ნიკი( ანას მეგობარი.. რომელიც შემდეგ ... ამას მომავალში გაიგებთ)
მაიკლ ჰერმანი (ახალბედა ჟურნალისტი,რომელსაც თავისი კარიერის აწყობის მეტი არაფერი სურს)
ჯოშ კენტი (გამოცდილი მაძებარი ანუ დეტექტივი სკოტ-ლანდიერიდან)
რაიანი (გოგოების მეგობარი)
სელი.. (გამოცდილი ქურდი)
ჰარი (გამოცდილი ქურდი)
ახლა კი ნახეთ წინა თავები... და გაიხსენეთ მოთხრობა... გპირდებით გავაგრძელებ თუ მოგეწონებათ..
თავი 1:)
გამარჯობათ.. მე ანი ვარ.. 16 წლის.. არც მომღერალი ვარ და არც ვარსკვლავი.. უბრალოდ მინდა ჩემი ტანჯული ცხოვრების შესახებ თქვენ გიამბოტ.. ალბათ კარგი მსმენელები იქნებით..იმედი მაქვს...
-ანი სად ხარ?
-აქ ვარ დე რა ხდებაა? ასე რატომ ცახცახებ?
-არ ვიცი გარეთ საშინელი ხმაური იყო და შემეშინდა..
-მე რომ არაფერი გამიგონიაა..
-შენ ვინ რას გაგაგონებს როცა აქ ხარ?
-მართალია... წამოდი დაბლა ჩაი დალიე... დაგამშვიდებს..
დედას ჩაი დავალევინე.. ცოტა დამშვიდდა.. შემდეგ გამოვიცვალე და ქალაქში გავედი..
სიმართლე გითხრათ რომ არ ვარ მოყვარული სწავლის.. ერთი სული მაქვს სწავლას როდის დავამთავრებ.. სულ რაღაც ერთი თვე რჩება და ეგაა.. მაგრამ ჩემებმა დაიჟინეს რომ უნივერსიტეტში უნდა ჩავაბარო.. არადა როგორ არ მინდა.. გართობაა.. აი რა მიყვარს.. მაგრამ არც ძალიან აშვებული არ ვარ.. ერთი ორჯერ ჩემმა დაქალმა ნიკიმ შემომთავაზა დალევა და წამალი..მაგრამ უარი ვთქვი.. რადგან ნამდვილად არ მინდა მასავიტ მეც მომიწიოს გერმანიაში სამკურნალოდ წასვლა.. ეხლა იქქააა და მკურნალობს..
აი ნიკი ესააა..
კლასში პოპულარული გოგო ვარ და არა მარტო კლასში.. სიმართლე გითხრათ ეს ძალიან მომწონს.. მომწონს როცა ყველა მე მიყურებს... გოგოები ცდილობენ მომბაძონ, მაგრამ არ გამოდით..
რაც შეეხება სიყვარულს.. ვქირობდ რომ სიყვარული არ არსებობს და ამ გრძნობის არ მჯერა.. ჩემს გარემოცვაში მყოფი ბავშვებიც ასე ფირობენ. .როგორც ამას ზოგიერთი მიმტკიცებს რომ სიყვარული არსებობს და უმშვენიერესი გრძნობაა ამ მჯერა.. შეიძლება იმიტომ რომ არასოდეს არავინ მყვარებია.. იყო გატაცებებუი..მაგრამ სიყვარული არა... იმიტომ რომ სიყვარული არ არსებობს.. მთლად პატიოსანი არ ვარ.. პოლიციასთან ბევრჯერ შემქმნია პრობლემა.. რამოდენიმეჯერ მომიწია კიდეც იქ გამეთია ღამე.. მაგრამ ციხეს მაინც გადავურჩი..
არც და მყავს და არც ძმა.. ამის გამო ზოგჯერ ეგოისტურადაც ვიქცევი.. ადრე უფრო საშინალდ ვიქცეოდი.. ახლა უკეთესად ვიქცევი.. დედაჩემს ეს ძალიან უხარია..
-გისმენთ.. ტელეფონზე ზარი გაისმა.. უცხო უფროსწორედ კორპორაციული ნომერი იყო..
-ბოდიშით რომ გაწუხებთ..ანი ლომიძე ხართ?
