ეს არ არის ტრაგიკული ისტორია სიყვარულზე.ეს არის ისტორია რომელიც გვიმტკიცებს რომ სიყვარული მოულოდნელობებით სავსეაა,რომ შეიძლება ის მაშინ მოვიდეს როდესაც ყველაზე ნაკლებად ველით )))
მე მარიამი ვარ ) 18 წლის)
ვცხოვროb,ლოსანჯელესში)ძალიაან მაგაარ უბანში... ალბათ გაგიკვირდებათ რომ ამ ქალაქში ვცხოვრობ და გატაცებული ვაარ არა"მსახიობობით",როგორც ნახევაარი ლოსანჯელეესის მცოხვრეები,არამეედ მხაატვრობით ) ვთვლი რომ ჩემი სფეროა დაა მის გარა ცხოვრებააში არაფერი მციდია )) მეეოცნებე ვაარ ძალიაან,და ჯერ არასდროს მყვარეებია) ამასდა მიუხედავაად ვაარ ძალიან ცელქი და ჯიუტიი )რაც აისახა ჩეემს ცხოვრებააში ) დედააჩეემი მააიძულეებს გგვაყვეე მის არჩეულ ბიჭს... ლიაამს...რომელის არ მიყვაარს(რა გავაკეთო არ მიყვაარს ) მამაც ეთანხმება დედის გადაწყვეტილეებას...ეს იმის გაამო,რომ ჩეემი ხასიაათი იციაან,ეშინიაათ რომ ვინმეე ცუდს არ გაავყვე ცოლაად,დააა დღე-დღეზე მათხოვებეენ ( ლიაამს ვუყვარვაარ და იმეედს ვიტოვეებ,რომ მეც ისევე შემყვარდება,გათხოვეების შემდეგ ) მყავს ორრი საუკეთეესო დაქაალი,ტასო და ნუკი(მათ ანასტასია და ნინი ქვიათ მაგრამ მე ესე ვეძახი:დ)სკოლააც უკვეე დამთაავრეებული გვაქქვს ) ერთი სიტყვით,უვეე დაადგაა სუსხიანი ზამთაარი ) ეს პირველი თოვლი იყყო,როდესაც დიიდი ხალისით არ შევხვედრილვაარ,მაგრაამ გულის სიღრმეეში მააინც მიხაროდა ) რადგაან ვგიჟდეებოდი ზამთაარზე... გუშინ,ტასო დაა ნუკი ჩემთაან დარჩა ) ძალიაან კარგი დრო ვატარეთ ერთაად როგორც ყოვეელთვიის..თავისუფლეების ბოლო წუთეებს ვითვლიდი...ტასო პესიმისტი იყო და ფიქრობდაა რომ,შეიძლებოდა არ შემყვარებოდა და ცხოვრებაას გავიუბედურებოდი,ჰოლოო ნუკი_რროგორც ოპტიმისტი ფიქრობდა რომ"მე ის ძალიაან შემიყვარდებოდა"და რომ ყველააფერი კარგად იქნებოდა ) დილით,ფანჯარააში გადავიხედეე და პირველი თოოვლი იყო
_ გახაარეულმაა გოგონები საწოლიდაან ავაგდე..ძალიაან მინდოდა გარეთ გასვლაა.მიზეზაად "შოპინგი" დავასახელე,რააზეც ორვე მაალევე დაავითანხმეე ) ერთიი სიტყვით,,ესეე დავბოდიალებდით მააღაზიეებში,ხაან რას ვათვალიერებდით ხხან რას.ხომ მართლა,საქორწილო კაბაას უკვე მიკერაავს არჩეეული დიზაინეერი )) ეს რომ ვთქვიი ტასოს გაახსეენდაა რომ,მასაც ქონდა კაბა დატოვებულიი თაავის მკერავთან და გვთხოვა რომ ნაჭრეების მაღაზიაში გავყოლოდით..