1 ტურის თემა არ გამჭირვებია...და კიდევაც გადავეედიი...საიტზე როცა შევედი და ვნახე რომ 2 ტურში ვიყავი ძალიან გამიხარდა..)) შევედი და ვნახე მეორე ტურში დასაწერი მქონდა თემაზზე ,,სიყვარული,, ...ოოო სიყვარუულიი....ძალიან ძნელია ასეთი რამ აღწერო ისე რომ როცა არ გამოგიციდა....(( სიყვარული...სიყვარუული... სიყვარული ჩემთვის ტკივილთან ასოცირდება....ამიტომ გადავწყვიტე დამეწეერაა....მივედი კომპთან და გავხსენი ვორდი....5 წუთიი ვიჯეექიი და ამ სიტყვების დაწერა დავიწყე...არ ვუფიქრებოდი რას ვწერდი...ბოლოს წავიკითხე და ძაან მომეწოონაა...იმედია თქვენც მოგეწონებათ..... ( მოქმედი პირი ნიკა) საღამო იყოო....მივაბიჯებდი პატარა ქალაქის პატარა ქუჩაში....თოვლის ფანტელები წამწამებზე მეცემოდა და მეც ვახამხამებდი რომ მომშორებოდა ფანტელები... თავი პატარა ბავშვი მეგონა და გართული ვიყავი ფანტელებით თამაშში როცა გავიგონე კვნესის ხმაა... ნეტავ საიდან ისმიის? ნუუთუუ ვინმე კვდება? ეს კითხვები მოსვენებას არ მაძლევდა....კვდება? იქნევ ქალია...იქნებ ორსულადაა? იქნებ ავარიაში მოყვა და შველას ითხოვს? თავგზა ამებნა და გადავწყვიტე მივსულიყავი იმ ადგილას...გული საშინლად მიცემდა....აი მივუახლოვდა 2 ნაბიჯიც და..... ენა ჩამივარდა.... ქალი იყოო.... ძირს ნემსი და გახსნილი ფლაკონი ეგდო... ქალი იყო კი არა დაახლოებით 19-20 წლის გოგონა.... ულამაზეესიი იყო მისი თვალები.. რამდენიმე წამი ჩუმად ვიყავი.... შემდეგ გამოვედი და იქვე სკამზე ჩამოვჯექიი... დავიწყე უაზრო ფიქრიი....ისევ მესმოდა კვნესაა....ტვინში მირტყავდა....თავს ძალით იკლავს...ეს საშინელებაა....ნუთუ არ მეყოფა გამბედაობა მივეშველო?? მაგრამ ისეთი ბედნიერი ჩანს რომ..? არ ვიციი.. ვერ ვშორდებოდი სკამს... ასე გავიდა 2 საათი....კვნესა თითქმის აღარ ისმოდა...აი სულ გაჩუმდა....ახლა გავაცნობიერე თუ რა მოხდა....(( მოკვდა...... მონსტრიი ვარ...ჩემი ბრალიაა....იქნებ გადარჩეს?? იქნებ.... მივედი და ხელში ავიყვანეე....გული ისევ უცემდა ...მისი პაწაწინა გული გადრჩენას ლამობდა და ფრთხიალებდა როგორც ახალ გამოჩეკილი ბარტყის გული რომელიც ფრენის სწავლას სცდილობდა....
მაგრამ უშდეგოდ..... გავიქეცი ...ხელში მეჭიირაა....არ ვიცოდი სად მივდიოდიი....სააავადმყოფო ახლოს არ იყო...ხელში მაკვდებოდა....(( რა ვქნაა?? გზაში ვუყურებდი მის უმანკო სახეს...სახეს რომელიც არ იმსახურებდა ამ ხვედრს...თვალები ჩაშავებული არ ქონდა....ეტყობოდა პირველად სცადა ... ან თავის მოკვლა უნდოდა....! ვიცოდი მისი ბოლო შანსი ვიყავი.... გადავარჩენ.... სახლში მივიყვანე ჩემთან... საწოლზე დავაწვინეე.... სახლში სულ მარტო ვცხოვრობდი და უცაბედად ცუდად გახდომისთვის სახლში მთელი აფთიაქი მქონდა.... წამლების დალევამდე მისი სხეული ნარკოტიკისგან გავათავსუფლეე....კუჭი ამოვურეცხეე და წამლები დავალევინეე... გადიოდა დროო...1..2..3..4..5..6 საათი მაგრამ არ იღვიძებდა...გავბედე და პულსი ვუნახეე... გადარჩა....
