-არა.. ძალიან ლამაზი ხარ..
კარგი დღე იყო კარგად გავატარეთ.. ნაყინები მომეწონა ყველაზე მეტად.. სასტუმროში გვიან დავბრუნდით..მთელი ერთი კვირა გავიდა, იმის მერე რაც ბაჰამაზე ჩამოვედი.. კარგ დროს ვატარებ..მაგრამ ამ ბოლო დღეებში ცოტა არ იყოს ავნერვიულდი.. რადგან სახლში ვრეკავ და არავინ მპასუხობს.. ბოლო ორი დღეა ასეა..
-ჰეი.. არ დგებიი?
-არა.. ჯასტინ ადგომა მეზარება და თან რაღაც ცუდიწინათგრძონა მაქვს..
-წინათგრძნობაა?
-ხო.. უკვე 2 დღეა სახლში ვრეკავ და არავინ იღებს..
-იქნებ სადმე გაემგზავრენ
-და მე არ დამირეკეს?
-ალბატ არ უნდოდათ შენი შეწუხება...
-კი მაგრამ.. ასე უფრო ცუდად ვარ.. მემგონი ჯობია უკან დავბრუნდე
ლოგინიდან წამოვხტი.. ჩანთა გამოვიღე და ბარგის ჩალაგება დავიწყე.. უფრო სწორედ ტანსაცმელს ჩანთაში ვყრიდი.. არც კი ვკეცავდი..-ელის გეყოფა ასე ნუ იქცევი..
ჯასტინმა ხელები მომიკდა და გამაჩერა..
-ჯასტინ
მოვიშორე..
-მე არ შემიძლია.. აქ ასე გამოყრუებული ვიყო და ჩემების შესახებ არაფერი ვიცოდე.. ჩემი პატარა.. არ უნდა დამეტოვა მარტო..
-მარტო სულაც არ არის პატარა
-ჯასტინ გამატარე
უკვე მზად ვიყავი.. ბარგი ჩალაგებული მქონდა.. და ტანსაცმელიც ლაპარაკის დროს ჩავიცვი..ტაქსი გავაჩერე და აეროპორტისაკენ წავედი.. მაიამის მიმართულებით მხოლოდ ერთი ბილეთი იყო და გამიმართლა.. მე შემხვდა ბოლო ბილეთი.. ჩავჯექი თვითმფრინავში..
მთელი 11 საათია სანამ უკან ვბრუნდებოდი.. საშინლად გავატარე.. ცუდადაც კი გავხდი.. კოშმარები მესიზმრებოდა.. ნეტა რატო? ასეთი რა ხდება?
როგორც იქნა მაიამიში ვარ.. სახლში რომ მივედი კარები დაკეთილი დამხვდა.. ჩემი გასაღებით გავაღე.. ყველაფერი ისევ ისე იყო.. არაფერი შეცვლილიყო..
ოთახების თვალიერება დავიწყე.. ჩემთვის წერილი დაეტოვებინათ.. მწერდა რომ დანიელის სახლში იყვნენ და პატარაც მასთან იყვნენ.. მაშინვე დანიელის სახლისკენ წავედი..ამ უზარმაზარი სახლის ეზოში რომ შევედი დავინახე ბელა და ბილი პატარასთან.. დანიელიც მასთან იყო.. მაშინვე იქით გავიქეცი და ბავშვი ხელში ავიტაცე..
-დედა ხომ გთხოვე?
-შვილო მაპატიე
დანიელი წამოდგა და ჩემტან მოვიდა..
-ჩემი ბრალია.. მე წამოვიყვანე შენები ჩემტან..
-მართლა იდიოტო? არ შეგეძლო დაგერეკა? იცი როგორ შემაშინეთ? დედა რატო არ დამირეკე?
-შვილო!?
-ხო ხედავ ამ ამბავს ვერავინ ხსნით..
-შენ მაშინვე წამოხვიდოდი .. მე კი მინდოდა დაგესვენა
-რო გეთქვათ მერე უფრო დავისვენებდი. თქვენ მომატყუეთ და ვეღარ გწენდობით..კარგად იყავით..
წინ მივდიოდი,დანიელი უკან მომდევდა..
-ნინა.. თავის ერთ-ერთ მსახურს დაუძახა..
-გისმენთ?
-ბავშვი გამოართვი და ბელას მიუყვანე ..
უკან მოვტრიალდი და მისკენ წავედი..ამის გაგონებაზე
-რაა? გგონია? ..გგონია კიდევ მოგცემთ უფლებას ჩემ შვილს მიეკაროთ?
-ბავშვი მიუყვანე მე შენთან სალაპარაკო მაქვს..
-მე კი არა.. დამივიწყე მეც და ჩემი შვილიც..
-ეს პატარა ჩემი შვილიცაა..
-არა ლოგანი მხოლოდ ჩემი შვილია..
-მისი მამა მე ვარ..
-არ ხარ!..
-ვარ!..
-არ ხარ!..
-ბავშვი მიუყვანე.. ვილაპარაკოთ.. ეს ჩვენი ბოლო საუბარი იქნება
-კარგი..
იმიტომ დავთანხმდი რომ ეს ბოლო საუბარი იქნებოდა..
ბავშვი მიუყვანე.. დავინახე ბელას როგორ მიყვანა იმ ქალმა.. მე კი დანიელმა სახლში შემიყვანა.. მეორე სართულზე მის ოთახშჳ ავედით.. ეს თვითონ მითხრა
-ეს ჩემი ოთახია.. ჩემი შვილიც აქ წევს.. ახლა კი დროა ჩვენც ვილაპარაკოთ..
მივიდა და კარი გადაკეტა..გასაღები კი ფანჯრიდან გაააგდო..
-კარი რატომ ჩაკეტე?!
-ხელი რომ არავინ შეგვიშალოს..
მითხრა და ირონიულად გამიღიმა..
__________________________________________________________________________________________
ეს თავი მართლაც პატარა გამომივიდა,რადგან არ დამაცადეს.. ხელი შემიშალეს და რამდენჯერმე წამეშალა.. ამიტომ ბოდიშით..
ახლა სკოლა იწყება და თავებს ყოველდღე ვერარ დავდებ ხოლმე... და საერთოდ დადება გამიჭირდება.. ამისთვის წინასწარ ბოდიში,,,
კიდევ ერთხელ გილოცავთ ნათლისღებას და გისურვებთ.. ყველაფერს კარგს.. პირველ რიგში ჯანმრტელობას და ბედნიერებას თქვენ ჯახში!!