კაბის შესაფერისი,ნაჭეერი ეყიდა რათაა ბანტი აბადოკაად გამოეყენებინა ) ძალიაან ბევრი რჩევის შემდეგ,როგორც იქნა ავარჩიეთ და გარეთ გავედით :დ გუნდაობა დაავიწყეთ :დდ ნუკიმ შემაახსენა რომ,დღე-დღეზე ვთხოვდებოდი და სასწრააფოდ შევწყვიტე ბაავშვური თამააშიი ) მერე კი,ნუკის დაურეკეეს..როდესააც დაამთაავრაა საუბარი,საწყაალი თვალებით გამომხედაა..პირდაპირ ვკითხეე მარიმი:რისი თხოვნა გინდაა? :დდ(და სიცილი დავიწყე) ნუკი:დედიკომ დამირეკა.რაღაც საქმეე აქვს ( შეენ ეგ ტასოს მკერავთან წაიღე და ტასო მე წამომყვება კარრგიი ?თანააც შენ მანქაანით ხარ.. მარიამი:რათქმაუნდა ალბათ მიხვდიი რომ სისულელეს ამბობ ნუკი:გთხოვ(საწყაალმა თვალებმა დამაბნია) მარიამი:კარგი მივუტაან იმ შენს მკერაავს მაგ ნაჭეერს (და უხეშად გამოვართვიი)მისამაართიი ? ტასო:ვიცოდდი რომ დათანხმდებოდი...ისადა ქალაქგარეთაა..არც ის შორრს,15 წუთიის სავალზეა დახლოებით მარიამი:ტასო,ქალაქში ყოველი მეორეე დიზაინერიაა.ქალაქგარეეთ რა გინდოდა? ტასო:გოგო ჩეემი მკერავი და დიზაინერია და მინდოდა მას შეეკერა..ვენდდოობი ) ის კიდე დასავენებლაად იყო დაა კარგა ხნის ხვერწნის მერე დავითაანმხეე :დდ მარიამი:არ ვიცი მეე რა გეშველება :დდ(ორივე გადავკოცნეე დაა ქალაქიდან გასულმაა ნასწავლ გზაას გავყევი... გზაში დედას ველაპარაკე.მითხრაა რომ ხვალ,ჩემი მომავალი დედამთილი და მამათილი აპირებენ მოსვლას,და მოვზადებულიყავი,დროზე მივსულიყაავი სახლში...
ფიქრებში ვიყაავი,ამ თოვლში საკმააოდ ჩქარაა მივდიოოდი.და ვერ კი მივხვდი როგორ გავიდა ნახეევაარი საათიი ) თანაც უკვე საღამოო ხანი დგებოდა...ნუკიმ კი მითხრაა რომ,15 წუთში ვიქნეებოდი..ნელნელა გავუყევი გზაას,დაა თეეთრრი დიდი სახლი არადა არ ჩნდებოდა..აშკარაა რომ სხვაა შესახვევში ვაარ,მააგრაამ არც უკან დასაბრუნებელი რომ არ ვიციი ?თანააც თოვა დაიწყოო..ყინაავდაა..მეე კიდე რა გამეკეთეებინა არ ვიცოდო..გზა უფროდაუფრო მებნეეოდა..ბოლოს როგორც იქნაა,სასტუმრრო გამოჩნდა..სასწრაფოდ გადმოვედი მანქაანიდან და იქ შევედი ) ძალიაან ბეევრი ხაალხიი იყოო...რიგში დგომაა მომიწიაა..ქორწილიდაან მოდიოდნეენ,იმდენი იყვნეენ რომ 1 საათიი ვიცაადე( არადა მხოლოდ გზის კითხვაა მინდოდა,მომსახურე პერსონალისთვიის..როგორც იქნაა მოიცალეს ჩემთვიის..რაღააც სახელი მითხრეს და არ მახოვს..