ქვიშიანი სანაპირო,მთვარე და სიჩუმე.. ძალიან სასიამოვნო იყო ამ საღამოს სეირნობა..:) ლიზი უმშვენიერესი იყო.. ნაპირს მიუყვებოდა და მიფარფატებდა.. თეთრი კაბა ტანზე კარგად ეკვროდა.. თვალები უბრჭყინავდნენ, მართალია სულაც არ იყო გახარებული,პირიქით საშინელ ხასიათზე იყო,მაგრამ მაინც.. მის ფეხის გულებს თბილი წყალი ელამუნებოდა,სანდლები კი ხელში ეჭირა..მოსწონდა და უყვარდა ასეთი სიმყუდროვე.. ახლა ის მარტო იყო, ტუმცა არა მას ჰყავდა საუკეთესო მეგობარი ლოლიტა.. სასტუმროში დილით დაბრუნდა.. ლოლია მას ძალიან გაუბრაზდა.. ბევრი საყვედური უთხრა.. იჩხუბეს კიდეც და ბოლოს შერიგდნენ..ოღონდ იმ პირობით რომ ლიზი უნდა გამხიარულებულიყო.. მთელი ღამის უძინარს.. მთელი დღე ეძინა, მეორე დღეს კი იგი ლოლას განკარგულებაში იყო.. ლიზიმაც და ლოლამაც გამოიცვალეს და სანაპიროზე გავიდნენ.. ლიზის ბრეტელებიანი სარაფანა ძალიან უხდებოდა.. წყალთან ახლოს იჯდა და ქვებს შიგვე ყრიდა... გვერდიტ სასიამოვნო გარეგნობის ბიჭი მიუჯდა.. თავის მწვანე თვალებს ლიზის არ აშორებდა.. -ნიკა -ლიზი -სასიამოვნოა შენი გაცნობა ლიზ..:) -ჩემთვისაც:( სიჩუმე ჩამოვარდა მათ შორის.. არც ერთმა და არც მეორემ არ იცოდა რა ექთვა.. -კიდევ გნახავ? გამეფებული სიჩუმე ნიკამ დაარღვია.. -ალბათ.. ბოდიშიი.. :( ^(^ -შეიძლება საღამოს ... საცოდავად დაიწყო ნიკამ,მაგრამ ლიზიმ გააწყვეტინა.. -სანაპიროზე.. ლიზის თბილი და მოულოდნელი პასუხის გაგონებისას ნიკას გაუხარდა.. მოსაღამოვდა.. .ლიზიმ გამოიცვალა და დაბლა ჩავიდა,სადაც ნიკა ელოდებოდა.. -ძალიან ლამაზი ხარ -მადლობაა მის ფერმკრთალ სახეს კარგად დაეტყო როგორ აწითლდა.. ნიკას იზიდავდა ლიზის სილამაზე.. მოსწონდა მისის სურნელი... უკვე გვიანი იყო და ხმა არსაიდან ისმოდა.. ნიკა გაჩერდა, უნდოდა როგორმე სიჩუმე დაერღვია და გამოუვიდა კიდეც.. -რატომ გაჩერდი? -ისე უბრალოთ.. ლიზი მასთან მივიდა.. ნიკას აღარ შეეძლო მოთმენა,როცა ლიზის საოცრად წითელ ტუჩებს ხედავდა ტანში ჟრუანტელი უვლიდა.. წელზე ხელები მოხვია.. თავისკენ მიიზიდა და ლიზის ტუჩებს დაეწაფა.. ეს იყო მათი პირველი კოცნა,რომელიც საკმაოდ დიხანს გაგრძელდა... ბოლოს უთხრა ლიზის -მიყვარხარ... ლიზიმ არაფერი უპასუხა.. უბრალოდ წავიდა.. ცოტახნის შემდეგ მობრუნდა.. ნიკა იმ ადგილას იყო ისევ -ნახვამდის ხვალ აქედან მივდივარ.. მართლაც მეორე დღე გოგოები მშობლიურ ქალაქში დაბრუნდნენ.. ლიზი მოწყენილი იყო... თვალებში ცრემლები ჩადგომოდა.. ნანობდა და ენატრებოდა.. ლოლამ მის გასამხიარულებლად გადაწყვიტა ატრაქციონებზე წაეყვანა.. ამანაც ვერ უშშველა ლიზის..მას ნიკა ენატრებოდა.. და მხოლოდ მასზე ფიქრობდა.. როდესაც ლოლა ერთობოდა.. იგი იჯდა სკამზე და მის ფერმკრთალ ლოყებზე თბილი წვეტები ეცემოდა.. -აბა ვინ ვარრ? მართალია ნიკამ ხმა შეიძლევა,მაგრამ მან მაინც იცნო ის და ძალიან გაუხარდა კიდეც.. გადიოდა დღეებიი.. ისინი ერთად იყვნენ.. ცოტახნის წინ ლიზი სიკვდილზე ფიქრობდა,ახლა კი სიცოცხლეზე მეტად არაფერი უნდოდა.. * * * * * -წვეულებაზე ხარ დაპატიჯებული!..:) -საად? შენი წვეულებაა? -აბა რაა.. :d ლოლა და ლიზი ნიკას მიპატიჟებას დათანხმდნენ და მზადება დაიწყეს.. ლოლამ ლურჯუ საღამოს კაბა ჩაიცვა.. გულზე და ბეჭებზე ამოღებული.. მშვენიერი ყელსაბამი გაიკეთა.. "ლურჯი გული" მან ასე უწოდა.. ხელზე ლიზის სამაჯური გაიკეთა,რომელიც ყოველთვის ძალიან მოსწონდა.. ეს იყო ყბრალო,მაგრამ ძალიან ლამაზი ოქროსწერი სამაჯური.. მის ლამაზსა და თეთრ სახეს მაკიაჟი სულაც არ სჭირდებოდა... იგი ძალიან ლამაზი იყო.. ცისფერი თვალებიდა წითელი ტუჩები.. რომ შეხედავდით თქვენ წინ ანგელოზს დაინახავდით.. ლიზას რაც შეეხებაა..მისი აღწერა შეუძლებელია.. ღვთაებრივად ლამაზი... გრძელი ოქროსფერი თმები მის შიშველ წელს ეფერებოდა.. თვალები უბრწყინავდნენ.. წითელი კაბა მის სხეულე ზედმეტად ეკვროდა და სუნთვაც კი უჭირდა.. დედის ნაჩუქარი ბრილიანტის ყელსაბამი ეკეთა,საუცრად გამოიყურებოდა.. ფერმკრთალ სახეზე ლოყები აწითლებოდა.. ანგელოზსს მიაგავდა.. სარამოს ნიკაც მივიდაა და გოგოები წაიყვანა.. ქალაქგარეთ გავიდნე.. ლიზის ცოტა არ იყოს გაუკვირდა,მაგრამ ხმა მაინც არ ამოუღია. როგორც იქნა მივიდნენ.. წვეულებაზე ბევრი იმხიარულეს,იცეკვეს.. ბევრი დალიე.. ლიზი ცუდადაც კი გახდა.. წვეულება დასრულდა.. ლოლა და ლიზი ჯერ კიდევ ნიკასთან იყვნენ.. ლიზიმ წასვლა დაიჟინა, ნიკას მისი გაშვება არ უნდოდა მაგრამ ვერაფერი გააწყო.. სანამ წავიდოდნენ ნიკამ ლიზის აკოცა.. ეს იყო მათი უკანასკნელი კოცნა,რომელშიც დიდი სიყვარული ჩანდა.. ნიკას მანქანით წავიდნენ.. საჭესთან ლიზი დაჯდა.. თავიდან მშვენივრად დადიოდა.. მაგრამ შემდეგ თვალწინ დაუდგა საშინელი ავარია,რამაც მისი ოჯახი იმსხვერპლა.. თვალები ჩაუცრემლიანდა.. გზას საერთოდ ვეღარ ხედავდა.. საჭეს ვერ იმორჩილებდა და უცებედად იგი პირდაპი მომავალ მანქანას შეეჯახა.. საშინელი ტკივილი იგრძნო.. თავი ოდნავ შეატრიალა და დაინახა ლოლა,რომელიც კვდებოდა, ცალი ფეხი აღარ ჰქონდა .. სისხლში ცურავდა ლოლაც და მთლიანად მანქანაც.. ყველაფერი ტკიოდა.. მოძრაობა არ შეეძლო.. რადგან ძვლები მტლად დაშლოდა.. თვალები ეხუჭებოდა და სანდრო ელანდებოდა,რომელიც უღიმოდა... ფერმკრთალი სახე კიდევ უფრო გაფერმკრთალებოდა..თვალები ჩასისხლიანებოდა.. ცრემლები ღაპა-ღუპით სდიოდა.. მისი ბოლო სიტყვები იყო -ნიკა რომელიც ისე ჩუმად წარმოთქვა,რომ თვითონაც ვერ გაიგონა.. ნიკამ ამ შემთხვევის შესახებ არაფერი იცოდა.. მეორე დღეს ლიზას სანახავად მიდიოდა,რათა ხელი ეთხოვა.. მაგრამ ლიზა არ დახვდა.. არც ლოლა იყო სახლში.. ლოლას მშობლებისგან გაიგორომ გოგონები დაიღუპნენ.. მიჭირს აღვწერო მისი სახე როცა ეს გაიგო.. სახლიდან გამოვარდა და გაიქცა... ბნელ და იდუმალ ქუჩაში მირბოდა.. საშინლად წვინდა, სულ გალუპულიყო..ციოდა,ქარი ქროდა,ყინავდა,საშინელი ამინდი იყო.. ამის შემდეგ ნიკა არავის უნახავს.. კითხვა ცოცხანი იყო თუ არა ნიკა? მის ახლობლებში ხშირად ისმოდა.. მისი ასავალ-დასავალი არსაიდან ისმოდა.. ნიკა გაქრა.. ის ახლა თავისი ანგელოზის გვერდით იყო სამოთხეში.. "ძნელია დაკარგო და შემდეგ იცხოვრო" "It is hard to lose, and then to live" "E 'difficile perdere, e poi a vivere" "Il est difficile de perdre, puis de vivre" "Es duro perder, y luego vivir" | 
