ბარგი ჩაალაგა დანიმ.. ის იყო მანქანაში ვსხდებოდით რომ დანიელის დედა მოვიდა.. ლიზასტან და მის დედასთან ერთად..
-დანიელ შვილო სად მიდიხარ?
მე და დანიელი გვერდი-გვერდ ვიდექით..
-ჩემ ოჯახში..
-კი მაგრამ შენი ოჯახი არაა ეს? ლიზამ გამოყო თავი და ლაპარაკში ჩაერთო
აღარ მინდა იმ საშინელი დღის შესახებ მოყოლა.. ერთი ამბავი ატყდა.. დედამისი ყვიროდა.. ლიზა ბანს აძლევდა და მე მეჩხუბებოდა.. ბოლოს მამამისიც გამოვარდა და მოკლედ საშინელება იყო..
ერთი-ორი დღის დასვენებამ ის საშინელი დღე დამავიწყა,მაგრამ ახლა ჯასტინი გამახსენდა რომელიც ბაჰამაზე მივატოვე..ტელეფონს დავუწყე ძებნა,მაგრამ ვერ ვიპოვე..
-დე ხო არ იცი ჩემი ტელე სადააა?
-მე მაქვს სიხარულო..
-მომეცი.. ჯასტინს უნდა დავურეკოო
-რაა? რატო?
-არაფერი ..ბოდიში უნდა მოვუხადო..
-ააა.. აჰა გამომართვი..
ზემოთ ავედი და ჯასტინის ტელეფონის ნომერი ავკრიფე...
-gisment
-jastin
-elis shen xar? Momenatre
-shenTan salaparako maqvs jastin
-mec minda ragac gitxra..parkshi gnaxav
-moica shen chamoxvedi?
-ki chamovedi.. ar mecala.. zustad axla movicale da darekvas vapirebdi..
გამოვიცვალე და პარკში წავედი..
-ჯასტინ როგორ ხარ?
ჯერ ერთმანეთი მოვიკითხეთ.. მერე კი სათქმელზე გადავედი..
-აბა თქვი რისი თქმა გინდოდა..
-კარგი.. ძალიან მიჭირს შენთან საუბარი ყველაფერი იმის შემდეგ რაც მოხდა და რაც შენ გამიკეთე.. ჯასტინ მე და დანი შევრიგდით და ამის მერე არ ვიცი შენტან ურთიერტობა როგორ გავაგრძელო.. მგონი ჯობს საერთოდ გავწყვიტო,..
-არა,, შეიძლება შენთან ისეთი ურთიერთობა არ მქონდეს რომელიც,მარტლა ძალიან მინდა,მაგრამ იმის შანსს მაინც ვერ დავკარგავ.. მგონი ჯობს მეგობრებად დავჯდეთ
ვაპირებდი ჯასტინისთვის მეპასუხა,მაგრამ უეცრად ტელეფონმა დარეკა..
-gisment
-elis liza var..
-axla ra ginda?
-shentan saubari minda bolojer..
-kargi erti
-misamarts mogcem da modi.. mere ki gpirdebi ar shegawuxeb..arc shen da arc shen ojaxs..
-kargi.. moval..
-chaiwere misamarti
ჩემი ბლოკნოტი ამოვიღე და ჩავიწერე მისამართი..სანამ ტელეს გავთშავდი ლიზამ მითხრა რომ ეხლავე უნდა მივსულიყავი
-ჯასტინ დიდი ბოდიში უნდა წავიდე
-ვინ იყო?
-ლიზა.. არ ვიცი რა უნდა,მაგრამ უნდა წავიდე,,
-ლიზა შენი დაუძინებელი მტერია.. არ წახვიდე.. იქნებ მახეს გიგებს..
-მითხრა.. მოკლედ გამიშვი რა...
მისამრთი რაზეც მეწერა ის ფურცელი არ წამიღია.. გარეთ გავვარდი და სწრაფად დავქოქე მანქანა..და იმ ადგილისკენ წავედი სადაც ლიზამ დამიბარა..კარზე დავაკაკუნე..
-მოდი.. კარები ლიზამ გააღო..
-ყოჩაღ . დროზე ადრე მოხვედი..მოდი პირდაპი საქმეზე გადავიდეთ..აქ იცი რატო მოგიყვანე?
-არა..
-ვინმეს უთხარი რომ აქ წამოხვედი?
-არა.. ლიზა მითხარი რაზე დამიბარე აქ .. ამ ბინძურ სახლში,რომელიც ლამისაა ჩამოინგრეს.. რა მინდა? რატო მომიყვანე
-ზედმეტი კითხვები..აქ იმიტომ მოგიყვანე რომ შენც მოგკლა, როგორც ნიკი მოვკალი.. მერე მე, დანი და ლოგანი ერთად და ბედნიერად ვიცხოვრებთ..
-რაა? პირღია დავრჩი როცა მითხრა რომ ნიკი მან მოკლა..
-კი.. მაგრამ რა დაგიშავა ნიკმა? რას ერჩოდი? ისე რომ არ მოგეკლა ახლა მე ნიკთან ბედნიერად ვიქნებოდი..
ცრემლები წამომივიდა.. ლიზა გაშემო მივლიდა.. და თან დანას ატრიალებდა..
-ვაუ.. ელისს ტირილი უსწავლია..
-ჩემი მოკვლა გინდა?
-კი..
-ხოდა მომკალი..
-მოიცა.. ჯერ მინდა არჩევანის საშვალება მოგცე, როგორ მოგკლა დანით თუ გასროლით..
-აზრი არ აქვს.. მე ხომ აქ სიკვდილი მიწერია..რა მნიშვნელობა აქვს როგორ მოვკვდები?
-ისე მართალი ხარ.. მე ყველანაირად შევეცდები მტანჯველად მოკვდე..
ცრემლები ღაპა-ღუპით მომდიოდა.. უკვე ცუდად ვხდებოდი და ვეღარაფერს ვხედავდი..კარებისკენ წასვლა დავიწყე.. ნელ-ნელა ვადგავდი ნაბიჯებს ლიზა მაინც ჩემკენ მოდიოდა ამჯერად თოფით ხელში..უცებ კარები გაიღო..ამ დროს გასროლა გავიგე.. მეგონა რომ ტყვია მომხვდა და მე მოვკვდი,მაგრამ არა.. თვალები ცოტახანს დახუჭული მქონდა.. როცა გავახილე თვალები დავინახე ჩემ წინ დანიელი ეგდო.. ლიზა კი პოლიციელებს ეჭირათ..მაშინათვე ძირს დავეცი და ყვირილი დავიწყე..ჯასტინი შემოვიდა და დანიელს მომაშორა..
-ჯასტინ დანი ხომ კარგად იქნება? მითხარი რომ კარგად იქნება
-ჩემი ანგელოზო.. დამშვიდდი.. დანი მალე კარგად გახდება..
ჯასტინმა გულში ჩამიკრა..
6 თვის შემდეგ
______________________________________________________________
