დადგება კი ახალი დღე? ღამეა...და ისევ წვიმს...წვიმის წვეთები ნაზად ეხება ქერა გოგონას კულულებს...წვიმს...წვიმს..ის კი შუა ქუჩაში დგას: -გიჟი ხარ? -გიჟი ვარ ხო გიჟი-და მწარედ გაიღიმა -წადი სახლში!!შენ მშობლებს ნორმალური ჰგონიხარ შენ კიდევ... -ჩემს მშობლებს?-გადაიხარხარა-სად არიან ჩემი მშობლები? თითქოს შეეშინდა ქალს და გასცილდა ამ „გიჟს" .. მან კი განაგრძო თავისი საქმიანობა .. იდგა ქუჩაში ხელები გაეშალა და თავი ცისკენ აღემართა )) თან ისეთ ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე,ნამდვილად გიჟი გეგონებოდათ )) ყველა აგდებულად შეჰყურებდა ამ უცნობს გარდა ერთისა,რომელიც შორიდან უყურებდა და ტკბებოდა მისი სილამაზით )) მან უეცრად მასთან მიირბინა და მის გვერდით დადგა,სწორედ ისე როგორც გოგონა იდგა: -რას აკეთებ?-უთხრა გოგონამ -იმას რასაც შენ-ისე უთხრა ზედაც არ შეუხედავს -და მე რას ვაკეთებ? -იმას რასაც მე-გოგონას გაეღიმა და პასუხი აღარ გასცა-მე ბექა შენ? -არავინ )) -სასიამოვნოა არავინ შენი გაცნობა -იცი ჯობია წახვიდე -რატომ? -იმიტომ...-დაფიქრდა და მერე გააგრძელა-იმიტომ,რომ მაწუხებ )) -გპირდები ხმას არ ამოვიღებ ))- დათანხმდა,რადგან უკვე მიხვდა,რომ ის სამუდამოდ მიჯაჭვოდა ამ უცნაურ,თუმცა მისთვის საყვარელ გოგოს )) ასე იყვნენ ორივენი გაშეშებულნი სანამ წვიმა არ შეწყდა )) მაშინ გოგონამ ხელი ჩამოუშვა და გაიქცა,ბექაც მას გაეკიდა)) -გაჩერდი-უცებ შემოტრიალდა -ხომ გითხარი შემეშვითქო !!!-დაუბღვირა -მხოლოდ ერთი პირობით შეგეშვები )) -რა პირობით ? -კიდევ უნდა შემხვდე )) -შენ მითხარი შეგეშვებიო )) -თუ შემხვდები და ამის მერეც აღარ მოგინდება ჩემთან ურთიერთობა დაგანებებ თავს )) -კარგი.. )) -როდის და სად შევხვდეთ ? -ზეგ ..ვაკის პარკთან სამ საათზე )) -და რომ არ მოხვიდე? -მოვალ.. -და მაინც რომ არ მოხვიდე -გპირდები მოვალ-და მიანათა მისი ცისფერი თვალები -კარგი მაშინ ზეგმადე )) -კარგი გოგონა კი სწრაფი ნაბიჯით წავიდა ,ძალიან ბნელოდა,თუმცა მისი ოქროსფერი დალალები მაინც მოჩანდა )) ბექა დიდხანს შეყურებდა გოგოს,რომელსაც „არავინ" ერქვა და როცა უკვე საერთოდ აღარ ჩანდა თავი დახარა და ნელი ნაბიჯით გაუყვა ქუჩას )) გოგონაზე ბევრს ამჯერად არაფერ მოგიყვებით,ყველაფერს ჯერჯერობთ საიდუმლოდ დავტოვებ )) ბექაზე კი იმას გეტვით,რომ მთელი ამ დღის განმავლობაში მას არ დაუძინია )) ეს დღეს საუკუნოდ ეჩვენებოდა და ერთი სული ჰქონდა როდის დადგებოდა მისთვის სანატრელი დრო )) და აი დადგა ეს დღე .ბექა ერთი საათით ადრე მივიდა დანიშნულების ადგილას და ძალიან ნერვიულობდა,უკვე სამი საათი იყო მაგრამ ის მაინც არ ჩანდა : „ეჰ !! როგორ დავუჯერე ხომ ვიცოდი რომ არ მოვიდოდა )) „ -მე მელოდები?-უცებ მოესმა უკნიდან ხმა და სწრაფად მოტრიალდა )) -მოხვედი? -მე ხომ დაგპირდი-პასუხის ნიშნად მან მხოლოდ გაუღიმა და მისკენ წავიდა ისინი ნელი ნაბიჯით გაუყვნენ ქუჩას,ბექამ ის კაფეში წაიყვანა, ძალიან ბევრი ილაპარაკეს და როცა გარეთ გამოვიდნენ წვიმა დაიწყო )) ბექა ძალიან გათამამდა დაიჭრა და ძალიან ნაზად აკოცა მერე კი ნელი ნაბიჯით წავიდნენ გზაზე,სულაც არ ადარდებდათ,რომ წვიმდა )) -იქნებ მითხრა რა გქვია? -შენთვის ამას მნიშვნელობა აქვს? -უბრალოდ მიანტერესებს )) -ანამარია )) -კარგი ანამარია ასე ჯობია,თორემ ვინმემ რომ მკითხოს ვისზე ხარო შეყვარებულიო და მე,რომ ვუთხრა სახელი არ ვიცითქო ნამდვიალდ დამცინებენ-და ბექამ გაიცინა,ანამარია ხელიდან დაუსხლტა და მას შეხედა -რა მოხდა?