| ოთახში ჯასტინი შემოვიდა,კარი ფრთხილად შემოაღო და თვალები მე მომაპყრო,ხელში ჭიქა ეკავა. გაუბედავად მოხურა კარი და ჩემკენ წამოვიდა,მე მკაცრი გამომეტყველება მივიღე და გვერდზე გავიხედე -ბოდიში უნდა მოგიხადო-ჩმად ჩაილაპარაკა და გვერდით ჩამომიჯდა არაფერი ვუთხარი. -ვერ გაიგე?-შემეკითხა ისევ ვდუმდი -კარგი რახან არ მელაპარაკები მაშინ...-ხელი ჩამავლო მაჯაში და მისკენ მიმწია -გამიშვი,მტკენ-შევუბღვირე -ოჰო,ესეიგი ჯერ რეაქცია არ დაგიკარგავს,მაინც და მაინც რამე უნდა გატკინო რომ გამომელაპარაკო?-თვალებს არ მაშორებდა -ხომ გითხარი გამიშვი მეთქი -არა-თავი კატეგორიულად გაიქნია და უხეშად მაკოცა -ეე,მხეცო-გავარტყი,და მაშნვე ვინანე. ჯასტინი გამწარებული მიყურებდა -იქნებადა რას გეუბნებოდი-დავუყვირე დაბალ ხმაზე-არ იყო ასეთი მოქცევა საჭირო -მაინც რას მეუბნებოდი?-სიმშვიდე შეინარჩუნა -იმას რომ აღარ ვბრაზობ,და საერთოდ ასეთებზე ჩხუბი სისულელა,ამ წუთიდან იმას გავაკეთებ რაც საჭირო იქნება რომ ხალხმა ათასი ჭორები არ გაავრცელოს.სკუტერის მითითბებს პირნათლად შევასრულებ-როცა ამას ვამბობდი საშნლად ვიტყუებოდი,სინამდვილეში არ მინდოდა ჯასტინი დამეკარგა და ამიტომაც მივდიოდი ამ მსხვერპლზე,თან დავიღალე,აღარ შემეძლო ამდენი გაძალიანება,ამიერიდან ვისაც უნდოდა იმას ემართა ჩემი ცხოვრება -შენ რა ამას სერიოზულად ამბობ?-ჯასტინს გაოცებისგან თვალები შუბლზე აუვიდა -ჰო რა იყო,რამე არასერიოზულისას მამჩნევ? -არა მაგრამ....-ეჭვის თვალით მიყურებდა-მაინც რატომ გადაწყვიტე ასე მოქცეულიყავი? -შენი დაკარგვა არ მინდა-გავუღიმე და მუხლებზე ჭამოვჯექი რომ ხელებით მივწვდომოდი მის სახეს -არ მინდა რომ ასეთ მსხვერპლზე წახვიდე -არანაირი მსხვერპლი-თავი გავიქნიე-არაფერია,მთავარია მე და შენ ერთად ვიყოთ,რა არ არის ასე? -აჰა-თავი დამიქნია და მომეხვია მეც მივეხუტე და მთელი სხეული გამითბა,მაგრამ ამავდროულად ძალიანაც მტკიოდა გული,მე ხომ თავი დავანებე ბრძოლას,ახლა მთლიანად სხვაზე ვიყავი მინდობილი,რასაც მეტყოდნენ იმას შევასრულებდი -ჯასტინ-ცოტახანში დავიწყე -რა იყო? -ის სურათები მაინც წაშალეთ ხომ?-თითქმის ჩურჩულით ვკითხე ფრთხილად მომიშრა და დარცხვენილმა შემომხედა. -ასე გახდა საჭირო-ხელი მომკიდა-მაგრამ თუ გინდა ისევ ატვირთე და აღარავინ დაგიშლის-მერე სწრაფადვე მიაყარა -არა არ მინდა,იმიტომ გკითხე რომ მაინც წავშლიდი იმ ორ სურათს-გავუღიმე-ისე პაროლი როგორ გაიგეთ? -მაგას რა უნდოდა,კარგი ჰაკერი და მორჩა-ნაღველი შეერია-როცა მოგინდება შეგიძლია შეცვალო პაროლი -ჰო მაგას აუცლებლად გავაკეთებ-გამეცინა-ოღნდ შენი ლეპტოპით,ჩემსას მემგონი აღარაფერი უვარგა -მაგას ხვალვე გამოვასწორებ,წავალ და გიყიდი -არა,რეებს სულელობ-ხელები გავასავსავე-უკეთ რომ გავხდები მე თვითონ გავალ და ვიყიდი -ლილი-ცალი წარბი ასწია და ისე შემომხედა-აღარ შემეკამათო იცოდე,ჩემი ბრალია რომ დაამტვრიე და მევე გამოვასწორებ ამ შეცდომას -არა,ჯას.... -გაჩუმდი-ტუჩებზე თითი