ეზოში გავედი სადაც ქორწილს იხდიდნენ,უცებ თვალები დამიბნელდა როცა ფრანცისკო დავინახე,სმოკინგში გამოწყობილი,თმებ აჩეჩილი,ცალ ხელში სიგარეტი ეჭირა და მეორეში ტელეფონი,ვიღაცას ელაპარაკებოდა,როგორც იქნა გამოხმედა და დამინახა,მაგრამ ისევ შებრუნდა ესე ურეაქციოდ,მალე ტელეფონზე საუბარი დაამთავრა და სასმელი აიღო,არ ვიცოდი რა მექნა?მივსულიყავი თუ მეც ისევე დამეიგნორებინა როგორც თვითონ?მაგრამ 2 თვე ამას არ ველოდებოდი,ძალა მოვიკრიბე და მივუახლოვდი,გაუბედავად დავუდექი წინ და ავხედე,თვითონაც შემომხედა და ვითომ წეხან ვერ დამინახა ისეთი სახე მიიღო თითქოს პირველად დამინახა
-კეიტ?როგორხარ(თქვა ჩვეულებრივად)
ვერაფერს ვერ ვამბობდი,გაშტერებული ვუყურებდი ადამიანს რომელიც მიყვარდა , თვითონაც ვუყვარდი ეხლა კი თითქოს არაფერს გრძნობდა ჩემდამი,ეს მკლავდა
-ცუდად გამოიყურები,რაგჭირს?(ფრანცისკო)
-მოვიწამლე(მე)
-რითი?(ფრანცისკო)
-რეალობით,უშენობით რომელი ერთი მიზეზი დაგისახელო?(მე)
ვითომც არ გაუგონია,ხელი თმაში შეიცურა და სასმელი ბოლომდე დაცალა
მე უკვე არაფრის თქმას არ ვაპირებდი, მე გამოვუტყდი და მან საბოლოოდ მიმახვედრა რო ჩვენს შორის ყველაფერი დამთავრებული იყო,ესე ჩუმად ვიდეგით და ვუყურებდით ერთმანეთს,როგორც იქნა ამოიღო ხმა
-არამგონია ქორწილი ურთიერთობების გარკვევის ადგილი იყოს(ფრანცისკო)
-გასაგებია,მითხარი როდის გეცლება და ჩამოგაკითხავ კალიფორნიაში,როგორმე გაავრკვიოთ ურთიერთობები(ვუთხარი გაბრაზებულმა და ჩამოვცილდი)
მაგრამ მალე დამეწია და ხელი დამიჭირა
-მომისმინე კეიტ,არც ჩემთვის იყო ადვილი უშენობა,იცი რატო გამომიშვეს 1 კვირით ადრე?იმიტომ რო საქმეზე ვერ ვფიქრობდი, ჩამოვედი და შენ არ დამხვდი.. ბრაზილიაში ჩემი ტვინი არ მუშაობდა,ერთადერთი რაზეც ვფიქრობდი ეს იყო სიგარეტი(არ დავასრულებინე)
-ჰმ,გასაგებია))მამცირებ(მე)
-სიგარეტი და შენ(ფრანცისკო)
-შეგეძლო ერთხელ მაინც დაგერეკა(მე)
-არ შემეძლო,ერთხელაც რო დამერეკა და შენი ხმა გამეგონა აუცილებლად ჩამოვიდოდი,ვერ გავუძლებდი(ფრანცისკო)
-მაინც უნდა დაგერეკა.შენ არიცი როგორ მიჭირდა უშენობა(მე)
-მესმის,მაგრამ ჩვენ მაინც ვერ ვიქნებით კეიტ.ხო ხვდები?ორი გამოსავალია ან მე უნდა გადმოვიდე აქ ან შენ იქ(ფრანცისკო)
-მე ვერ დავტოვებ ჩემს მეგობრებს,ვერ დავტოვებ სწავლას,ჩემს ოჯახს და ჩემს ქალაქს(მე)
