მზის სხივებმა ოთახში შემოაღწია, ენიმ სასწრაფოდ დაიფარა ბალიში თავზე და ძილი გააგრძელა. ცოტა ხანში ოთახში კეიტი შემოვარდა -გილოცავ დაბადების დღეს! ენიმ თვალები გაახილა, საწოლზე წამოჯდა და სათვალე გაიკეთა. საწოლთან კეიტი დახვდა პატარა ნამცხვრით ხელში რომელზეც 1 სანთელი ენთო -მადლობა -რა გაჩუქო? -არაფრის ჩუქება არაა საჭირო. -თავი ჩახარა -უბრალოდ ეტლში გადაჯდომაში დამეხმარე. კეიტი უსიტყვოდ მივიდა და ეტლზე დააჯინა. უკვე 3 წელია ენი წელს ქვემოთ მოწყვეტილია, ვერაფერს გრძნობს და იმის იმედიც დაკარგული აქვს რომ ოდესმე მეორე ნახევარი ეყოლება. -კარგი რა, ეგრე ცხვირ ჩამოშვებული უნდა შეხვდე შენს დაბადების დღეს? ენიმ არაფერი უპასუხა, ნომრიდან გავიდა და ლიფტთან მივიდა. ლიფტის კარი მალევე გაიღო და იქ ბიჭი აღმოჩნდა, მეექვსე სართულზე რომ ცხოვრობს. -ქვევით ჩადიხარ? (ბიჭი) -კი (ენი) ბიჭმა ღილაკს თითი მიაჭირა და ელოდებოდა როდის ჩავიდოდნენ სასურველ სართულზე. ცოტა ხანში ლიფტი გაჩერდა -გავიჭედეთ ? (ენი) -როგორც ჩანს (ბიჭი) ენის შემთხვევით ხელიდან საფულე გაუვარდა. ბიჭი მაშინვე დაიხარა და საფულე აიღო. გაუწოდა მაგრამ შეჩერდა. თვალებში უყურებდნენ ერთმანეთს. შემდეგ სათვალე მოხსნა ენის და თმა ყურზე გადაუწია. უეცრად მათი ტუჩები ერთმანეთს შეეხო. ეს იყო ენისთვის ყველაზე კარგი დაბადების დღის საჩუქარი. ლიფტის კარი მალევე გაიღო და გასვლა მოუწიათ. -სამშაბათს, 10 საათზე, სასტუმროს გვერძე კაფეში შევხვდეთ (ბიჭი) -აუცილებლად (ენი) -პირობა მისცა სრულიად უცნობს და კმაყოფილი გავიდა სასტუმროდან.