-ის ისევ იცინოდა-მე შენ მიყვრხარ-გოგონა გაოცებული შესცქეროდა-დაუჯერებელია?ვიცი,რომ დაუჯერებელია -მაგრამ... -ვიცი შენ არ გიყვარვარ,მაგრამ კიდევ,როცა შევხვდებით.. -კიდევ აღარ შევხვდებით-და მისი ცისფერი თვალებიდან ცრემლები წამოვიდა -კი მაგრამ რატომ?-ბექას სიცილი სასოწარკვეთად ექცა -იმიტომ,რომ.. -სხვა გიყვარს? -არა )) -არ მოგეწონე? -კი შენ ძალიან კარგი ადამიანი ხარ )) -აბა რატომ მეუბნები მაგას? -დადგება კი ახალი დღე?-ამ სიტყვების აზრი ბექამ ვერ გაიგო და პაუზის შემდეგ ანამარიამ განაგრძო-შენ შემპირდი,რომ თუ მე მოვისურვებდი თავს დამანებებდი -დაგპირდი და შევასრულებ კიდეც )) ოღონდ თვალებში შემომხედე და ისე მითხარი))-ანამარიას სახე ბექამ მის ხელებში მოაქცია,ახლა ისინი ერთმანეთს შეჰყურებდნენ -დამივიწყე..!! მე შენთის არ ვარსებობ!!!-ეს თქვა და გაიქცა ბექა მას გაეკიდა )) ის მას დაპირდა და არც აპირებდა მის შეწუხებას,მაგრამ ხანდახან მაინც,რომ არ ენახა ალბათ მოკვდებოდა ,ამიტომ ჩუმად გაჰყვა მას და გული გაუსკდა,როცა ნახა რომ ანამარია ბავშთა სახლში ცხოვრობდა )) ამისდა მიუხედავად ის მაინც ასრულებდა მის სიტყვას,არ აწუხებდა მას ))) მაგრამ ყოველთვის კუდში დაყვებოდა, არ შეეძლო არც ერთი დღე მისი ნახვის გარეშე ))) ასე გააიარა ერთმა წელმა და ანამარია აღარ გამოჩნდა,რამდენჯერმე მივიდა ბექა იმ ადგილას , თუმცა ამაოდ,მაშინ იმისდა მიუხედავად ,რომ ძალიან უჭირდა სიტყვის გატეხვა მივიდა ბავშთა სახლში და ის იკითხა სადაც აცნობეს სამწუხარო ამბავი, ის სიმსივნით გარდაიცვალა და წერილი გადასცეს: „ყოველთვის არსებობს კითხვა დადგება კი ახალი დღე? .....ამ კითხვის აზრს ბევრი ვერც იგებს...თუმცა დგება დღე,როცა ხვდები,რო ყველაფერი დამთავრდა .... დღე როცა შენ სამუდამოდ ტოვებ ამ სამყაროს...თუმცა ეს ხომ არც ისე ცუდია....მე მთელი ცხოვრება მხოლოდ ვარსებობდი..უბრალოდ ვსუნთქავდი...არასდროს მყოლია ოჯახი...არასდროს მყოლია დედა....არასდროს მიგრძვნია სითბოო..და უცებ შენ გამოჩნდი..გამოჩნდი და სამუდამოდ დაიმკვიდრე ადგილ ჩემ ცარელ გულში..მაგრამ მე..მე...ხომ არ შემეძლო შენთვის მომეკლა გული?...მე მხოლოდ ერთი წელიღა დამრჩენოდა....შეიძლება ეს ერთი წელი ჩემთვის ძალიან მაგარი ყოფილიყოო...მაგრამ...ამის შემდეგ შენ ხომ ძალიან გეტკინებოდა გული?....შეიძლება ეს ვერც ვერასდროს ვერ წაიკითხო, მაგრამ თუ წაიკითხე იცოდე რომ მე შენ ძალიან მიყვარდი მაშინაც კი,როცა გამოვიქეცი შენგან და სამუდამოდ დაგკარგე...ახლაც მიყვრხარ....ჩემი სიცოცხლი ბოლო წუთებიც კი შენზე ფიქრი მთავრდება...და იქაც მეყვარებიი....ჩემი სიყვარული იმდენად ძლიერია,რომ მინდა ბედნიერი იყო სხვასთნ ვისაც დიდი ხანი შეუძლია სიცოცხლე ))" არ ვიცი რა გამომივიდა )) რაღაც ხასიათზე მოვედი დამეწერა და აი.. )) მოკლედ შეაფასეთ ეს ჩემი „ნაჯღაპნი" ))
დაამოწმა: PrInCeSs ♥NiNaAa
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:880 | დაამატა:♥Sophie♥ | რეიტინგი:5.0/1