-ვერც მე(ფრანცისკო)
ღრმად ჩავისუნთქე
-ან ცოლად უნდა მოგიყვანო(ფრანცისკო)
გამომხედა,აინტერესებდა ჩემი რეაქცია
-ჰაჰა,სასაცილოა(მე)
-რატო?(ფრანცისკო)
-დავიჯერო ისე გიყვარვარ რო უკვე ცოლადაც მომიყვან(მე)
-პატარა რო არ იყო მოგიყვანდი,მაგრამ შენ ყველაფერი წინ გაქვს და მე არაფერში შეგიშლი ხელს(სიგარეტი ამოიღო და მოუკიდა)
-ვხვდები ეს საუბარი საით მიდის.არ მეგონა ესე მშვიდად თუ ვიქნებოდი როცა როგორც იქნა გნახავდი და ვილაპარაკებდით(მე)
-არც მე მეგონა(ფრანცისკო)
-რადგან მიმახვედრე რო საბოლოოდ უნდა დავშორდეთ,გგონია რო უჩემოდ გაუძლებ?(მე)
-ვფიქრობ ორივე შევძლებთ(ფრანცისკო)
-რაღაც არამგონია შენ შეძლო(მე)
-გინდა გამომცადო?(ფრანციოსკო)
-შემოთავაზების სუნი მცემს(მე)
-დიდიხანია არ გვითამაშია,რას იტყვი??(ფრანცისკო)
-ვიტყვი.რომ უნდა გავრისკო(მე)
-თამაში მდგომარეობს შემდეგში,მას ჰქვია "უშენობა"(ფრანცისკო)
-მომბეზრდა 2 თვეა მაგ თამაშს ვთამაშობდი(მე)
-ორივეს გვაქვს 3 სიცოცხლე,წესები უნდა ვეფლირტაოთ ერთმანეთს და ვინც ცდუნებას ვერ გაუძლებს დაკარგავს ერთ სიცოცხლეს,მერე მეორეს,და ა.შ(ფრანცისკო)
-თანახმა ვარ,რამდენი ხანი რჩები აქ?(მე)
-ხვალ მივდივარ(ფრანცისკო)
გულში 100 ისარი მომხვდა ერთად
-გასაგებია,ქორწილიდან რო გავიპაროთ არ გვაპატიებენ(მე)
-ვითომ?(ფრანცისკო)
მივუხვდი ჩანაფიქრს და თავი დავუქნიე
სახლში შევედი მობილური ავიღე,მაღალქუსლიანები გავიძრე და კედები ჩავიცვი,სარკეში ჩავიხედე,კედებით და კლასიკური კაბით ჩემი თავი პირველად ამოვიცანი :დ უკან ფრანცისკო შემომყვა,ჰალსტუხს იხსნიდა დაღლილი,მალე გავედით სახლიდან და ფრანცისკოს მანქანაში ჩავჯექით,ღვედი შევიკარი და ფრანცისკომაც მანქანა დაძრა
-მზად ხარ წაგებისთვის?(ფრანცისკო)
-don't play games with a girl who can play better,idiot(მე)
ჩაიცინა და წავედით,ტელეფონზე ეშლი რეკავდა ასჯერ ამიტომ გავთიშე,მალე პლიაჟთან გავჩერდით და გადავედით,ფეხსაცმელი გავიხადე და ფეხშიშველი დავრბოდი
ფრანცისკო დამეწია,და უკნიდან ჩამეხუტა,მეც გავჩერდი,კისერში დამიწყო კოცნა
-ყოველდღე მახსოვს ჩვენი პირველი ღამე(ფრანცისკო)
-მოიცა ჩვენ ერთად ვიწექით?(ვთქვი სპეციალურად , თავი მოვიკატუნე ვითო არ მახსოვდა)
