გაპატიე.. კიდევ ერთი სასიყვარულო ჩანახატი იმედი მაქვს მოგეწონებათ დააკომენტრეთ
ქუჩაში ვარ ! და სადღაც მივდივარ!.. თუმცა სად მივდივარ არც კი ვიცი , სადღაც უფკრულისკენ, ან კიდეც უსასრულობისკენ! მივდივარ მინდა შვება ვიგრძნო! მივდივარ კიარა მივექანები! მეშინია რა ვქნა როგორ დავაწყნარო ყველაფერი? რა შემიძლიო! როგორ დავიყუჩო ეს ტკვილი!ამ ფიქრებით მარტო მივდიოდი ქუჩაში!!ხელში მობილური მეჭირა როგორც ყოველთვის ,,მისი'' წერილის მოლოდინში ვიყავი.! ფიქრებიდან პატარა გოგონას ხმამ გამომიყვანა, მისი ნაზი ხმა ახლაც მომესმის!!ის 5 წლის იქნებოდა, შავი თვალები ჰქონდა ასევე საკმაოდ გრძელი თმები ! უსაყვარლესი პატარა იყო! მისი შავი თვალები ცრემლში იხრჩობოდა! იმ თვალებში კი ჩემს თავს ვხედავდი! არც კი ვიცოდი რა ერქვა ! მისმა თვალებმა უფრო და უფრო შორს წამიყვანა ფიქრებში! თუმცა! გოგონა- გამარჯობა ! მე- გამარჯობა პატარა! რატომ ტირი? გოგონა- არ ვტირი! მე- რა გქვია? გოგონა- ლიზი მქვია შენ? მე- მე თაკო მქვია! თმებზე შემეხო და ლოყაზე მეალერსაა დაა იმავე დროულად გაიქცა!ახლაა კი ჩემი ფიქრებმა მისკან მიირბინა. გზა გავაგრძელე თუმცა ისევ იმ გოგონას ნაზი ხმა მომესმა, მეგონა ჩამესმოდა თუმცა ვნახე ის ჩემს წინ იდგა და მიყურებდა ნაღვლიანი თვალებით! მისი თვალები რაღაცას მანიშნებდა! არ მესმოდა მაგრამ გულის სიღრმეში რაღაცას ვგრძობდი! ნეტავი რა იყო! მობილურს ყურადღებას ანიჭებდა! სურვილი გაუჩნდა სურათი გადამეღო! ლამაზად შემოჰყურა მობილურს...მობილურზე საოცრად ლამაზად გამოიყურებოდა! თვალებში ვკითხულობდი რაღაც საოცარ გრძნობას !! და შვებას ვშოულობდი! მგონი ყველაფრის პასუხს ვგებულობდი!გული მიჩქარდებოდა ყოველ მის მხედვარედ გავლილ წამებზე !! მასთან გავატარე ეს დღე! მეგონა ზეცაში ვიყავი!მამშვიდებდა მისი ცქერა ჩემდამი! მაგრამ მისი თვალები ისევ ნაღვლიანი იყო! იხრჩობოდა ცრემლებში! პატარა შინ გავაცილე ! მახსოვს მისი სიტყვები !! გოგონა- ანგელოზების იმედი და რწმენა გქონდეს! გწამდეს ღმერთი! გული არ გეტკინება ! კარგად... მე- კარგად პატარავ ! გზა გავაგრძელე და ფიქრებმა ისევ შორს წამიყვანა.. ოცნებებს გავყევი! ვფიქრობდი პატარას სიტყვებზე! მაწუხებდა ეს კითხვები...ნეტავი რისი თქმა უნდოდა ?! არ ვიცოდი რა ხდებოდა!უცებ მობილური გამახსენდა! ის ხელში არ მეჭირა! არ ვიცოდი სად მქონდა! ვეძებე დიდი ხანი!მერე კი გამახსენდა რომ პატარას ეჭირა! უკან დავბრუნდი და კარზე დავაკაკუნე... უცხო ქალმა გამიღო კარი! ქალი- დიახ! მე- უკაცრავად ლიზი სად არის? ქალი- ლიზი? მე- ხო პატარა ლიზი! ქალმა ტირილი დაიწყო! და არ ვიცოდი რა დავაშავე!რატომ ტიროდა ნეტავი!! ქალი-უკვე მერამდენეა ღმერთო! რატომ მტანჯავ ღმერთო! ლიზი ღმერთმა წამართვა შვილო! შენისთანა მერამდენეთ მოდის, ყველა ასე მეკითხება! ლიზი 5 წელია რაც მიწაში წევს შვილო! მაპატიე! კარგად !! ქალმა ტირილით კარი მიმიხურა! ეს ვერ დავიჯერე ! გონზე ვერ მოვედი რა მოხდა ვერ მიხვდი !! უცებ კი ჩემი მობილურის ხმა მომესმა და ვნახე ძირს ეგდო! მე- ალო! გისმენთ! ნიკა- თაკო მე ვარ ნიკა! გთხოვ მაპატიე მიყვარხარ! ჩემთან ერთი პატარა გოგო იყო! შენს თავს მახსენებდა! მიმახვედრა მან ჩემი შეცდომა ღმერთმა ამომიგზავნა ეგ პატარა ანგელოზი.. მე- ნიკა მეც მიყვარხარ მეც მეც ! რაა ?? რა ერქვა პატარას ლიზი ხო არა?! ვაიმეე ღმერთო? ნიკა- შენ რა იცი რა ერქვა? მაპატიეე?? მე- ვიცი ნიკა ვიცი!! მეც მიყვარხარ!!გაპატიეე... გონზე ძლივს მოვედი! ის ჩემთვის არა მოიცა! ჩვენთვის გამოგზავნილი ანგელოზი იყო! მისი თვალები მისი ნაზი ხმა ახლაც მახსოვს! ახლა კი მედა ნიკამ პატარას ლიზი დავარქვით და მისი ხმა მამშვიდებს!!! მისი თვალები რომელიც იმ ანგელოზ ლიზის მაგონებს!
| 