-დიახ გისმენთ..
-სამწუხარო ამბავი უნდა შეგატყობინოთ..
-გისმენთ.. ამოღერღეთ.. რამე შეემთხვა დედას? მამას? უკვე საშინლად ავნერდვიულდი და ლამის ლანძღვა დავიწყე..
-მოიცათ.. საავოდმყოფოდან ვრეკავთ.. დედათქვენი გულის შეტევით მოიყვანეს ჩვენთან..
-რაა? რომელ საავადმყოფოში..
-ქალაქის მთავარ საავადმყოფოში..
-კარგით მადლობა..
გოგოებთან კაფეში ვიჯექი.. ჩანთას ხელი დავავლე და საავადმყოფოში გავიქეცი..ეს მინდოდა ეხლა მეე?
შევედი საავადმყოფოში.. როცა დედას პალატასთან მივედი.. მამა გარეთ იყო და ტიროდა..
-რა მოხდა მააა?
-დედაშენი.. დედაშენი.. არ შემიძლია..
ასე ცუდ მდგომარეობაში პირველად ვნახე მამაჩემი..
-მითხარი... მამმააა...
ექიმი პალატიდან გამოვიდა..
-დედაჩემი როგორაა ექიმოო?
-სამწუხაროოდ.. აღარ დააასრულა და თავი გაქქნია..
1 თვის შემდეგ..
მტკივნეული აღმოჩნდა ეს ყველაფერი.. დედას დაკრძალვის შემდეგ მამა ნერვიულობს გადაყვა და მე დავრჩი მარტო.. ახლა კი მივხვდი სიყვარულის ფასს.. მამას ძალიან უყვარდა დედა და სწორედ ამიტომ დაიღუპა.. როდესაც გიყვარს ცხოვრებაზე მეტად.." When you love more than life" მამას ცხოვრებაზე მეტად უყვარდა დედა.. მენატრება ორივე..
მეგობრებთან თითქმის კავშირი გავწყვიტე..
სკოლას ვამთვრებ.. ხვალ ბოლო დღეა.. მე კი საშინლად არ მინდა წასვლა..
თავი 2 =))
კარებზე დილაადრიან ზარი გაისმა.. ზარის ხმა რომ არ ყოფილიყო ალბათ არც გამეღვიძებოდა..
-აუუუ.. ლამისაა კარები ჩამოიღეთ.. რა გინდათ?
-მე რა მინდაა?
-ნიიიკ?
-გიკვირს რო მოვედი?
-არრაა.. უბრალოდ მეძინა დაა..
-კარგი ახლა მაგას აზრი არ აქვს.. ჩაიცვი და წამოდი.. დღეს რაიანი მაგარ წვეულებას მართავს.. ბევრი სასმელი.. ბევრი ტკბილეული და ბევრი ლამაზი ბიჭი იქნება.. მათთან გართობა კიდევ უფრო კარგი იქნება..
-ოღონდაც რა.. მე არ მინდა.. მეზარება.. არ მოვდივარ..!!!!
-რაა?
-რაც გაიგე..
-კაი ერთი!!!..
-გოგონი ასე რომ გაცვია არ გაგიბრაზდებიან? ძალიან გამომწვევი ხარ..
-UFFF... ეგ მადარდე კიდე.. ჩვენი დამრიგებელი რომც გაბრაზდეს სულ ფეხებზე მკიდია.. თავი არ მომაჭრას..
-მე ხომ გთხოვე ჩემთან ასე არ ილაპარაკო მეთქი..
-კაი ბოდიში.. მიდი ჩაიცვი..
-კარგი..
შხაპი მივიღე.. გამოვიცვალე და წავედით..
-რატო დაიგვიანეტ?
-გვაპატიეტ.. ბოდიში მოვუხადე მასწს და ნიკი გავიყვანე.. თორე ლანძღვა-გინებას ვერ გადაურჩებოდა მასწი...
-რა საძაგელი დამრიგებელი გვყავდა არაა?
-ნიიკ შენ ასე ფიქროობ?
-კი რავი..
-ანიიი!!.. ნიკ!..მოდით ჩვენთან..
-რა გინდა? ადგილიდან გავძახე.. რატომღაც რაიანის ნახვა არ მინდოდა.. არა რაიანს ას ვერჩი.. ვიღაც ბიჭებთნ იდგა და..
