ქეთა უცებ სებარბაცდა,ძალიან ეცნო ეს სახე,მიხვდა ვისაც ეკუთვნოდა იგი და და გაშრა.ნიკა ლომაძე სწორედ ის იდიოტი რომელმაც გუსინდელი საღამო კინაღამ ჩაამწარა.გოგონა ძალიან გაფითრდა,ეს ყველაფერი თვალის დახამხამებაში მხდა.განსხვავებით ქეთასგან,ნიკამ ის ვერ იცნო ,რადგან დღისით სრულიად გამოიცვალა,ამიტომ ძალიან გაუკვირდა ქეთას გაფითრებული სახის დანახვა,მაგრამ ეცადა ეს არ სეემჩნია.
-თქვენ ალბათ ის ბუღალტერი ბრძანდებით,რომელმაც კრებაზე გამოცხადება არ ინება,არა?
-დიახ მე გახლავართ.მაგრამ მე უბრალოდ..
-არაა საჭირო თავის მართლება.სახელი შემახსენე თუ შეიძლება
(იდიოტი ჩემი სახელიც კი არ ახსოვს გუშინ კარგად მლანძღავდა,ისე მგონი გადავრჩი.იმედია ვერ მიცნობს.)
-ქეთა მქვია.
-ლამაზი სახელია,ოატრონი კიდევ უკეთესი.
-ქეთას ლოყები შეეფაკლა მოულოდნელი კონპლიმენტისგან.მაგრამ არ დაბნეულა
-ეს კონპლიმენტად მივიღო?
-რა თქმაუნდა კი.
-მაშინ მადლობთ.
ქეთამ მორცხვად ჩაიღიმა,მაგრამ გულში სულ სხვა აზრი უტრიალებდა(უკვე მკერავს ეს იდიოტი,ახლა აღარ ვარ ხო ხელმოცარული?ამ სიტყვებს აუცილებლად განანებ ნახავ თუ არა)ამ დროს თაფლისფერი თვალები აუელვარდა,გუგები გაუფართოვდა.ერთობ უჩვეულო სიტუაცია შეიქმნა.მის თეთრ სახეზე,რაღაც ამოუცნობი გრძნობა აისახა,ნიკას ეს არ გამოჰპარვია.
-გეწყინა კონპლიმეტი რომ გითხარი?
-არა
-აბა რა გჭირს?
-არაფერი ბატონო ნიკა.
-ჩემი სახელი საიდან იცი?მე არ მითქვამს.
ქეთა დაიბნა მაგრამ პასუხი უცებ მოიფიქრა.
-კრების შემდეგ ყველა თქვენზე ლაპარაკობდა და მეც აქედა გავიგე.
-მართლა?საინტერესოა რას ამბობდნენ,ძალიან მლანძღეს?იქნებ ცუდი წარმოდგენა შეგექმნათ ჩემზე.
-არა,სავსებით კარგი წარმოდგენა მაქვს.(კი როგორ არა)
-აი მე კი უარყოფითად ვიყავი განწყობილი სანამ გნახავდი.
-მართლა?და აზრი რამ შეგაცვლევინათ?
-თქვენმა ხილვამ.
-აუ ცემმა გარეგნობამ?
-დიახ,ასე გამოდის.
-მაშინ თქვენ არც ისე სამართლიანი ყოფილხართ.ყურაგღება ცემს გარეგნობას კი არა ჩემს ნაშრომს უნდა მიაქციოთ.
-კიდევ სე გამოთქვამ უკმაყოფილებას?
-რა გიკვირთ?
-იმის მაგივრად რომ მადლობას ამბობდე,მე მკიცხავ.
-უაკაცრავად,მაგრამ კრება ცემი მიზეზით არ გამიცდენია,თქვენს მიერ მოთხოვნილ აუდიტის შედეგებს ველოდებოდი,ჩემი ბრალი არ არის ,რომ მხოლოდ დღეს მორჩნენ,გასაგებია?ამიტომ თქვენგა დავალებული სულაც არ ვარ.
-ჯერ არ მიცნობ და უკვე მეჩხუბები.ეს არც ისე კარგია ზედმეტად ფიცხი ყოფილხარ.
-არც თქვენ მიცნობთ,ამიტომ ასე გადაწრით ნუ ილაპარაკებთ,თქვენთვისვე აჯობებს ასე.
-სიფიცხის ამოცნობას დიდი დრო და ოსტატობა არ სჭირდება,მაგრამ აქ შენს ხასიათზე ბჭობისთვის არ დამიბარებიხარ.
-დიახ,არც მე მოვსულვარ ამისთვის.
-მაშინ ფიცხო გოგონავ მაჩვენეთ საბუთები.
-ინებეთ.
ნიკამ გოგონას საბუთები გამოართვა და და კითხვა დაიწყო.სავარძელში ჩაეშვა გოგონას ხელით ანიშნა დაჯექიო.დაახლოებით ერთი საათი თავის აუწევად კითხულობდა ხარჯთაღრიცხვას.უნდოდა თუნდაც ერთი სულ პატარა ნაკლი ეპოვნა,მაგრამ ეს ვერ შეძლო.შემდეგ კმაყოფილი ღიმილით საქაღალდე გვერძე გადადო და ქეთას დაუწყო ყურება.გოგონას სახეზე ალმური მოედო და უხერხულად შეიშმუშნა.ვერ მიხვდა რისგან იყო გამოწვეული ნიკას ასეთი სახე,ბოლოს დირექტორმა უხერხული სიჩუმე დაარღვია.