მოვახერხე მისი გაბრაზება,თავისკენ მიმაბრუნდა და თმებზე მომქაჩა
-მეტკინა,ცხოველო(მე)
-შენ თმები გეტკინა და მე გული(ფრანცისკო)
გადავწყვიტე თამაში დამეწყო და დავიწყე კიდეც
-დამპირდი რო აღარ დამტოვებ,ძალიან მიყვარხარ(მე)
-გპირდები(ფრანცისკო)
-როგორ მპირდები როცა ხვალ მიდიხარ?(მე)
-არ წავალ,თუ მთხოვ(ფრანცისკო)
-გთხოვ(მე)
კისერზე დავადე ხელები და ტუჩზე ვუკბინე
-აუჩ,მეტკინა(ფრანცისკო)
გავუღიმე და ვაკოცე,თავს ვარწმუნებდი რომ ეს თამაშისთვის იყო მაგრამ როგორ მომნატრებოდა მისი კოცნა,უხეში და ამავდროულად ნაზი,ბოლოს ჰაერი არ გვეყო და გავჩერდით
-1:0(მე)
-ჰაჰა,ნუ ტყუობ , ეს კოცნა ნამდვილი იყო(ფრანცისკო)
-არა,შენ აგებ(მე)
-გამარჯვებულის კაფეში დაპატიჟება შეიძლება?(ფრანცისკო)
-რატომაც არა(მე)
წინ წავედი,დიდი ნაბიჯებით დავდიოდი და ვცდილობდი კოცნის ყველა მომენტის გახსენებას,ტანში სიამოვნების ჟრუანტელი მივლიდა,უცებ დამეწია და ხელში ამიყვანა
-დამსვი,დამსვი(მე)
არ ესმოდა,მაინც არ დამსვა და არც არანაირ კაფეში არ წვსულვართ,იქვე პატარა ბარი იყო და იქ მივედით,ბარმენს ორი ტეკილა შეუკვეთა
-როდის მერე მაძლევ უფლებას რო დავლიო(მე)
-ჩემი შეყვარებული აღარ ხარ და(ფრანცისკო)
ისევ გულში 100 ისარი,როგორ ვარ ცოცხალი?
-ჰმ,სულ დამავიწყდა რომ აღარ გაინტერესებს რას ვიზამ და სად(მე)
-არაუშავს,აწე გახსოვდეს(ფრანცისკო)
-შენთვის კატასთან დაშორება უფრო მტკივნეულია ვიდრე ჩემთან(მე)
-მართალი ხარ(ფრანცისკო)
-მაკოცე(მე)
-რა?(სიცილი აუტყდა)
-მაკოცე თორე აი იმ ბიჭთან მივალ და მას ვაკოცებ(მე)
-მიდი(ფრანცისკო)
როცა მიხვდა რო მართლა ვიზამდი,ხელი დამიჭირა
-არც კი გაბედო თორე გაგიტეხავ თავს(ფრანცისკო)
კმაყოფილმა ჩავიღიმე
-ასეც ვიცოდი,როგორც ჩანს 2:0 მოვიგებ მალე(მე)
არაფერი უთქვამს,ბევრი დალია,და ძაან გამოთვრა,ბარმენს მოუუყვა ჩვენი ამბავი
-ხოდა ესე,ამ პატარა წუნკალ , მაგრამ ჩემთვის ყველაზე საყვარელ "შეჩემას" ჰკიდია ჩემი გრძნობები,არ ვაინტერესებ(ეუბნებოდა ბარმენს)
-ძაან გამოთვერი,წავედით(მე)
-მერე თამაში?(ფრანცისკო)
-გვეყოს,ისედაც მოგვიწევს დიდი თამაში როცა მივალთ და მოგვიწევს ახსნა განმარტება რო ქორწილიდან გავიპარეთ(მე)
მანქანამდე ძვლივს მივიყვანე,მე დავჯექი საჭესთან
-საჭესთაქნ შენ ჯდები გოგო?(ფრანცისკო)
-აბა შენ?(მე)