-წამოდი..
-რა გინდა იქ?
ნიკმა ხელი დამავლო და წამიყვანა..
-ჰაი.. ნიკ იცი ახლოდან უფრო მიმზიდველი ხარ..
-მადლობ სიიიხ..
და თვალი ჩაუკრა ნიკმა რაიანს..
ადრე ერთად იყვნენ და შემდეგ დაშორდნენ... შეიძლება ისევ ერთად არიან მოკლედ სულ გამაგიჟეს..
-გოგოებო გაიცანით ეს მაიკლ ჰერმანი
რაიანმა ვიღაც ახალბედა ჟურნალისტი გაგვაცნო... რომელიც იმისთვის დაექირავებინა, რომ ჩვენი სკოლის ბოლო დღე ანუ ბოლოზარი.. გადაეღო... ჩაეწერა და ისეთები რაც ჟურნალისტებმა იციან რაა..
სუულ დამავიწყდა..:
მემგონი სიმპათიურია,მაგრამ ასეთი ტიპის ბიჭები მე არ მიზიდავს.. კარგად რო სწავლობენ და რამე.. "მამიკოს ბიჭები" მე მათ ასე ვეძახი..
ბოლოზარმა არაუშავს რა ჩაიარა... მასწავლებლის მოწყობილმა წვეულებამაც მშვენივრად ჩაიარა..მშვენივრად რა.. (მე თითქმის არაფერი გამიგია).. მაგიდაზე მედო თავი და მეძინა..:) მაგარია არაა?
ახლა იწყება რაიანის მოწყობილი წვეულება.. ნიკმა თავისთან წამიყვანა..
-რა გვინდა აქ?
-უნდა გამოვიცვალოთ..
-მე ასეც მშვენივრად მაცვია..
და ცემს თავს შევხედე..
-იცი რაა რაიანის წვეულებაზე უამრავი ძალიან მიმზიდველი ბიჭი იქნება.. ეხლა მათთან გატარებული ღამე წარმოიდგინე.. UFFF.. უკვე მინდა... რაც შეიძლება გამომწვევად უნდა ჩავიცვა..
-ეხლა მივხვდი.. შენ მანიაკი ხარ.. გერმანიაში 5 წელი ყურყუტმაც კი არ გიშველა..
-კაი ერთი!!.. ესე როგორი ვარ..
-ბიჭი რო იყო ჩემთან ყოფნა მოგინდებოდაა?
-ბიჭი რო ვიყო ალბათ კი..
-კარგი.. ახლა შენ უნდა ჩაგაცვა..
-არაა... მე არ მინდა..
-ნებით თუ ძალით..
-ჰოოო ჰოოო კარგი..
-ყოველთვის რაც თვითონ უნდა იმას მაკეთებინებს..
აი ასე ჩამაცვა..
-ახლა უკეთესი არ არიი?
-რაც გინდა ის იყოს.. სულ არ მადარდებს..
-იცი რა საერთოდ ვეღარ გცნობ ანი..
-ვიცი.. :X ვერც მე ვეღარ ვცნობ საკუტარ თავს..მე თბილისში ძალიან პოპულარული გოგო ვიყავი.. ახლა კი თითქოს გავქრი..
-გინდა ისევ დაგაბრუნო სამოთხეში..
ცოტახნის სიჩუმის შემდეგ ვთქვი მინდა..
ეს იმიტომ რომ სულ აღარ მადარდებს რა მომივა.. თუმდაც ბანკები ვძარცვო.. ხალხი მოვიტაცო და შემდეგ გამოსასყიდები ვიხადო.. ეს სულ არ მადარდებს.. თუმდაც მომკლან აზრი აღარ აქვს...
რას ველოდო? დაბერებას და სიკვდილს?
არა მე ეს არ მინდა.. მინდა ჩემი კვალი დავტოვო ცხოვრებაში.. თუმდაც ცუდი.. მაგრამ რა.. არაუშავს..
რაიანის წვეულება დაიწყო..
მართლაც როგორც ნიკმა თქვა უამრავი ძალიან მიმზიდველი ბიჭი იყო.. ბევრი გარს ევლებოდა ნიკს..
