-მემგონი დროა წავიდეთ (მე) -ერთი დღეც დავრჩეთ (მაიკი) -არა მაიკ, გაგიჯდი შენი ოჯახი ცოდოა ინერვიულებენ ორი დღეა არ გამოჩენილხარ, თან არც გაგვიფრთხილებია (მე) -პირველად კი არ გადავკარგულვარ სახლიდან, მაგრამ კარგი როგორც შენ გინდა ხვალ გავიღვიძებთ თუ არა წავიდეთ (მაიკი) -აუ მომშივდა (მე) -მეც წამო რა (მაიკი) მე და მაიკი სახლში შევედით, მაიკმა აიჩემა მე გავაკეთებ საჭმელსო, მეც რაღა მინდოდა აბაზანაში შევედი და წყალი გადავივლე, საღამოს ისე აცივდა გეგონებოდა ციმბირში ვიყავით წასულები. -ნინა რა იყო გაყევი წყალს ? (მაიკი) -არა შენდა სამწუხაროდ არ გავყოლილვარ (მე) -მოდი ვჩამოთ (მაიკი) სამზარეულოში ჩავირბინე და მაგიდას მივუჯექი, უნდა ვაღიარო მაიკმა გემრიელი ომლეტი მოამზადა, ჩამას მოვრჩით, სამზარეულო მივალაგეთ და აივანზე გავედით, ულამაზესი ცა იყო თუმცა როგორც ავღნიშნე საშინლად ციოდა -ნინა გაიყინები, წამო შევიდეთ (მაიკი) -შენ თუ გინდა შედი მე აქ მირჩევნია ყოფნა, ნახე რა ლამაზი ცაა დღეს (მე) მაიკი შეტრიალდა და შევიდა, მე კი იქ დავრჩი, ქათამი გავიფიქრე ჩემთვის და ცას დავუწყე ყურება, 5წთი არ იყო გასული მაიკი პლედით დაბრუნდა, შემომახვია და გვერძე მომიჯდა -რაზე ფიქრობ (მაიკი) -ნიკზე (მოკლედ ვუპასუხე) -არ გინდა მომიყვე ვინა ნიკი (მაიკი) -ნიkი არაჩვეულებრივი ადამიანი იყო, მაგრამ ნათქვამია ღმერთს თავისთვის კარგი ადამიანები უნდაო და ისიც წაიყვანა თავისთან, ავთვისებიანი სიმსივნე ქონდა და უკვე 2 წელია რაც გარდაიცვალა, ჩემი პირველი შეყვარებული იყო, პირველი ბიჩი რომელმაც ჩემი გული დაიპყრო, სიგიჯემდე ვუყვარდი, მეც მიყვარდა, მაგრამ არა ისე როგორც ნიკს, არასდროს მითქვამს მისთვის მიყვარხარ (მე) -რატომ ? (მაიკი) -არ ვიცი, არა უფროსწორად ვიცი, მინდა ”მიყვარხარ” იმ ადამიანს ვუთხრა, რომელიც მართლა მთელი არსებით შემიყვარდება, უბრალოდ მგონია რომ ამ სიტყვის ხშირად გამეორება თავის ძალას დაკარგავ და გაუფერულდება (მე) -ყველაფერში გეთანხმები (მაიკი) -შენ ვინმე გყვარებია ? (მე) -არა მაგრამ ეხლა მიყვარს (მაიკი) მაიკის ამ სიტყვებზე, თითქოს გულში რაღაც ჩამწყდა, ჩვენი კოცნა გამახსენდა და რამის ცრემლები წამომივიდა, მაგრამ როგორც ყოველთვის შევძელი ჩემი გრძნობების მოთოკვა. -ვინ არის ის ბედნიერი (მე) მაიკმა ხმა არ გამცა, ცას დაუწყო ყურება, მერე მოტრიალდა და მაკოცა
