ნინა გარეთ გეძახიან.. ვიღაც ბიჭია.. რაღაც უნდა მივცეო.. ჯერ ადრე და თუ გინდა გადი და დაგიძახებთ <3
დამაინტერესა ვინ იყო და რათქმაუნდა გავედი..
-კარგით მას , გმადლობთ <3
გარეთ კი ვიღაც მაღალი ბიჭი დამხვდა.. ეს ბიჭი სადღაც მყავდა ნანახი მაგრამ არ მახოვდა სად... უცებ ამ ბიჭმა ლაპარაკი დაიწყოო..
-ნინა ხო?
-დიახ მე ვარ ... რა ხდება?
-მე ლევანის მეგობარი ვარ ... -და აქქ რა გინდათ?
-რამოდენიმე დღის წინ ლევანის დედა ლევანის ოთახს ალაგებდა და აი ეს იპოვა:-
რაღაც კონვერტი გამომიწოდა..
-ეს რა არის?
-არ ვიცი... უბრალოდ შენს სახელზეა დაწერილი.. ეტყობა მოცემას აპირებდა და ვერ მოასწრო... ახლა კი წავალ თუ შეიძლება..
-გმადლობთ.. -არაფრის.. <3
დარბაზში შევედი , კონვერტი საგულდაგულოდ შევინახე და ცეკვისათვის მოვემზადე.. საოცრად მაინტერესებდა რა ეწერა კონვერტში, მაგრამ მთლიან კონცენტრაციას ეხლა ცეკვაზე ვახდენდი.. მხოლოდ ეს მაინტერესებდა ეხლა <3 ცეკვა ორ საათში დამიმათავრდაა... ყველანი ძალიან დაღლილები ვიყავით ამიტომ , ბავშვებმა (ბიჭებმა) შემოგვთავაზეს სადმე წავსულიყავით სასეირნოდ <3 რათქმაუნდა მძიმე დღის მერე დასვენება არ მაწყენდა... ამიტომ კვლავ დედაჩემს ყველაფერი მივწერე და ბიჭებს გავყევით . <3 (სსულ 10ნი ვიყავით <3 ) FaceBook ბარში წავედით.. კარგად გავერთეეთ <3 ვიღას ახსოვდა შენი წერილი :დ ჭკუაზე არ ვიყავი :დ მაგრად გავერთეთ ძაანნ... <3 უცებ ლევანის საყვარელი სიმღერა დაიწყო და ზუსად მაშინ გამახსენდა კონვერტი და წერილი.. ყველანი ცეკვავდნენ .. ამიტომ მაგისთან მარტო ვიყავი.. <3 წერილია ამოვიღე და კითხვა დავიწყე:
ამის მომდევნო თავი ძალიან საინტერესოოა .! <3
|