მეც მომიახლოვდა რამოდენიმე, მაგრამ მოვიშორე.. ახლა რატომღაც ბიჭთან ურთიერტობა არ მინდოდა..
-ჰეი.
-რაიან შემაშინე!..:) ვუტხარი და გავუღიმე..
-ბოდიში ლამაზო..წამოდი ზემოთ.. მინდა რაღაც გთხოვო..იმედია დამეხმარები..
-რაში?
-დავიჯერო ნიკიმ არ გითხრაა?
-არაა..
-წამოდი..
როცა კიბეებზე ავდიოდით მაშინ დაიწყო საუბარი..
-ამ საქმეში ვართ ხუთნი...
-რა საქმეში?
-დამაცადე და ყველაფერს გაიგებ..
-კარგი
-მე, ნიკი.. კიდევ ორი ადამიანია .. მათ დღეს გაგაცნობთ.. შენც და ნიკსაც.. შენ თუ თანახმა იქნები 5 ადამიანი სრულიად საკმარისია..
ამ საქმით ბევრ ფულს ვიშოვით..
-რა?
უკვე ოთახში ვიყავით შესული ... კარი გადაკეტა.. ნიკიც ოთახში იყო და კიდევ ჩემთვის ძალიან უცხო ბიჭი და გოგო..
-რაიან.. იცი რა ამ გაუგებარი საუბარით ვერაფერი გავიგე..
-კარგი..მოკლედ გადავწყვიტეთ საქართველოდან წასვლა.. პასპორტები მზად გვაქვს.. შენთვისაც მოვმზადეტ.. ეხლა ფულ გვჭირდება იმისთვის რომ იქ ბიზნესი წამოვიწყოთ..
-რა ბიზნესიი? გაკვირვებული ვუსმენდი..
-ბანკების ძარცვა..
-რააა? პირი ღია დამრჩა.. ოთახში სიტუაცია დაიძაბა..ამ დაძაბულობის გასამუხტავად ნიკმა წამოიძახა..
-პირი დახურე ბუზი არ შეგიფრინდეს შიგ..!.:) და გაიცინა
-რაიან სულ გაგიჟდი?ნიკ როგორ შენც მონაწილეობ ამაში..
-კი.. მეგობარო.. მე ფული და დიდება მჭირდება.. სანამ ამერიკაში წავალთ ერთ ბანკს აქ გავძვარცავთ და შემდეგ გავქრებით.. გახსოვს წეღან რო შემოგთავაზე სამოთხე გინდა მეთქი?
-მე გითხარი კი მეთქი,მაგრამ ასეთი არაა.
-დარწმუნებული ხარ?
-არა..
-მომისმინე ანა.. მართალია ძნელია გადადგა ეს ნაბიჯი... მაგრამ ეს სასიკეთოცაა..ჩვენი სიკეთით ვერასოდეს შევალტ ისტორიაში..ამ საქმით კი ცნობილები ვიქნებით და მსოფილოც გავიცნობ.. ჩვენი ყველას შეეშინდება..
-რაიან მემგონი აზვიადებ..
-არა არ ვაზვიადებ.. წარმოიდგინე ყველა ჩვენს შესახებ დაწერს.. პოლიციისთვის იდუმალები ვიქნებით.. როცა საკმარის თანხას შევაგროვებთ.. ამ საქმეს თავს დავანებებთ..მაგრამ პოლიცია ისევ გაუკრვევლობაში იქნება.. ჩვენ მათ თამაშს მოვუგებთ..
-ეს ცეცხლთან თამაშია იცოდე... :0 თანახმა ხარ ითამაშო? იცოდე უკან დასახევი გზა არ არსებობს..
უცხო ბიჭმა ამოიღო ხმა..
ერთწამს ჩავფიქრდი.. მერე კი ვუპასუხე..
- თანახმა ვარ...
-ძალიან კარგი..
ნიკის გაუხარდა.. მოვიდა და მომეხვია..
-ახლა გაიცანი..სელი..
-და ჰარი
-ძალიან კარგი.. ახლა დროა წავიდე სახლში.. გადავიღალე..
თუ გინდათ გოგოებო ჩემტან წამოდით.. სელ არ გინდა? და თან უკეთ გავიცნობთ ერთმანეთს.. ჩვენ საქმეს კი ეს სჭირდება.. ერთმანეთს უნდა ვენდობოდეთ..