-შენ, მიყვარხარ, იმ სიყვარულით რომელსაც სიგიჯე ქვია (მაიკი) -მგონი მეც (ამჯერად მე ვაჯოცე) მაიკი წამოდგა ხელში ამიყვანა და დამაბზრიალა, ბედნიერი ვიყავი ისევ, თუმცა უცებ ჯორჯი გამახსენდა ჩემი ბედნიერება უცებ შეიცვალა -მაიკ ეს შეცდომა (მე) მაიკმა ძირს დამსვა და გაკვირვებულმა დამიწყო ყურება -რატო ? (მაიკი) -ჯორჯი (მე) -ჯორჯს ავუხსნით და გაგვიგებს (მაიკი) -კარგი მაგაზე ხვალ ვილაპარაკოთ, ეხლა დავიძინოთ (მე) -წამოდი ოთახს გაჩვენებ (მაიკი) მაიკმა ოთახამდე მიმაცილა, მე როგორც ყოველთვის აბაზანას მივაშურე, საღამური ჩავიცვი და უკან დავბრუნდი, მაიკი ისევ ჩემს ლოგინზე იყო წამოწოლილი -მოდი (ხელები გაშალა) -მეც გვერძე მივუწექი და ჩავეხუტე -ჯორჯზე ვნერვიულობ (მე) -ყველაფერი კარგად იქნება, დაიძინე ხვალ ადრე უნდა წავიდეთ (შუბლზე მაკოცა)
მეც აღარაფერი მითქვამს, უფრო მივეკარი და თვალები დავხუჭე -ძილისგუდა ადექი (მაიკი) -რომელი საათია ? (მე) -3 ადექი ადექი , 1 საათი მაინც გვინდა სანამ ლონდონში ჩავალთ (მაიკი) ავდექი, და ტანსაცმლის ძებნა დავიწყე -ეხლა არ თქვა იმ თხელი ტანსაცმლით ვაპირებ წამოსვლასო, ხო გაიყინე სადმე, აბაზანაში გაგიმზადე თბილი ტანსაცმელი, მიდი ჩაიცვი და ჩამოდი მანქანასთან დაგელოდები (მაიკი) აბაზანაში შევედი გამოვიცვალე, ოთახი მივალაგე და მაიკთან ჩავედი
-არაჩვეულებრივად გაოიყურები (მაიკი) -კარგი გემოვნება გქონია (მე) -მადლობა და მაკოცა მე და მაიკი ერთ საათში უკვე ლონდონში ვიყავით, ეგერე სასახლეში წავედით, ყველა მისაღებში დაგვხდა, ისეთი სახეები ქონდათ, რამის გული გამისკდა -თქვენ ნორმალურები ხართ ? (ედვარდი) -იცით როგორ ვინერვიულეთ ? (ელისაბედი) მე და მაიკმა დასჯილი ბავშვებივით თავი ჩავღუნეთ და ასე ვუსმენდით მათ საყვედურებს -დაგერეკათ მაინც (ელისაბედი) -ასე არ შეიძლება მაიკ, რა არ ვიფიქრეთ (ედვარდი) მაიკს გავხედე , კვდებოდა სიცილით. მათ საყვედურებზე მეც მეცინებოდა.
-კარგით, გეყოფათ ეხლა, ხომ არაფერი დაგვმართნია (სიცილით უთხრა მაიკმა)
-არა რა შენი გამოსწორება არ იქნება (ელისაბედი) -კარგი ნუ ნერვიულებ, ეხლა წავალთ ნინას სახლში მივიყვანა (მაიკი) -არ შეწუხდე ძმაო მე მივიყვან (ჯორჯი) მათი საყვედურების მოსმენით ისე ვიყავი გართული არ შემიმჩნევია რომ ჯორჯიც იქ იყო -არ შეწუხდეთ არც ერთი ტაქსით წავალ(სიტვაციის განმუხვტვას შევეცადე) ელისაბედს და ედვარდს კიდევ ერთხელ მოვუხადე ბოდიში და გარეთ გამოვედი, მაიკიც უკან გამომყვა -წაგიყვან ნინა (მაიკი) -არ გინდა ჩემით წავალ თან არ მინდა, რომ ჯორჯი რამეს მიხვდეს ხვალ დაველაპარაკები აუცილებლად (მე) -კარგი როგორც შენ გინდა, მაგრამ უკვე მენატრები(მოიწია და მაკოცა)
მაიკს დავემშვიდობე ტაქსი გავაჩერე და სახლში მივედი, უსულოდ დავეცი დივანზე, თავში სუ ჯორჯი მიტრიალებდა, იმაზე ვფიქრობდი როგორ მეთქვა რომ გული არ ტკენოდა, თან არ მინდოდა მაიკს და ჯორჯს ჩემს გამო კამათი მოსვლოდათ.
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:845 | დაამატა:-Skippy | რეიტინგი:5.0/6