მერე კი ქალაქის რუკა მომცეს..მეეც გამოვართვი და მანქანისკეენ წავეედი..როდესაც ჩავჯექქიი,მანქანა ვერ დავქოქე.შუქეები დამრჩენიაა ანთებული და ამ ყინვააში,ეგრედ წოდებული"აკუმილატორი"გადაიწვაა... მარიამი:ააი ეს მესმის(დაა თავი სააჭეეს დავადე)რა უნდაა მექნაა მობილუურიც დამჯდარი იყოო..ვიფიქრე რომ ღაამეს აქ გავათეევდიი.სასტუმროში შევედიი და იქ ვიღააც ბიჭი იდგაა რეგისტრაციის ადგილაას..მეც გვერდით დავუდეექი და ნომერი მოვთხოეე..მაგრაამ მათ მითხრეს რომმ უკვეე ნომმრები აღაარ აარის,ყველაა ოთაახი დაკავეებული იყყოო..აი ახლაა მართლაა გავგიჟდებოდიი... -კი მაგრაამ ტაქსი არ დადის ამ ქუჩააზე რომ წამიყვანნონ?თუ ქალააქში რავიცი რა ქვიაა ამაას.. -ტელევიზორში გამოცხაადეს,რომ ყინვაა და მანქანეების გადააგილება რთულდება ) ასე რომ არამგონიაა ასე გვიაან ტაქსმაა ყინვააში გამოსვლა იკისროს.რავიცი თუ არ გჯერაათ თვქენ ცცადეეთ მარიამი:ძალიაან დამამშვიდეთ -მეც შენს დღეეში ვაარ (და იმ ბიჭმაა გაიცინაა)
-არადახვაალ დილით ქალაქში უნდაა ვიყყოო..უეჭვეელიი -ხვალ ჩეემო მეგობრები მომაკითხვააენ,მაგრაამ დღეს რა გავაეეთოო სად წაავიდე? მარიამი:ვააიმეე არ ვიციი...გავიდეთ იქნეებ ახლო-მახლოს იყოს სასტუმრროო(კარგი მეგობარივით შევთავაზე) მიმღებმაა,ისევ დაგვაამშვიდა: -აქ ახლო-მახლო ამის გარდა სასტუმრო არაა გაბრაზებულეებ გამოვეედით გარეთ..თითქოს ყვეელააფერი ჩვეენს წინააღმდეეგ იყყოო -ჰარი(და ხელი გამომიწოდა) -მარიაამი..სასიამოვნოაა... გადავვწვიტეთ,რომ რომელიმე საალხში,მოსახლეობისთვის გვეთხოვა დამხაარება... კარებზე დავაკაკუნეთ..კარები ხანში შესულმა ქალმა გაგვიღო -უკაცრავად..ვწუხვაარ რომ ასე გვიაან გაწუხებთ მაგრაამ მანქანა გაგვიფუჭდა,ცუდ ამნიდში მოვყეევიით,დაა ხომ ვერ შეგვიფარეებდით ერთი ღაამით(საწყლად ვუთხაარი) თაან ამ ქალის გვერდით,ვიღაც მისი ასაკის კაცი მოვიდა..აშკარად ცოლ-ქმარი იყვნეენ.. -იცით ჩვეენ,მხოლოდ ორი საძინებელი გვაქვს..ერთიი ჩვენი დაა თუუ ახლობლეები ხაართ შეძლებთ ერთაად მოთაავსებაას? მარიამი:იცით .....?(არ დამაცადა მეთქვა) ჰარი:იცით?ჩვეენ დღე-დღეზე ვქორწინდებით მარიამი:დიაახ(გახაერებული დავეთაანხმე) მათაც შევეცოდეთ და სახლში შეგვიშვეს..გაყინულეებს,ცხეელი ჩააი ძალიან გვესიაამოვნა.შემდეეგ კი ყველანი მისაღეებში დავსხედდით...