მთავარი
რეგისტრაცია
შესვლა


საიტის მენიუ

გამოკითხვა 1
მოგწონთ ახალი დიზაინი?
სულ პასუხი: 88

გამოკითხვა 2
რამდენი წლის ხართ ? ♥
სულ პასუხი: 1625

გამოკითხვა 3
საიდან გაიგეთ ჩვენი საიტი ?
სულ პასუხი: 1118

  
მთავარი » 2012 » სექტემბერი » 5 » Hey,blue-eyed boy..I hate you...! ♔
2:29 PM
Hey,blue-eyed boy..I hate you...! ♔
ოთახში შევედი და იქ სავარძელსი მჯდომი მამაჩემი დავინახე, რომელიც ფანჯარაში იყურებოდა და იმდენად იყო გართული არ შეუმჩნევია ვიღაც რომ შევიდა ოთახში.



სიტყვებით ვერ გადმოვცემ რა დამემართა
მისი დანახვისას, სიყვარული და ზიზღი ერთდროულად მომაწვა, ერთ ნაწილს უნდოდა გაქცეული და მაგრა მოხვეოდა მეორე კი მზად იყო მოსაკლავად გაემეტებინა ღვიძლი მამა
-თქვენ გინდოდათ ჩემი ნახვა (მე)
-ნინა, შვილო როგორ მიხარია შენი ნახვა (სავარძლიდან წამოდგა და ჩემკენ წამოვიდა) მოდი ჩაგეხუტო
-იგევეს ვერ ვიტყოდი და ერთი ნაბიჯით უკან დავიხიე და ცივი სახით შევხედე



-როგორ შეცვლილხარ და გალამაზებულხარ (დევიდი, მამა)
არაფერო მიპასუხია, ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი , უბრალოდ ვიდექი და ვუსმენდი
-ნინა, მაპატიე ეს 3 წელი ჩემს გარეშე, რომ მოგიწია
ცხოვრება, გთხოვ მომისმინე ყველაფერს აგიხსნი (დევიდი)
-რა უნდა ამიხსნა ? შენ მიგვატოვე, ისე წახვედი ერთი წერილიც არ დაგიტოვებია (მე)
-მომისმინე გთხოვ, ვიცი შეცდომა დავუშვი
მაგრამ იმ მომენტში მეგონა რომ სწორად ვიქცეოდი, ექიმებმა მძიმე დაავადება აღმომიჩინეს, მკურნალობის შემთხვევაში მხოლოდ 2თვის სიცოცხლეს მპირდებოდნენ, ამიტომ წავედი, არ მინდოდა შენ და დედაშენი ჩემთან ერთდ დატანჯულიყავით, სამკურნალო ცენტრში დავწექი, ღმერთის წყალობით უკეთესად გავხდი, სიკვდილს გადავურჩი, 1წელიწადში გამომწერეს, მაშინვე მუშაობა დავიწყე, ამ 2წელიწადში საკმაო ქონება დავაგროვე, ეხლა თქვენთნ ვარ და აღარასდროს დაგტოვებთ, არაფერს არ მოგაკლებთ შენ და კლესრს (ნინას დედა) (დევიდი)
-და შენი აზრით, შენი წასვლით არ დავიტანჯეთ მე და დედა? არ გვჭირდება შენი არაფერი, მე მამა მჭირდებოდა, რომელმაც 3წლის წინ მიგვატოვა მე და დედა, მერჩივნა ავადმყოფი მამისთვის მომევლო , იცი რა არ მესმის სავადმყოფოდან რომ გამოხვედი მაშინვე რატო არ დაბრუნდი ? (ცრემლიანი თვალებით გავხედე)



-შემეშინდა, მეგონა არ მიმიღებდით და არ მაპატიებდით (დევიდი)
-შენი აზრით ეხლა მიგიღებთ და გაპატიებთ ? დედასი
არ ვიცი მაგრა ჩემგან პატიებას ვერ ეღირსები (ყვირილით ვუთხარი და ოთახიდან გამოვიქეცი)
გარეთ გავედი და ეზოში წინ და უკან დავდიოდი, არ ვიცოდი
სად ვიყავი , აქედან მინდოდა წავლა, ტელეფონი ამოვიღე, მაიკის უმარავი გამოტოვებული ზარი დამხვდა მაშინვე გადავურეკე
-ნინა სად ხარ ? (მაიკი)
-მაიკ წამიყვანე აქედან (სლუკუნით ვუთხარი)
-სად ხარ ? (მაიკი)
-არ ვიცი, მალე მოდი რა (მე)

-კარგი არ გათიშო ტელეფონი, მოვდივარ (მაიკი)
ტელეფონი არ გამითიშია, კიბეებზე ჩამოვჯექი და მაიკს დავუწყე ლოდონი
-ნინა უნდა მაპატიო ძალიან გთხოვ
(თავზე დევიდი დამადგა)
-თავი დამანება, ისე გაქრი ჩემი ცხოვრებიდან როგორც ეს 3 წლის წინ გააკეთე (მე)
დევიდს აღარაფერი უთქვამს, მიხვდა რომ არ ქონდა ჩემთან ლაპარაკს აზრი და სახლში შებრუნდა, მე ისევ კიბეებზე ვიჯექი და ვტიროდი. ვერც კი შევამჩნიე მაიკი როგორ მოვიდა
-ნინა კარგად ხარ ? (თბილი ხმით მკითხა მაიკმა)
ხმა არ გამიცია უბრალოდ ავდექი და ჩავეხუტე




-ნინა რა გჩირს ? (მაიკი)
-სახლში წამიყვანე გთხოვ (მე)

მაიკს აღარაფერი უკითხავს, მანქანაში ჩამსვა და სახლში მიმიყვანა, სიარულის თავი არ მქონდა, ამას მაიკიც მიხვდა ხელში ამიყვანა, ჩემ ოთახში შემიყვანა და საწოლზე დამაწვინა
-მაიკ დარჩი რა ჩემთან (მე)
მაიკიც უხმოდ მომიწვა გვერძე, მეც მისკენ მივიწიე თავი
გულზე დავადე და მაგრა მივეხუტე



-დამპირდი რომ არასდროს მიმატოვებ (მე)
-გპირდები ნინა (მაიკი)

უფრო მაგრა მივეკარი და ვერც კი მივხვდი როგორ ჩამეძინა, დილით თბილმა კოცნამ გამახვიძა
-ნინა უნდა წავიდე (მაიკი)

-კიდევ იყავი რა (საცოდავი ხმით ვუთხარი)
-მეც მინდა დარჩენა მაგრამ სასახლეში რაღაც სააქმეები გვაქ მოსაგვარებელი (მაიკი)
-კარგი წადი (მე)

-როგორც კი მოვრჩები მაშინვე შენთაბ წმაოვალ და იცოდე მომიყვები რა დაგემართა გუშინ (მაიკი)
-კარგი (მაიკმა
მაკოცა და წავიდა)
ადგომის თავი ნამდვილად არ მქონდა, ბალიშს ჩავეხუტე და ფიქრებში წავედი. მამაჩემზე ვფიქრობდი, დარწმუნებული ვიყავი დედა აპატიებდა, თუმცა მე არ შემეძლო მისი პატიება, მან ხო მიგვატოვა, ვიცი ქონდა მიზეზი, მაგრამ მაინც არ შემილია იმტკივილის დავიწყება რომელიც მან მომაყენა, თუმცა ერთი ფაქტი მაფიქრებდა, საიდან იცოდა დევიდმა მე სად ვიყავი და რას ვაკეთბდი გუშინ. ფიქრებიდან კარის ზარმა დამაბრუნდა, მეც ზოზინით ავდეი და კარი გავაღე, ხელში ჩემი საყვარელი მამიკო შემრჩა
-აქ რას აკეთბ ? (მე)
-მინდოდა დავრწმუნებულიყავი რომკარგად ხარ (დევიდი)
-ხომ ხედავ რომ კარგად ვარ ეხლა შეგიძლია
წახვიდე (მე)
-კლერი სახლშია ? მასთან მინდა ლაპარაკი (დევიდი)
-არა არ არის სახლში და კარები ცხვირწინ მივუხურე.

დაამოწმა-თათიმ <3
კატეგორია: ♥ BooK ☆ | ნანახია: 831 | დაამატა: -Skippy | რეიტინგი: 5.0/4
სულ კომენტარები: 211 2 3 »
2012-09-06 Spam
dzaaaaaaan magariaaa gaagrdzele maleee