IamnothingWithoutyou - იცხოვრე ისე რომ ზემოთ თქვან გაიმეორე =10=
უკან მივტრიალდი და დავინახე გაღიმებული სახით ბაჩი :დ გაკიდება მინდოდა , მაგრამ ისეთი თვალებით მიყურებდა უბრალოდ გუნდა ვესროლე და სკამზე დავჯექი .... ისევ ირაკლის მივუბრუნდი და ვკითხე : -რაღაცას ამბობდი არა? -კი ... მომწონხარ.. - რაა??? კარგად ხარ ?? -ნინნ.. მართლა. !! ძალიან ძალიან !! ცოტახანი თვალებში ვუყურებდით ერთმანეთ ბოლოს კი ენის ბლუკუნით ვთქვი : -რა გინდა რომ ეხლა გიპასუხოო ? - არ ვიცი ნინ.. ვიციი ეხლა ყველაზე მეტად გიჭირს.. ლევანის ამბავში ვამბობ , მაგრამ იცოდე ჩემი იმედიი გქონდეს... )) გახსოვდეს ნინ.. როცა დაგჭირდეს , სადაც დაგჭირდეს.. მე შენთან ვარ.. -ვიცი ვიციი ირაკლი.. <3 არ გეგონოს რომ არ მიყვარხარ ან რაღაც ... უბრალოდ დრო მჭირდება .. -მესმის ნინ.. კაიი კაიი წავედიი მეე... ირაკლი მალე წავიდა მე-კი დავჯექი და ტირილი დავიწყე... თავში ყველაფერი ამომიტივტიდა.. გამახსენდა ლევანი.. ლევანისთან გატერებული ყოველი ბედნიერი წამი... გამახსენდა მის გამო დაღვრილი თითოეული ცრემლი ... და მივხვდიიი.... ამ ყოველივეს შემდეგ მივხვდი.. ვარ ღირსი ვიყო ბედნიერი.. )) მარი და ბაჩი ისე იყვნენ გართულნი ვერც კი შემამჩნიეს როგორ ვიცლებოდი ცრემლად.... თუმცა როგორც იქნა მარიმ დმაინახაა... -ეე ზოზი.. რა გჭირს? -არაფერი მარ.. მომე რა გასაღები სახლში ავალლ.. -ამოგყვები.. - არა არა იყოსს... მარ მარტო ავალ.! გაეერთე შენ.. -კაი როგორც გინდა.. მარიმ გასაღები მომცა დააა სახლში ავედიი.. (( ერთიანადდ დასიებული ვიყავიი.. )) აღარაფერიიი მინდოდაა.. თუმცა ერთადერთი რაც გამახსენდა ეს ლევანის საფლავვიიი იყო... ჩაავიცვი.. მარის შავი კაბა ჩავიცვიი და გავუდექიი გზას... გზაში ბევრ რამეზე ვფიქრობდი და ამ ფიქრებში გართული ვერც კი მივხვდი როგორ მივადექი სასაფლაოს... ზოგს ალბათ გიჟი ვეგონებოდი , მაგრამ ეს ეხლა ნაკლებად მაინტერესებდა ... დავჯექი და ლაპარაკი დავიწყე : -ლევან... პირველ რიგში მინდა ბოდიში მოგიხადო... დიდი ხანია აქ არ ვყოფილვარრრ... , მაგრამ ეხლა მინდა დახმარება გთხოვო... შენ იცი რომ ძალიან მიყვარდი. ჩემთვის არასდროს ყოფილხარ ვიღაც მიუხედავად იმისია რომ გული ძალიან მატკინე... ჩემთვის ყოველთვის იყავი და იქნები ის პირველი რომელმაც მაგრძნობინა რომ გოგო ვარ.. ჩემთვის მუდამ იქნება პირველი სიყვარული... შეიძლება შემიყვარდეს ძალიან მაგრად , მაგრამ ისე ძლიერ როგორც შენ მიყვარდიი.. :( ეგრე არასდროს.. არასდროს არავინ შემიყვარდებაა.... ეხლა მინდა ირაკლიზე დაგელაპარაკოო.. თუმცა შენ ალბათ ყველაფერი იცი.. მმირჩიე რამეე... )) !!! ეს ვუთხარი და გავჩუმდი.. :(( თითქოს მინდოდა მისი პასუხისთვის გულდასმით მომესმინდა და აიი.... - წადი ნინ... ! გიშვებ ! ირაკლის უყვარხარრ <3 ეს რომ გავიგონე .. სიახარულით წამოვდექი ფეხზე, პირჯვარი გადავიწერე და სახლისკენ გავეშრუე , თუმცა სახლში მისვლა ძალიან არ მინდოდა.. მარის მივწერე რომ სალისთან ერთად ვიყავი (სალი ერთი დაქალია ) დაა ცოტახანში მივიდოდიი... ბევრი ვიარე და როცა უკვე ისე დავიღალე რომ ფეხზე დგომა აღარ შემეძლო... ერთი სკამი ვნახე და ჩამოვჯექიი ... სკამთან ახლოს ერთიი ქოხი იყო.. დამაინტერესა და ამ ქოხში შევიხედე... შევიხედე და ნეტა არ შემეხედა..
ვიცი ეს არის კარგი თავი , მაგრამ ეხლა ძალიან ცუდად ვარ <3 ესეც როგორ დავწერე მიკვირს..
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:755 | დაამატა:queen♥ | რეიტინგი:5.0/2
