4 საათი იქნებოდა მაიკმა ფეხი new york ის მიწაზე რომ დადგა, ტაქსი გააჩერა და იმ მისამართზე წავიდა კლერმა რომ მისცა, გული აუჩქარდა, სუნთქვა გაუხშირდა, ნერვიულობდა ის ხომ ისევ ნახავდა მას, ვის გამოც სიცოცხლეს დაუფიქრებლად გაწირავდა, როგორც იქნა მიუახლოვდა ნინას სახლს, ზარი გაბმულად დარეკა, გული ვეღარ ითმენდა, ისეთი სისწრაფით ცემდა თითქოს უნდა სხეული დატოვოს და მის გულს შეიერთდესო. კარები ემამ გააღო -გისმენთ (ემა) -გამარჯობათ, მე ნინასთან მოვედი (მაიკი) -ნინა სახლში არა და თუ მეტყვით ვინ ხარ გადავცემ რომ იყავი (ემა) -მე მაიკი ვარ და ნინას ნახვა ეხლავე მინდა იქნებ მითხრა სად არის (მაიკი) -არ არსებობს შენ ცოცხალი ხარ და დაბრუნდი (ემა გადაეხვია მაიკს ისე თითქოს საუკუნის მეგობრები იყვნენ) -იქნებ მითხრა სადა ნინა (მაიკი) -სანაპიროზეა, დროზე წადი და მოძებნე (ემა) მაიკმა მადლობა გადაუხადა და სანაპიროსკენ წავიდა, ჩქარი ნაბიჯით მიუყვებოდა სანაპიროს, მალე ახალგაზრდა გოგონას მოკრა თვალი რომელიჩ ზღვასთან ახლოს იდგა და ტალღებს ეთამაშებოდა, რაღაცაზე ჩაფიქრებული თან ჰორიზონტს გაჰყურებდა. -მაიკ მიყვარხარ (იყვირა ნინამ) -მეც მიყვარხარ (მაიკი) ნინამ იცნო ეს ხმა, რომელიც ასე ქონდა მონატრებული, ნელა შემოტრიალდა იმ მხარეს საიდანაც ეს ხმა მოესმა და მაიკი დაინახა, მთელი სისწრაფით მისკენ გაიქცა, მაიკმა ხელში აიყვანა, დააბზრიალა. მერე კი გულზე მიიხუტა, მათმა გულებმა ისევ იგრძნეს ერთმანეთის სითბო, ისევ ისე რიტმულად დაიწყეს ფეთქვა. -ნინა მიყვარხარ (მაიკი) -მეც მაიკ, მგონია რომ მოჩვენება ხარ და მალე გაქრები აღარ დამტოვო მაიკ(ნინა) - ნინა აქ ვარ და აღარ ვაპირებ არსად წასვლას (მაიკი) როცა ერთმანეთით გული იჯერეს სახლში დაბრუნდნენ, ნინამ მაიკს ენდრიუ და ემა გააცნო, ყველაფერი მოუყვა რაც მაიკმა არ იცოდა, მანაც უამბო ერაყის ამბავი, მხოლოდ ის დაუმალა რომ დაჭრილი იყო, არ უნდა ნინას ამის გამო ენერვიულა. -როდის აპირებთ დაქორწინებას (ემა) -ჯერ ადრეა (ნინა) -არა ნინა, აღარ ღირს გადადება მოდი 2 კვირაში დავქორწინდეთ (მაიკი) -არ ვიცი მაიკ, მემგონი ჯობს მოვიცადოთ (ნინა) -რაღას ველოდოთ ? (მაიკი) -ხო მართალია მაიკი (ემა) -კარგი მასინ 2 კვირაში დავქორწინდეთ (ნინა) ქორწილის სამზადის შეუდგა ყველა, როგორც ნინას უნდოდა ქორწილი სანაპიროზე გააკეთეს, ყველა იღებდა მონაწილეობას სამზადისში, ელისბედი ბედნიერი იყო რომ კიდევ ერთი შვილიშვილი შეემატებოდა მის ოჯახს. ყველაფერი არაჩვეულებრივად იყო, ნინას ცოტა ღელავდა თუმცა არ იმჩნევდა. როგორც იქნა დადგა ქორწილის დღე. -ნინა მორჩი ტელეფონზე მესიჯობას და მოდი აქ (ემა) -მოვდივარ (ნინამ ბოლო ესემესი მიწერა მაიკს და ემასთან წავიდა) ემა ელესთან ერთად (ედვარდის მეუღლე) ამზადებდნენ ნინას, ნინა ანგელოზს გავდა თეთრ საქორწინო კაბაში, ისურვებდი დაგეყენებინა მთელი ცხოვრება მისი სილამაზით დამტკბარიყავი. ნელი ჰაეროვანი ნაბიჯებით მიუყვებოდა ნინა სანაპიროზე გაკეთებულ ბილიკს, იქ ბილიკის ბოლოს ხომ ის ადამიანი ელოდებოდა რომელიც ყველაფერზე მეტად უყვარდა. მაიკი აღფრთოვანებული უყურებდა საცოლეს, ტკბებოდა მისი სილამაზით. -ულამაზესი ხარ (მაიკი) -მადლობა (ნინა) მამაომ დაასრულა თავისი მოვალეობა, ისინი უკვე ერთნი იყვნენ როგორც ხორციელად ისე სულიერად.
ქორწილმა არაჩვეულებრივად ჩაიარა და ეხლა შემილია საბოლოოდ ვთქვა რომ მე ბედნიერი ვარ...! იცით დღემდე ვფიქრობ რომ სანამ ადამიანი ბედს არ ნებდება ის საკუთარ ბედზე ძლიერია, დიახ არ უნდა დანებდე მის მიერ მოვლენილ დაბრკოლებებს, უნდა გაუძლო, იბრძოლო და მიიღო ის რაც გინდა, მხოლოდ მაშინ იქნები ბედნიერი.! მე ვიპოვე ის ადამიანი რომელიც დარწმუნებული ვარ სიცოცხლის ბოლომდე მეყვარება, არასდროს ველოდებოდი თეთრ რაშზე ამხედრებულ პრინცს, მე უბრალოდ იმ ადამიანს ველოდებოდი რომელიც იფიქრებდა რომ მე მისი პრინცესა ვარ და მთელი არსებით შემიყვარებდა, სიყვარულზე მეტად შემიყვარებდა..!! შეილება იფიქროთ რომ აქ დამთავრდა ჩემი ისტორია, თუმცა აი მანდ შეცდებით, ყველაფერი ხომ ახლა იწყება..!
ბავშვებო იმედი მაქვს ისეთი დასასრული გამომივიდა როგორიც თქვენ გინდოდათ...! მადლობას გიხდით თითოეული თბილი კომენტარისთვის. ასევე მადლობას გიხდით იმისთვის რომ ჩემი მოთხრობა საიტის ფავორიტ მოთხრობად დაასახელეთ..! თქვენი ნუჩიტო ♥
| 