ტელეფონით ვისარგებლე და ნუკის და ტასოს ვუთხარი დედაჩემისთვის ეთქვათ ვითომ რომელიმესთაან ვრჩები ) შემდეეგ კი ამ ქალმა და კაცმაა,რაღააც კითხვეების დასვმა დაგვწყეეს" -თქვეენ რომ გიყურეებთ ჩვეენ ახალგაზრდობა გვახსენნდება ჰო ასეაა საყვარეელო ?ჩვეენი შვილეები საზღვარგარეთ არიაან ჰარი:კარგიაა -არ გინდათ მოგვიყვეეთ როგორ შეგიყვარდაათ ერთმანეეთიი? მეე გაკვირეებულმა გავხედე დააა თვაალეებ დავუქაჩეე.ვანიშნეე რაამე მოეყოლა ჰარი:გაგიკვირდებათ და ერთმმანეეთიი შარშაან ამ დროს გაავიცანით ) მაშინააც ასეთი სუხიაანი ზამთარი იყო.ქუჩააში მივდიოდი,რომ შემთხვეევით ანაას ფეეხი დააუცდაა.... მარიამი:სულელო მარიაამი მქვია(ჩუმაად ვუთხაარი :დ) ჰარი:ანა-მარიაას ფეხი დაუცდა(გადაასწორა)ესე ვეძაახხიი ხოლმე..მე კიდეე წამოვააყენე..მაან საწყაალი და ნააზი თვაალეებით შემომხედა ) მეე შაანსი არ დავკაარგე და კაფეში დავპაატიჟეე.ასე შეგვიყვაარდაა ერთმაანეთიი ) მარიამი:მართაალიია -ვააიმე რა საყვარლეები ხაართ )) მარიამი:კარგი მგონი ჯობს დასაძინეებლაად ავიდეთ ჰჰოო ?? -კი როგორც იტყვით...(და კიბეებაამდე მიგყვნეენ)შეემდეეგ იმ ქალმაა დაიწყყო -ჩვეენ დაძინებაამდე,ყოვეელთვის ვკოცნით ერთმაანეთს... ამით ჩვენ სიყვაარულს ვუმტკიცეებთ ერთმაანეთს ჰარი:კი კი ჩვეენც ეგრე ვართ (დაა ლოყააზეე მააკოცა) მე სიცილს ძვლივს ვიკაავებდი -არაა ,ეგრე კოცნა არ მიგულისხმიაა(მორცხვაად გვითხრაა იმ ქალმაა) ჰარი:აბა ეს იგულისხმეეთ?(მოულოდნელაად სახე ხელეებში დამიჭიირა და მააკოცაა)
დაბნეეული ხმაას ვერ ვიღეებდდი)ორივე მათგაანს დავემვიდობეთ და ოთაახში ავედით..მან სააბაზანოში გაომოიცვალა :დდ მერე კი ერთაად დავწეექით...დისტაანცია ორივეეს გვეკავა..ერთმაანეთს არ ვუახლოვდებოდით...მეე არ ვიცი როგორ,ეს სიტყვეები ვუთხაარი -შეყვარეებული გყაავს ჰაარი ?(დაა ჭეერს ავხედეე) -კი..შეენ? -კი...საქმრრო...რამოდენიმე დღეეში ვთხოვდები -ვაა მართლაა? (და გაიცინაა) -ჰო ხვაალ საქრმოს დედა და მამა მოდიაან ჩემთაან,მე კიდე აქ ვაარ ჩაარჩენილიი :დდ -წარმომიდგეენია როგორ გინდაა ეხლა იქ ყოფნაა.. -საად?ნეტა არ ვთხოვდეებოდე...(არ ვიცი რაატომ გული გადავუშაალე და ველააფერი ვუთხაარი ( ჰარი:მას უყვარხაარ? -არ ვიცი...მგონი კიი ( ჰარი:სიტყვაა მიყვარხაარს ხშირაად გეუბნეებაა? -ხშირაად?ყოველწუთშიი (( უკვე ვეღაავ ვიტაან,მობეზრზეებული მაქქვს ეგ სიტყვაა.