-არა ვიყვირე და დავეცი,ვამპირმა დედაჩემი და ჩემი და მოკლა,ახლა სიცოცხლეს აზრი აღარ ჰქონდა,ჩემი საყვარელი ადამიანები უკვე აღარ არსებობდნენ,უსულოდ ეგდნენ მიიწაზე და,მე მათ მოწყენილი დავყურებდი,ვტიროდი,მაგრამ ჩემი ცრემლები არაფერს ნიშნავდა...
-ჩაჯექი,ან ჩაგსვამ!!!
რა უნდა მექნა მორჩილად ჩავჯექი გაურკვეველ ტრანსპორტში და ხუთ წუთში ავფრინდით...
დედამიწა სავსე იყო,სისხლიანი მდელოებით,მე დედამიწის ბოლო ადამიანი ვიყავი,ო რა სისულელეა,რა ვამპირები,რის ვამპირები?გუშინ მშვიდად მეძინა ახლა კი...იმას ვხვდებოდი რომ ზებუნებრივი არსებები არსებობდნენ და ჩემი ღამეული კოშმარების გმირმა დრაკულამ ყველა მოკლა 
ვამპირი-მოვედით,გადმობრძანდით...
საშინელი სურათი დამხვდა დიდი სასახლე,ჩაბნელებული შესასვლელი,უფსკრული და მინაწერი "დრაკულას აკადემია"...საშინელებათა ფილმში მეგონა თავი,რომელიც ალბათ დიდხანს არ დამთავრდებოდა :(((
აკადემია შიგნიდან ნორმალური ჩანდა...
მაგრამ თუ ჩავთვლიდით,რომ მე ეს ყველაფერი ყოველდღე თურმე უნდა მელაგებინა,ვაი!!!!!!
გზაში იმდენი ვიღაც დამეჯახა ყველას სახელი დავიმახსოვრე:
გოგო რომელიც შუა ჰოლში გამოხტა,და ბიჭს ჩაეხუტა,ჰერმიონა ერქვა ბიჭი კი ჰარი პოტერი იყო...
მეორე წყვილი უფრო თვალშესამჩნევი იყო,ქეითი ისეთი გამოხტა და პირდაპირ ტუჩებზე დააცხრა მაიკს რომ...მეც დავასკვენი მათი ურთიერთობა რომ სიყვარულია :*
ბოლოს დრაკულას კაბინეტშიც შევედით,ო,საშინელი სანახაობა იყო,სკამდე დამსვეს თუ არა გავიყინე,დრაკულამ თეთრი ეშვები გადმოყარა და ფერი შემეცვალა...
-დააკომენტარეთ,ეს ჩემი პირველი მოთხრობაა საიტზე,იმედია მოგეწონათ,გამარიტიკეთ რამდენიც გინდათ,კომენტარებს ველი :*
დაამოწმა
