ერთი სათქმელი მაქვს, როცა ჩემი მოთხრობა დაიდება თქვენ მოგივათ შეტყობინება დადების შესახებ ოღონდ მარტო იმას ვინც მოთხრობას კითხულობს. :))
მეორე დილით ისევ ფრიდამ გამაღვიძა... როგორც ყოველთვის... როგორც იცის ხოლმე ადგა საჭმელი გამაკეთებინა მას არ შეუძლია კულინარია მე კი მიყვარს ეს საქმე თურმე დედაც სულ საჭმელებს აკეთებდა, როცა ვჭამეთ ჩავიცვით რათა იმ დღეს პირველი ფოტოსესია და გამოსვლა ქონდა ჩემს პრინცესას, ფრიდა ჩამოვიდა და ჩამოანათა ყველაფერი! :დ
-ბარბი მზად ხარ?
-მაგას მე მეუბნები? :დ 2 საათია წენს ისმევ
-ბარბი დღეს მაინც არ გამაბრაზო რა!
-გამოდი მალე გარეთ პირველი ხდება უკვე.
როგორც იქნა გამოეტია და გამოვიდა რათქმაუნდა მანქანაში ენა არ გაუჩერებია აი როცა სააგენტოში მივედით თვალები გადმომივარდა უი რა მოხდა?
სააგენტოს კარები შევაღეთ ფრიდას რამის გული წაუვიდა სიხარულისგან მაგრამ აი მე? სათვალე მოვიხსენი და თვალები დავქაჩე ფრიდას ხელი მოვკიდე და წავიყვანე...
როგორ ვიცით არა ძველი მეგობრების დავიწყება დრიუ :დ
-ბარბი? ვოვ! რამდენი ხანია არ მინახიხარ როგორ გალ... როგორ გაკარგებულხარ,აქ რა გინდა?
-ვაიმე შენ ისევ ბარბის მეძახი? რატომ დამივიწყე? ;( მე ჩემს მეგობარს წამოვყევი ახალი ანგელოზია და შენ?
-ბარბის დაგიძახებ სულ! იმიტომ რომ ანგელოზი ჯერ არ ხარ :დ მე დღეს აქ უნდა ვიმღერო ხო იცი...
-აჰა გასაგებია ანუ როცა გოგოები გაივლიან თვალებზე ხელი უნდა აგაფარო? ;დ
-საერთოდ არ შეცვლილხარ!
ბარბუუუუუ. დაიძახა ფრიდამ,
-კარგი ჯუსო წავედი საღამომდე
მთელი დღე ფრიდასთან ერთად გავატანე ბევრი ვიხალისეთ ბოლოს კი დავჯექით რათა ახალი ფოტოსესიის სურათები დაგვეთვალიერებინა! მოდი ვაღიაროთ რომ მისი პირველი ფოტოსესია ძალიან გლამურული იყო.
აი ჩვენებაზე მისვლისას გული უკან მრჩებოდა თითქოს მინდოდა კიდეც წასვლა, მაგრამ რაღაცის მეშინოდა ჩემი შიში მართალი გამოდგა რასაც დღემდე ვნანობ.
როცა დარბაზში შევედი ყველამ მე შემომხედა ცოტა არ იყოს შემცხვა და გავწითლდი ეს კონკიას ამბავს გავდა. ქვევით ჩავედი და ჯასტინს თვალებით ვეძებდი მაგრამ ამჯერად თვითონ მოვიდა
-რა ლამაზად გამოიყურები სიხარულო?!
-მადლობ, აქ მარტო ხარ?
-არა ხო იცი სელე...
- კი ძალიან კარგი გოგოა ერთი ორჯერ მყავს ნანახი.
-ხო... მოდი ბართან დავჯდეთ.
-არ მინდა პაპარაცებმა ერთად დაგვინახონ ხომ იცი რაც მოხდება?
-პაპარაცები ბევრ რამეს "ვითომდა” ხედავენ :დ
ბართან დავჯექით ფრიდა ულამაზესი იყო დეიდაჩემმაც შეაქო, მაგრამ ჩვენების ბოლოს ადამი ჩემთან მოვიდა.
-რა იყო ადამ?
-ჩქარა ანა გეძახის!
შემეშინდა ასე დეიდაჩემი არასდროს იქცეოდა ყოველთვის თვითონ ამბობდა სათქმელს
-ბარბარე შენ უნდა გახვიდე პოდიუმზე
-მადლობ ამაზე მიფიქრია მაგრამ არ ვაპირებ.
-არა.. ეხლა უნდა გახვიდე?
-რა???? :დ ეხლა აგიტყდა ხუმრობა? კარგი რა მაცადეთ ჩვენებას ვუყურო.
-ბარბარა ლიმა! მოთოკე ეხლა და რასაც გეუბნები გააკეთე!
ხელი ჩამავლო და ისე მომიჭიირა სანამ ტირილი არ დავიწყე
-გამიშვი ხელი რა მტკივა!
-წამოდიიი....
მეც უსიტყვოდ დავთანხმდი პოდიუმზე პირველად გავდიოდი და ძალიან მრცხვენოდა ამიტომ რჩევა ისევ დეიდას ვკითხე
-დეიდა რა ვქნა?
-გადი! დდა ხელი მკრა პოდიუმზე გავსულიყავი უცებ რაღაც დამემართა და ფეხებმა თვითონ დაიწყო მოძრაობა თვითონ მიდიოდა და პირიც თვითონ იღიმებოდა,მხოლოდ ერთი რამ გავიგე როცა თვით ვიქტორია სეკრეტას შტამომავალს ჩავუარე
"მშვენიერი გოგოა ვინ არის?
-თქვენი ერთ-ერთი ძველი მოედლი ადრიანა ლიმას ქალიშვილი
-დედამის გავს, რაღაც ესეთი ხიბლი პოდიუმზე წლებია არავის შემოუტანია მისავით აშუქებს. ფეხები და მკერდი,წელი პარამეტრები ზუსტია. დაახლოებით 89 58 87 ზე”
თექვენ არ იცით ეს როგორ მესიამოვნა თითქოს წამალმა უშველა გულს.
ყველაზე მთავარი კი საღამოს მოხდა, ჯასტინი მოვიდა
-ლამაზო ვიღაცას უნდა შენთან მოსვლა.
-ხო? ვის?
უცებ უკნიდან ხმა გავიგე
-ჰაი, შეიძლება ბარბი? | 