-მართალია ანა.. რაიანი დამეთანხმა..
-ანა არ ჯობია ყველა მიგვიწვიო.. ჩვენს საქმეზეც ვისაუბრებთ..
-რავი გინდათ როო?
-კი.. რაიანმა და ნიკმა დაიქუხეს..
-მაშინ წავიდეთ.. მაგრამ წვეულებაა?
-წვეულებაა?
-ხო წვეულება..
-უკვე დიდი ხანია დასრულდა..
-ააა.. არ ვიცოდი..
მე, ნიკი,რაიანი,სელი და ჰარი ჩემთან წავედით.. ჰარის მანქანით..
მთელი ღამე ბანკის ძარცვას ვგეგმავდით.. როგორ უნდა გაგვეძარცვა ეს უფრო არ გაგვჭირვებია ვიდრე ის რომ რომელიც ბანკი უნდა გაგვეძარცვა..
დილით როცა გვიღვიძე. ოთახში სრული ქაოსი იყო.. ასე არეული ოტახი ჯერ არასიდეს მქონია..
ყველა ერთმანეთზე იწვა..
ოტახიდან ძლივს გამოვახწიე..მაცივარში შევიხედე,მაგრამ არაფერი იყო..
ტელეფონი ავიღე და პიცა შევუკვეთე კოლასთან ერტად..
-ჰეი.. გაიღვიძე?
-ჰარიი?
-ხო არ შეგაშინე..?
-არა..
-რატო დათანხმდი ამ საქმეზე?
-დასაკარგი არაფერი მაქვს.. არავისთვის არაფერს ვნიშნავ.. არც სიყვარულის მჯერა და რისიც არ მჯერა იმას ველოდო? ასე ამ ცხოვრებაში ჩემს კვალს მაინც დავტოვებ.. და შენ რატო გადაწყვიტე ასე მოქცეულიყავიი?
-მეე? აღარფერი გამაჩნია.. და როგორც შენტვის ჩემთვისაც არა აქვს ამ ცხოვრებას ფასი..
-ცუდია..
კარებზე ზარი გაისმა..
-ალბათ პიცა მოიტანეს..
-მე გავაღებ.. ჰარი მივიდა და პიცა გამოართვა.. ერთად ვისადილეთ.. მერე კი დავიშალეთ..
საღამოს ჩემთვის ვიჯექი და TV-ს ვუყურებდი როდესაც ტელეფონზე მესიჯი მოვიდა.. რაიანი იყო..
"უკვე გადავწყვიტეთ როდის გავძარცვავთ TBC -ბანკს.. ეს იქნება ორშაბართს.. ხვალ 12 საატზე პარკის შესასვლელთან გელოდები.."
მეორე დღეს კვირას ანუ პაკთან მივედი.. ყველა იქ იყო..
-ორშაბათი ხომ ძალიან ადრეაა?
-გეშინიაა?
-კი.. ცოტა არ იყოს მეშინია..
-არაუშავს გაგივლის.. ეს პირველია და იმიტომ
-რა შენთვის არაა პირველი?
-არაა.. გახსოვს ბათუმში რომ ბანკი გაძარცვეს დამნაშავეები დღესაც ვერ იპოვეს.. იქ 5 იყვნენ.. ოთხი ჩვენ ვართ.. აქ ვისაც ხედავ.. რაც შეეხება იმ ერთს..სხვა ქვეყანაში წავიდა..
-რაა? მოკალით?
-არა.. საიდან მოიტანე?
-ახლა არ თქვი ასე?
-არა.. ის ახლა საფრანგეთშია.. ჩვენ თბილისიდან სწორედ იქ წავალთ.. როდესაც TBC -ბანკს გავძარცვავთ..
გაშტერებული ვიყავი.. მე რაც დამავალეს იმ საქმეს მობილიზებული შევხვდი.. არც ისე ადვილი რამ შემხვდა.. და კიდევ ერთი მისია მქონდა მე უნდა ამეყვანა მძევალი იმ შემთვევაში თუ პოლიცია გამოჩნდებოდა..უფრო სწორედ მე და ჰარის..