-როგორ გაზრდილა ჩემი კეიტი(ფრანცისკო)
-ილაპარაკე,ხვალ მაინც არ გემახსოვრება(მე)
-თუარ მემახსოვრება,სანამ ნეიტზე გავიგებდი,ცოლობა მინდოდა მეთხოვა(ფრანცისკო)
აი 1000000 ისარი გულში
-რა თქვი?(მე)
-რაც გაიგონე(ფრანცისკო)
აღარაფერი მითქვამს.მანქანა დავძერი და ნიკის სახლში მივედით
-არაფერი მითხრათ,არ მიყვიროთ მერე აგიხსნით(მე)
ყველა წასულიყო,მარტო სემი,ეშლი,კარა და ნიკი იყვნენ
-რა გიყვიროთ გაგიჟდი?პირიქით ძვლივს დარჩით მარტო და გაარკვიეთ ყველაფერი(კარა)
მადლობის ნიშნად გავუღიმე,სემს ვუთხარი ფრანცისკო შეეგდო შხაპში,ყველა ეზოში გავედით,კოცონი დავანთეთ და ბოთლობანას თამაში დავიწყეთ,მალე გამოფხიზლებული ფრანცისკოც შემოგვიერთდა,ჩემს გვერდით დაჯდა,მალე აცივდა და თავისი მაისური გადაიძრო და მე ჩამაცვა,თვითონ არაფერი ეცვა ზემოთ,თან ძალით ცდილობდა რო მომახლოვებოდა და შემხებოდა
ბოთლობანა ვითამაშეთ , ჯერ სემს და ეშლის მოუწიათ და ჩვენს წინაშე აკოცეს ერთმანეთს,მერე კარას და ფრანცისკოს და რათქნაუნდა ლოყაზე აკოცა :დ მერე მე და ფრანცისკოს
-ჰმ,არა(მე)
-ვითო დღეს პირველად უნდა მაკოცო(ფრანცისკო)
ყველამ მე გამომხედა
-თქვენ რა დღეს აკოცეთ ერთმანეთს?(ეშლი)
ახსნა განმარტებებს მერჩივნა შემესრულებინა,ფრანცისკოს დავავლე ხელი,და გვერდით გავიყვანე
კედელს მიეყრდნო
-რას ელოდები(მე)
-რა?(ფრანცისკო)
-მაკოცე და მოვრჩეთ რა(მე)
გამიცინა და მომიახლოვდა,თმა გადამიწია და ჯერ ლოყაზე მაკოცა მერე ტუჩთან ახლოს და ბოლოს ტუჩებში,
კედელს მიმაყრდნო და ძაან უხეშად დამიწყო კოცნა,ბოლოს გაჩერდა და თავი მხარზე დამადო
-ხვალ მართლა მიდიხარ?(მე)
-კი(ფრანცისკო)
-რატო?(მე)
-საქმეები(ფრანცისკო)
-რააზრიაქვს საქმეებს თუ მაინც ჩემზე ფიქრობ და ვერ საქმობ(მე)
-ლოგიკურია(ფრანცისკო)
გულდაწყვეტილმა კოცონთან მივედი
-წავედი მე(მე)
-დღეს აქ რჩებით ყველა(ნიკი)
-მე წავალ,არ გეწყინოთ(მე)
-გვეწყინება.ქორწილი გამოტოვე ამიტომ,აქ რჩები(კარა)
-მაშინ წავალ დავიძინებ(მე)
თავი დამიქნიეს,მეც ავედი ჩემთვის განკუთვნილ ოთახში და დაძინება ვცადე,როცა ოთახში ვიღაც შემოვიდა,გვერდით მომიწვა და უკნიდან მომეხვია
-არ წახვიდე გთხოვ(მე)
-მახსოვს რო გამოგიტყდი ხელის თხოვნაზე,არ ვიყავი ძაან ისე მთვრალი,მინდოდა რო გცოდნოდა(ფრანცისკო)
-იცი,არ ვარ ჯერ ამისთვის მზად (მე)