და რატომ მკითხეე? -არ მინდაა შეგააშნო,მაგრაამ ბიჭეები მაგაას მაშნ აკეთებეენ,როდესააც პირიქით არ უყვაართ...და თაავს აჩვენეებენ..რავიცი შეილეებ ეს მხოლოდ ჩეემი აზრი იყყოს.მე ვფიქრრობ რომ სიტყვაა როროგირცაა "სიყვარული" არ შეიძლეება ყოვეელწუთში ახსეენო..პირიქთ.ამ სიტყვის გაგონეება მობეზრეებული კი არ უნდაა ქონდეს,არამეედ უნდაა გსიაამოვნებდეეს ,თუნდც გენატრებოდეს მისი გაგონება)) -ესე ფიქრრობ?(და თაავი წამოვწიეე) ისიც მიახლოვდებოდაა..უკვეე მის სუნთქვაას ვგრძნობდდი.როგორც ჩაანს თავი ვერცეერთმაა შეევიკავეთ და ერთმანეეთს ვაკოცეეთ..დაბნეეულმაა გავიაზრე რას ვაკეთეებდი და თაავი გამოვწიეე.. მის მერე ხმა არ ამოგვიღიაა...დილით საუზმის შემდეეგ,ორივე მათგაანს დიდი მადლობა გადავუხადეთ დაა მე და ჰარი ერთად გავუყეევით გზაას,,გარეთ ძალიაან ციოდაა.ყინავდაა..თაავი ვერ შევიკაავეე დაა ძირს მოვჯექი...ჰარი მოვიდა და აყენებააში დამეხმარაა..ყველააფერი ისეე მოხდაა როგორრც გუშინ მოყვაა ჰარიმ,როგორც იმმ ოჯაახს მოუყვაა.. მე გამეცინა ჰარი:შესაბამისაად ეხლაა,კაფეში უნდა დაგპატიჟოო მარიამი:მართაალიაა :დ(გამეცინა) ჰარი:წაავედით?და ახლო მაახლო შევედით...თითქმის მთეელი დღე ერთაად გავატაარეთ..ის ისეთ იი საყვარელი იყყო..ისე მიყურებდა ხოლმე :დ თანააც მისმა მეგობრეებმაა "გადაგვააგდეს " :დდ მიუხედავაად იმისაა რომ,მინდოდაა აქ დავრჩენილიყაავვი მთეელი ჩეემიი ცხოვრებაა.იძლებული ვიყაავი სახლში დავბრუნებულიყავი..სახლაამდე მიმაცილაა,ჰარიმ...წამოსვლაამდეე,ჩვეენ ისეევ ვაკოოცეთ ერთმაანეთს..სანამ მანქანიდაან გადმოვიდოდით,მეე ჰარის ვუთხაარი -ყველააფერი დაივიწყე..ჩვეენი ერთაად ყოფნა შეუძლებეელიაა და მანქანიდაან სასწრაფოდ გადმოვეედი..ცრემლეები მოვიწმინდე და სახლში შევეედი...ლიაამი შემომეფეეთაა -ჩეემო სიცოცლე სად ხარ ამდენს ხაანს?(დაწყო აფერისტობა.მე პაასუხი არ გამიციაა) -ჰო იცი როგორ მიყვაარხაარ..ჰო იცი რომ შენს გარეშე ერთი დღე ვერ ძლეებ..მიყვაარხაარ -გამაანებე რაა თაავი(ვუყვირეე..რომ ვიღაცების ყურადღება მივიქციე..ეს მისი დედა და მამა იყყო) მე არაფეერი მითვაამს..ჩეემს ოთახში ავედი..მიზეზად ვთქვი რომ გამოვიცვლიიდიი..არ ვიცი რა ძალაამ,მაგრაამ ფანჯარაასთაან მივეედიი...თოვლში ჩეემი ფანჯრიის წინ ჰარი დავინაახეე.მეე გავუღიმე დაა ვანიშნეე რომ ეხლაავე ჩავიდოდი..