საღამოა.. ხმაურმა და აურზაურმა დამღალა.. ახლა ლიამთან ვარ და სანაპიროზე ვსეირნობ მთვარის შუქზე..
-ლიამ ჯერ კიდევ არ გითქვამს ბოლო ორი დღე სად იყავი..
-ახლა გეტყვი.. უბრალოდ მინდოდა მარტო დავრჩენილიყავით....
ლიამი ისე თბილად მელაპარაკებოდა,რომ გამეორება ძალიან გამიჭირდება.. მან მე სიყვარული ამიხსნა.. ეს ისე თბილად გააკეთა გული მომილბა და ტირილი მომინდა..
-ახლა კი მინდა ეს ნახო...
ლიამმა ჯიბიდან ბეჭდის ყუთი ამოიღო.. გახსნა და იქიდან მშვენიერი ბეჭედი გამოიღო.. მისი მშვენიერება მთვარის შუზე ძალიან ლამაზი იყო.. ანათებდა..
-უალამაზესია..
-ცოლად გამომყვებიი?
მკითხა.. ჩემს პასუხს არ დაელოდა და თითზე გამიკეტა ბეჭედი...
-ლიამ მე ახლა პასუხის გაცემა არ შემიძლია. და ეს ბეჭედიი..
-გტხოვ გეკეთოს.. რაც არ უნდა იყოს შენი პასუხი.. მინდა რომ ეს შენ გქონდეს..
-არ შემიძლია მივიღო ასეთი ძვირფასი საჩუქარი..
-ძალიან გთხოვ...
-კარგი როგორც შენ გინდა.. ოღოდ ერთი რამ უნდა გთხოვო.. კოლა მომიტანე რაა... ყელი გამიშრა..
-მალე მოვალ.. არსად წახვიდე...
-აქ დაგხვდებიი..
ლიამი წავიდა.. მე კი ჩამოვჯექი და მთვარეს დავუწყე ყურება.. სიჩუმემ დაისადგურა,სრულმა სუჩუმემ...
ტალღების ხმაური ისმოდა მხოლოდ...
უცებ თვალთ დამიბნელდა.. თვალებზე ცივი ხელი შევიგრძენი..
-აბა ვინ ვარრ?
-ლიამ ასე მალე მოხვედიი? რა ცივი ხელები გაქვს ... ცუდად ხო არ ხაარ?
-მე ლიამი არ ვარ..
-აბა ვინ ხარ?
-ადექი..
დავუჯერე და წამოვდექი.. უცნობმა ხელები გამიშვა..მე მისკენ შევტრიალდი და მასში ამოვიცანი...
მისი სახელი წარმოვთქვი.. მაგრამ ისე ხმადაბლა მე თვითონაც ვერ გავიგე..
-შენ?
ცოტახნის შემდეგ მხოლოდ ეს ვთქვი.. მერე კი...
ლიამის წიგნი
კოლა ავირე და უკან დავბრუნდი..
-ლოლა სად ხაარ? სად მემალებიი?
-................
-ლოლააა!...
-....................
-მარია დოლორეს ლერმან!... აღარ ვხუმრობ
-......................
არავითარი პასუხი.. თითქოს რაღაც მომეჩვენა და იმ ადგილისკენ წავედი…
ვერაფერი ვერ ვნახე.. მხოლოდ ქვიშაზე ინიციალები.. J.D.& M.L.L.
M.L.L. მივხვდი რომ მარია დოლორეს ლერმანს ნიშნავდა.. მაგრამ J.D? რას ნიშნავს J.D ??
ცოტახანი გაშეშებული ვიდექი.. ფიქრებში წავედი..ფიქრებიდან კი ლოგანის ხმამ გამომაფხიზლა...
-ეი.. ცოცხლაი ხაარ? ჩემი და სად არის?
ვერაფერი ვერ ვუპასუხე..მხოლოდ ხელით ვანიშნე ძირს დაეხედა...
-ჯონ დევისი.. ნუთუ ის დაბრუნდა..
ვუყურებდი როგორც გაცეცხლდა ლოგანი..ჩემსკენ გამოიწია და თან ყვირილი დამიწყო.. ბიჭებმა დაიჭირეს..
-ლოგან დამშვიდდი..
-ხელი გამიშვით..მშვიდად ვარ..
ხელი გაუშვეს..
-ლიამ სად არის ჩემი დაა? ყველაფერი დაწვრილებით მომიყევი..
-მე კოლაზე წამოვედი.. ის კი აქედან რამოდენიმე ნაბიჯის იქით დავტოვე.. რო მოვედი აქ აღარ დამხვდა.. მომეჩვენა ლოლა.. მეგონა აქეთ იყო და აქ რომ მოვედი აი ეს ვნახე..
-კარგი.. ჯობს სასტუმროში წავიდეთ. გამოვიძინოთ და საღი გონებით ავდგეთ,, ხვალ დილით ლოლა თუ არ გამოჩნდა პოლიციას მივმართავ..
ეს ისე მშვიდად და გულგრილად წარმოთქვა..რომ ძალიან გაკვირვებული დავრჩი..