თავი 3 =)))
ძარცვის ღამე
საშინელი ღამე იყო.. ეს ჩემი პირველი საქმე იყო და საშინლად ვნერვიულობდი..გული ძალიან ხმამაღლა... მეგონა რომ ჩემი გულისცემა სხვებსაც ეცმოდათ..არაფერზე არ ვფიქრობდი... ჩემ ტანისამოსზე ნიკიმ იზრუნა.. ასე ჩამაცვა ...
მემგონი კარგია..მაგრამ ახლა რა დროს ტანისამოსზეა ლაპარაკიი?
-ჰარი? შემეშინდა.. პოლიციელი მეგონე..
ჰაერში ავხტი როდესაც მომიახლოვდა..
-ბოდიში..ნუ ნერვიულობ!!..
-ნუ ნერვიულობოო? დამცნიი?! როგორ არ უნდა ვინერვიულოო..
-ჩუმად!.. შენ აქ დარჩი.. მე იქით წავალ და იქაურობას შევამოწმებ..მერე კი უკან დავბრუნდები..
მთელი ღამე პოლიციელები მელანდებოდნენ...თვალები როცა გავახილე მანქნაში ვიყავი.. მანქანა კი სადღაც მიდიოდა.. თავი ჰარის მხარზე მედო..
-გაიღვიძე?
-კი.. რა მოხდაა? არაფერი მახსოვს..
გამიღიმა..
-რამე სასაცილო გავაკეთე?
-კი.. ნიკი პოლიციელი გეგონა.. სიბნელეში იმანაც ვერ გაგარჩია..და იჩხუბეთ..
-რაა? ნიკი როგორააა?
-მე მშვენივრად ვარ.. შენ როგორ გაქვს თავი?
წინიდან გამოყო თავი..
მის კითხვას არ ვუპასუხე,რადგან ალბათ ჩემს სახეზე შეატყობდა როგორ ვიყავი..
-ძარცვამ როგორ ჩაიარაა? ჰარიმ მიპასუხა...
-ალბათ ჯერ კიდევ არ ეცოდინებათ ბანკი რომ გავძარცვეთ..
-ახლა სად მივდივართ?
-ბათუმში შევედით.. აეროპორტიდან გავფრინდებით და ეგაა..
-საით?
-ამერიკისკენ..
-შეიძლებაა? ჰარის თავი ისევ მხარზე დავადე..
-კი!!.. ხელი მომხვია..და ისევ დავიძინე.. ამჯერად აეროპორტში გადასასვლელად გამაღვიძეს.. მერე კი ისევ დავიძინე.. მოკლედ ძილის მეტი არაფერი მინდოდა..
სააბოლოოდ როცა გამოვფხიზლდი თავი დიდ და ლამაზ ოთახში ამოვყავი..მისაღებში გამოვედი.. მართლაც უზარზამაზარი სახლი იყო.. და თან ძალიან ლამაზად მოწყობილი..
თავისი საცურაო აუზით..
ყოველთვის ვოცნებობდი ასეთ სახლზე.. მაგრამ სად იყოო?
არასოდეს ვყოფილვარ ისეთი შეძლებული ოჯახის შვილი რომ ასეთ სახლში მეცხოვრა..
აუზთან ჰარი დავინახე და მისკენ წავედი..
-ჰარი მითხარი სად ვარ?
-აქ ვიცოხვრებთ..ეს ჩემი სახლია..
-ასეთი სახლი თუ გაქვს და თუ მდიდარი ხარ.. ბანკებს რატო ძარცვავ?
-ეს ჩემი საქმეა..უხეშად მითხრა და გაბრუნდა..
ცოტახანი ჩუმად ვიყავი.. ხმა არ ამომიღია..
მერე მობრუნდა..
-ბოდიში.. უბრალოდ არ მიყვარს..
-არაფერია.. შევაწყვეტინე.. მაპატიე.. ბოდიში მე უნდა მოგიხადო..დანარჩენები სად არიან?
-აი მოდიან გოგოები.. რაიანი კი მემგონი სამზარეულოშია..
-ეიი გაიღვიძეეე....? შორიდან დაიყვირა ნიკიმ..
მშვენივრად გამოიყურებოდა ნიკი.
-კიი.. გავიღვიძე..
-წამოდი ძილისგუდა ვჭამოთ..