ამაფარა და ლაპარაკის საშუალება აღარ მომცა. დაღლილი მივეხუტე მკერდზე და მაშნვე ჩამეძინა. საოცრად მშვიდად მეძინა,ასე კარგად დიდი ხანია არ გამომიძინია. დილით ადრიანად გამეღვიძა,ჯასტინს ისევ ეძინა,მაგრად ჰქონდა ხელები შემოხვეული ჩემზე და თავს ვერ ვიხსნიდი. -გაახილე რა თვალები-ყურში ჩავჩურჩულე არაფერი მიპასუხა,ოდნავ შეიშმუშნა და ძილი გააგრძელე -გაიღვიძე-ოდნავ ხმამღლა ვუთხარი და მხარიც გავკარი -მაცა...-ჩაიბურტყუნა და თვალები დახუჭა -wake up bieber!-ამჯერად ჩავაყვირე და ფეთიანივით წამოვაგდე ზეზე -რა ხდება?-მე გამომხედა,თან თვალებს იფშვნეტდა -ძალიან მომიჭრე და იძულებული გავხდი გამეღვიძებინე,ბოდიში-ბოლოს საწყალი სახით შევხედე -კარგი არაუშავს-გამიღმა და აბაზანაშ შევიდა. მალევე გამოვიდა,პირსახოც შემოხვეული,სულ სველი თმებით -my sexy boy-ჩავიცინე და ჯასტინს გავხედე -დამცინი?-სარკეშ ჩაიხედა -არა-თავი გავიქნიე -მაშინ მაკოცე-ჩემკენ შემოტრიალდა -მოდი და შენ თვითონ მაკოცე,არ გახსოვს ჩემთვის ადგომა რომ არ შეიძლება? -ჰო,კარგი,კარგი-ჩაიბურტყუნა და მაკოცა,ერთხელ კი არა რამდენიმეჯერ... -გეყოს-ხელი ავაფარე ტუჩებზე-მეტკინა,ვააა... ჯასტინს გაეცინა და ოთახიდან გავიდა. ცოტახანში პეტიც ამოვიდა,სიცხე გამიზომა,დღეისთვის დაკლებული ჰქონდა,38-ზე იყო ჩამოსული,გამიხარდა და იმედი მომეცა რომ მალე გამოვჯანმრთელდებოდი. მერე წამლებიც დავლიე და სკუტერს მოვუბოდიშე გუშინდელისთვის,მშვენივრად მოგეხსენებათ მე არაფერში ვიყავი დამნაშავე მაგრამ ასე აჯობებდა,უკვე გითხარით რომ აღარ შემეძლო ამდენის გაძლება. დავიფიცე რომ წინააღმდეგობას არ გავუწევდი და როგორც საჭირო იქნებოდა ჯასტინის კარიერისთვის ისე მოვიქცეოდა,თუნდაც ეთქვა რომ ჯობია რაღაც დროით ერთად არ გამოჩნდეთო. ასეა,საყვარელი ადამიანისთვის ბევრ დათმობებზე მივდივართ.... ნაშადღევს ჯასტინმა შეპირებული ლეპტოპი მომიტანა,ერთ მაკოცა და სტუდიაში გაიქცა... რაღცეებს ვბოდიალებდი ინეტრნეტში კარებზე კაკუნის ხმა რომ გაისმა -შემოდით-გავძახე კარები პატარამ ჟასმინმა გამოაღო და პატარა ნაბიჯებით შემოფართხუნდა ოთახში -hey,sweetie-გავუღიმე და კალთაში ჩავისვი -ჯასტინმა მითხრა რომ მალე ცოლად მოგიყვანს-ბავშვური ხმით მითხრა და გადაიკისკისა. მეც გამეცნია და ჟაზის ლოყაზე ვაკოცე -შენი ძამიკო რაღცეებს იტყუება.. -როგორ?პატარა ბავშვები არ გეყოლებათ?-ბავშვური სახე შეჭმუხნა -არა ჯერ არა-გავუღმე და თვალებზე ჩამოყრილი თმები გადავუსწორე -მე მინდა რომ დაქორწინდეთ,ძალიან მიყვარხარ ლილი-გამომხედა და პაწაწუნა ხელებით მომეხვია -მეც ჩემო სიცოცხლე-ხელები მოვხვიე და მთელი სახე დავუკოცნე. საღამომდე დრო სრულ უაზრობაში გაიფლანგა,რაკი ქვევით არ ჩავდიოდი ყველანი ჩემთან ამოვიდნენ და აქ გააბეს ბაასი,აქვე ვისადილეთ და ვივახშმეთ.... დრეიკის გარეშე მოვიწყინე და ლაპარაკში იმენად აღარ ვერთვებოდი,მალე ჯასტინიც შემოგვიერთდა. ისეთი დაღლილი სახე ჰქონდა ჩემს მკერდზე თავ მიდებულს ჩათვლიმა
| 