-ვხვდები,ვხვდები(ფრანცისკო)
-მე კი იმას ვხვდები რო ხვალ ისე შეიძლება წახვიდე რო არც დამემშვიდობო,დილას აღარ დამხვდე(მე)
-იქნებ ეს უკეთესიცაა არა?(ფრანცისკო)
-ჩემთვის არა(მე)
რაღაც უნდა ეთქვა როცა ჩემმა ტელეფონმა დარეკა,უცნობი ნომერი იყო
-გისმენთ(მე)
-ლამაზოოოოოოოოოოოოოოოო,იმედია არ დაგავიწყდა შენი ვარსკვლავი მეგობარი(ჯასტინი)
-ჯასტიიიიიიიინ!ჰაჰა,გაგახსენდი?არმჯერა(მე)
-რატო არ უნდა გამხსენებოდი?იცი სად ვარ?(ჯასტინი)
-არარსებობს,ნიუ-იორკში?(მე)
-კიიი,თუ მეცლება ამდღეებში შეგხვდები(ჯასტინი)
-აუცილებლად(მე)
ყურმილი დაკიდა
-ვინ იყო?(ფრანცისკო)
-ჯასტინი(მე)
-რომელი ჯასტინი(ფრანცისკო)
-ბიბერი(მე)
-კაი ღადაობ?ეგ სადღა გაიცანი?(ფრანცისკო)
-პარიზში(მე)
-როგორც ჩანს ტყუილად არ კარგავდი დროს(ფრანცისკო)
-არ დაიწყო გთხოვ,მეგობრები ვართ (მე)
არაფერი უთქვამს
-იცი არ მჯეროდა რომ ჩემს წინ იდექი დღეს,ისევ ისეთი სიმპატიური,სმოკინგში,სიგარეტით ხელში))მომენატრა ეს პორტრეტი(მე)
-მეც,ჩემს წინ იდგა სულ სხვაგვარი,შეცვლილი,გაზრდილი ქალი))პირველად კატალოგში რომ გნახე თვალებს არ ვუჯერებდი(ფრანცისკო)
-ხო.კატალოგი))უი ლუისი სულ დამავიწყდა,ალბათ ქორწილში იყო მე კი ვერ ვნახე(მე)
გამიკვირდა ლუისი რო ვახსენე რატო არ მითხა ვინააო,გადავბრუნდი და საეჭვოდ შევხედე
-თუ იმიტომ მიყურებ ეგრე გაკვირვებით ლუისზე რო არ ვიეჭვიანე,ვიცი რო ცისფერია(ფრანცისკო)
გამეცინა და ჩავეხუტე
-რატო არ შეიძლება რო ერთად ვიყოთ,რა დავაშავეთ(მე)
პასუხი არ გაუცია.მალე ჩამძინებოდა როცა გამომეღვოძა მარტო ვიწექი,საათს დავხედე 4 იყო,ამღამე ვერ წავიდოდა,აივანზე გავედი და იქ იყო,სიგარეტს ეწეოდა
-რაგჭირს(მე)
-ვერვიძინებ(ფრანცისკო)
-რატო?(მე)
-იმიტომ რომ ხვალ ვეღარ გნახავ,იმიტომ რომ შენ აქხარ(ფრანცისკო)
ნაღვლიანად გავუღიმე და უკნიდან ჩავეხუტე,თან მხარზე ვაკოცე
-შედი გაცივდები(ფრანცისკო)
რომ მიხვდა რო არ დავტოვებდი თვითონაც შემომყვა და დავიძინეთ
დილას რომ გავიღვიძე მარტო ვიყავი,ესეც ვიცოდი))ფეხზე ძვლივს წამოვდექი და ოთახი შევათვალიერე,მხოლოდ ერთი ცრემლი წამომივიდა და ისიც მოვიწმინდე,ჩემთვის უკვე მთავარი იყო რო შევძელი მასთან საუბარი და ყველაფერი დალაგდა,არ ჰქონდა აზრი როდის ვნახავდი 1 კვირის,თვის თუ წლის შემდეგ,ვიცოდი რომ ვნახავდი