მათ გავყევი.. ჰარი ადგილიდან არ დაძრულა.. ჩვენთან ერთად არც კი უსადილია..
მე ზევით ავედი.. იმ ოთახში რომელიც მე გამომიყეს.. თვალი კიდევ ერთხელ მიმოვავლე
ახლა მივხვდი რომ ეს ნამდვილად გოგოს ოთახი იყო.. ასე გემოვნებიანად მოწყობილი... ვინ არის ჰარიი? აი რა კითხვა გამიჩნდა,, რომელიც საკმაოდ დიდხანს მაწუხებდა..
-აი გაზეთი აიღე.. ყველას სათითაოდ დავურიგე.. აქ წერია ჩვენი ქურდობის შესახებ უკვე გაუგიათ..
რაიანი შემოვიდა.. და სიჩუმე დაარღვია..
-მანდ დადე და ავიღებ..
-კარგი.. მე წავედი... დაბლა ვართ აუზზე შენც ჩამო საყვარელოო..
-ცოტახანში ჩამოვალ..
-კაი..!!!..
რაიანი გავიდა..
ცოტახანი გაზეთს ვუყურებდი.. მერე კი ხელში ავიღე და
სტატიის კითხვა დავიყე..
საშინელი საკითხავი იყო ეს ჩემთვის.. ნერვები მომეშალა
ჟურნალისტის შენიშვნებზე..
პოლიცია თურმე გაკვირვებულია ასეთი ორგანიზებული ქურდობით... ძალიან გაკვირვებიათ რომ სიგნალიზაცია არ ჩართულა.. მოკლედ ზოგი ადგილი ისეთი ენით იყო ვერც კი გავიგე რა ეწერა.. ბოლომდე ჩავამთავრე და სტატიის ავტორს დავხედე..
სტატიის ავტორი: "მაიკლ ჰერმანი"
მაშინვე თვალწინ წარმომიდგა ის ბიჭი,რომელიც რაიანმა სკოლის ბოლო დღეს გაგვაცნო მე და ნიკს..
გაირკვა რომ ეს მართლაც ის ახალბედა ჟურნალისტი იყო,რომელიც რაიანმა გაგვაცნო.. აუზთან ვიჯექი და ფეხები წყალში მქონდა ჩაყოფილი,როდესაც ნიკიმ კივილ-წივილი ატეხა..
-რა მოხდა?
-შეხედეთ.. ჩვენი გაქრობის შესახებაც დაწერეს.. ალბათ რა სასტავები ჭორაობენ ჩვენ შესახებ.. ახლა თბილისელები აიქაფებიან..
-კაი რა ნიიკ.. მე მეგონა გველი დაინახე..
-აქ რა უნდა გველს? ჰარიმ იკთხა და თან გაიცინა..
-არ ვიცი აქ არის თუ არა გველები, მაგრამ ის ვიცი რომ ასე მხოლოდ გველების დანახვის დროს ყვირიან..
-კაი არ გეწყინოს ლამაზო..
-რაა?
ჰარი წყალში იყო და ჩემკენ მოცურდა..
-რა გინდაა?
-ჩამოდი..
-თავი დამანებე..!!
-რააა?
-ყრუ ხარ?
-არაა...!!..
-ჩვენ აქედან უნდა წავიდეთ..რაიანმა გოგოები წამოყარა.. და ისე სწრაფად გაქრნენ რომ თითქოს არ ყოფილან..
-რა ხდებაა? როგორც ვხვდები რაიანი და შენ რაღაცაზე ხართ შეთანხმებულები..
-მართალია..
-რაზე შეთანხმდით?
-ჩამოდი წყალში და გეტყვი..
დასრულებული არ ქონდა სათქმელი რომ წყალში ჩამითრია..
მიმიკრა და და მაკოცაა..
-აი რაზე შევთანხმდით..
-რაა?
ყვირლს ვაპირებიდ და ჩხუბის დაწყებასაც მაგრამ მაკოცა..
-ხელები გამიშვი იდიოტო!!..
წყლიდან ამოვედი და ჩემი ოთახისკენ წავედი.. სულ სველი ვიყავი..
რას იტყვით ღირს გაგრძელება? მომდევნო თავს მალე დავდებ... მე კი კომენტარებს ველი..