მაგრაამ ოთაახში დედააჩემი შემოოვიდა.დარწმუნეებული ვაარ ჩეემთაან ჩხუბს აპრებდაა,რომ სად ვიყაავი აქამდე ეს და ის..როდესააც შემხედა რომ ფანჯარიდან ვიღაცააც ვუღმოდი ჩემთაან მოვიდა და ჰარის შეხედაა -მე ქვეევით ჩავდივაარ -შეენ სულ გადაიირიიეე ხოო?რას აკეთეებ..შეენს ცხოვრებააზე უააარს ამბოობ?(გაბრაზებულმა მითხრა და მაჯაზე ხელი მომიჭირა) -არაა ჩეემს ცხოვრებააზე არაა..შეენს არჩეულ ვითომდა ბედნიერ ცხოვრებაზეე ვამბობ უაარს დედაა(ხელი გავაშვეებიე და ჰარისთაან გავიქეცი) თოვლიაან გზას ვუყვებოდი..ის ჩემსკეენ მოდიოოდაა -არ ვიცი აქ რატომ ვარ(მარიამი) -არც მეე(ჰარი) -რაღაც ძალაამ ჩამომიყვაანაა -სიყვარულმა(და გაეღიმა) -სიყვარული 2 დღეეში ? -სიყვაარული ერთი ნახვითააც მოდის(უკვე ერთმანეთთაან ახლლოს ვიყაავით..ერთმაანეთს ვაკოცეეთ) ამ დღიის შემდეეგ დააიწყო ჩემი ბედნიერებაა ) ჯვრისწერაას ხომ არ ჩავშლიდი,კაბააც შეკერილი მქონდა ) ყველააფეერი იგივე დაარჩა,მხოლოდ საქრმო შეიცვალა..ლიაამის ნცვლაად,მე ჰაარის მივყვეებოდიი..და უბენდიერეესი ადამიაანიც ვიყაავი..ეხლა აღაარ მჭირდებოდა,მომავლის გაანჭვრეტა ბედნიერიი ვიქნეებოდდი თუ პირიქით რადგაან ფაქტი სახზეეზეაა.ჩვენ გვიყვაარს ერთმანეეთ იი) ეს ჩეემი ისტორიაა მართლააც რომ წამორუდგენელი იყო ) ისეე შემომეპაარაა სიყვაარული დაა ისე შიყვარდა რომ ვერც კიგაავიგეე..მაშინ შემიყვარდა როდესააც უკვე ყველანაიირი იმედი გადაწურული მქონდა და თაავი გაწირული მქონდაა ლიაამთაან გათხოვებისთვის ) მაგრაამ ეხლა წარსულზეე ფიქრს აზრი არ აქქვს :** მთავარიაა რომ ცხოვრებააში გაამოჩნდა ადამიაანი,რომეელიც მოულოდნელობით სასვე იყოოდა ცხვორებაზე მეტაად შემაყვაარა თაავი ** ))
*რუსთაველი ამბობს:"სივარული აღვამაღლებს" *გალაქტიონის მიხედვით კი,სიყვარული ეს არის ღერძი რომლის გარშემო მთელი ეს მზისქვეშეთი ტრიალებს და მის გერეშე მართლააც რომ ჩერდება წაღმა ბრუნვა ) *გაგივკირდებათ,და სიყვარულს განიცდიის როგორც ყველაზე ბრძენი ადამიაანი მსოფლიოში ,ასევეე ყველაზეე ბრიყვი ადამიაანი მსოფლიოში ) *თუ სიყვარული არ გაგიცდიაა,არ გიცხოვრია )
იმედია დაგაინტერესაათ და ბოლომდე წაიკითხეთ )) დაა იმედიაა მოგეწონათ *))მიყვარხართ
P.S.მიუხედავად იმისა რომ ლოსანჯელესში ესეთი თოვლი ჯერ არ ყოფილა,ჩემ ფანტაზია მასააც გადაწვდა :დდ
| 
