-დრიუ ბოდიში მეჩქარება ბავშვი ბაღიდან უნდა გამოვიყვანო(მე)ეს იდეა მოვიმიზეზე
სასწრაფოდ ფეხზე ავდექი და გავვარდი.
ტაქსი გავაჩერე და ჩავჯექი.სახლში დავბრუნდი და ტირილი დავიწყე.ნეტა საერთოდ არ დავბადებულიყავი?ცხოვრება აღარ მინდა.ჯასტინის დანახვაც აღარ მინდა.ამ დროს პეტი გამოვიდა ჩემთან და მითხრა.
-დე რატო ტირი?(პეტი)
-არაფერია არაფერია არა არ ვტირი თვალში რაღაც ჩამივარდა.(მე)
პეტის ვაკოცე და ზემოთ ავედი.გამოვიცვალე და ქვემოთ ისევ ჩავედი.გადავწყვიტე სავარჯიშოდ წავსულიყავი იქნებ გულს გადავყოლებ მეთქი.
სირბილი დავიწყე რომ უკან ვიღაც გამომეკიდა და ეს ვიღაც ჯასტინი იყო.
-რა გინდა?(მე)უხეშად ვუთხარი.
-დღეს რაღაც ცხელა არა?(ჯასტინი)
-მე რა ვიცი თერმომეტრი არ ვარ და არც ამინდის პროგნოზი ტელევიზორში არ მიყურებია.ნაგლურად გავუღიმე(მე)
-დღეს დრიუსთან რა გინდოდა?(ჯასტინი)
სირბილი შევწყვიტე და ერთ ადგოლას გავცედი.
-რა კითხვებს მისმევ?შენ რას აკეთებდი იმ გოგოსთან?თავი დამანებე თავი ნუ გგგონია რომ შენ ჩემი ქმარი ხარ რა შენანნ ურთიერთობა დიდი ხანია შევწყვიტე და საერთოდ თავი დამანებე სიცოცხლე აღარ მინდა ხან შენ ხან დრიუ.რა გინდა ჩემგან გინდა რომ გამამწარო?რა გინდა წადი შენს ვანესასთან თუ ლილისთან რასაცც ქვია.ოღონდ მე თავი დამანებე.ცრემლები წამსკდა.
ოდესმე დამასვენებ?(მე)
ტირილ-ტირილით გავვარდი ის კი სირბილით გამომყვა.
ხელები სახეზე მომადო და მითხრა.
-კენდისსს მე შენ მიყვარხარ და არა სხვა ვინმე მე შენ მიყვარხარ(ჯასტინი)
საკოცნელად წამოიწია თუმცა თავი იქით გავწიე.
გზა გავაგრძელე ტირილ-ტირილით.ვფიქრობდი ვფიქრობდი სიკვდილი მინდოდა საერთოდ ამ ქვეყანაზე არ გავჩენილიყავი.ამდენი უბედურება და ტანჯვა გადავიტანე.აღარ მინდა დვაიტანჯო.სახლსაც მივუახლოვდი შევედი უცებ იქ ჯასტინი დამხვდა.
-თავს არ მანებებ?(მე)
-კენდის რაღარც უნდა გითხრა....