1 წლის შემდეგ... (გადაჩენილი გოგო ანი) კიებ ჩაირბინა და წავიდა... ისე წავიდა უკან არ მოუხედავს...ალბათ რაღაც ეწყინა ჩემგან... ალბათ მე ვერ მოვზომე და უხეშად მოვექეცი...იგი არ იყო მიჩვეეული ჩემგან ასეთ მოქცევას.. ნუთუ ერთმა წყენამ უნდა დაგვაშოროს ?
2 წლის შემდეგ... (ანი) მე რაღაც ვიხუმრე და ჩვენ სიცილით ჩამოვჯექით ბებერი მუხის ძირში, შენ ღიმილით ხავსს დაუწყე წიწკვნა, მე კი გული ძლიერ მიძგერდა და თავჩაღუნული შემი თლილი თითების მოძრაობას გარინდებით თვალს ვადევნებდი..ბოლოს თავი ავიღე და შემოგხედე, შენც გამიღიმე და მორცხვად მხარზზე მიმეყრდნე .. -მიამბე რამე... მითხარი შენ და მეც მინდოდა რაღაცის თქმა , მაგრამ ენა დამება, ყველაფერი დამავიწყდა, -რა გიამბო? შენთან ერთად ვიყო და სხვაზე ვილაპარაკოო? რომ არ შემიძლია? რა კარგი ხარ...)) რა ლამაზი თვალები გაქ.. ოო...რა სასიამოვნო მოგონება იყო...განა იგი შიგნიდან ამოკითხულ ამბავს არ სჯობია? 2 წლისა და 5 თვის შემდეგ... (ანი) ღამეა ...სიჩუმე დააბიჯებს...ოთახში ანარეკლები უჩვეულოდ ხაზავენ სივრცეს ...არეული ფიქრები მასზე...მენატრება მისი თვალები...ღიმილი... ფიქრი მასზე ღამეს თეთრედ მათენებინებს... ვფიქრობ...: ნეტავ ტკბილი ძილით სძინავს? უცებ ტელეფონმა დარეკა... ავიღე... -რომელი ხარ? -მე ვარ..:** -ამ შუა ღამისას რამ დაგარეკინა? -შენი ხმა მომენატრაა... -ხომ არ შეიშალეე? - არა უბრალოს არ მეძინა და... -შენი უძილობის გამო მეც გამაღვიძეე...იდიოტოო...მოდი ხვალ ვილაპარაკოთ... -ხვალამდე რა გამაძლებიმებს? -დამაძიინეეე.... -ასე არ გინდა ჩემი ხმის გაგონება? -აარაა..არც იფიქროო... უბრალოდ მეძინება...(( -5 წუთი მაინც მელაპარაკე.. -ვითომ რატომ? -რაღაც მაქვს სათქმელი.. -მაინც რა? -რა და რისი თქმაც დიდი ხანია მინდა... -ახლა ღამის 3 -ზე ..?? -იცი რისი თქმა მინდა? -ვიცი... -მიყვარხარ.. -ვიცი... -ძალიან... -ვიცი... -არ შემეძლო არ მეთქვა..(( -ვიცი... -ჩვენ სულ ერთად ვიქნებით... -ვიციი... -კარგი ვქენი რომ გაგაღვიძე? -არ მეძინა... -რატომ? -შენზე ვფიქრობდდიიი... -იცოდი რომ დაგირეკავდიი? -ვიცოდი.. -მე ბედნიერი ვარ... -ვიციი... -გიყვარდიი? -სიგიჟემდე...** აი სულ ეს იიყოო..** იმედია მოგეწონებათ...
| 
