დილით 10 საათზე ზეინს პარკში შევხვდი.ძალიან ცუდ ხასიათზე ვიყავით მეც და ზეინიც.მე ის მაშინებდა რომ ჩვენი განშორების შემდეგ ყველაფერი დამტავრდებოდა და დრო და მანძილი ჩვენს სიყვარუს გაანადგურებდა.მე მის მხარზე თავი მედო და ბოლომდე ვიყავი ფიქრებში ჩაძირული...მე მისმა ნაზმა და სათუთმა კოცნამ ამომიყვანა იმ საშინელი ფიქრებიდან.. რატომ ხარ დღეს ასე მოწყენილი?? არ მინდა დაგკარგო.არც მინდა წარმოდგენა თუ როგორი იქნება ჩემი ცხოვრება შენს გარეშე. ემილი შენი წასვლა იმას არ ნიშნავს რომ არასოდეს შევხვდებით ერთმანეთს.შენ ჩემი ხარ ,ჩემში ცხოვრობ ,შენს თავს ვერავინ და ვერაფერი ვერ წამართმევსს....ჩვენ სიყვარულს ვერც დრო და ვერც მანძლი ვერ დააკლებს ვერაფერს.. ახლა ასე ფიქრობ გავა დრო და დამერწმუნე ასე აღარ იფიქრებ(თვალებიდან ცრემლები არ მომდიოდა მარა ჩემი გული ტიროდა) ემილი ჩემი არ გჯერა?რატომ მტკენ გულს? ზეინ ჯობია მწარე რეალობას გავუსწოროთ თვალი....... (ზეინი)რატომ გგონია რომ ვარ ისეთი როგორც ყველა?გგონია რომ ეს სიყვარული ჩემთვის წუთიერი გატაცება იყოო?.......ცდები ემილიი თუ ასე ფიქრობ....მთელი გულით მიყვარხარ და შენ იცი ეს.... (ვდუმდი ისე გეგონება ენა გადამეყლაპაო...ცრემლები ყელში მაწვებოდა მაგრამ ტირი არ მინდოდა...ზეინი გაბრაზებული იყო იმ ფაქტით რომ მე მისი არ მჯეროდა მაგრამ ეს ასე არ იყოო....მე ხომ მისი დაკარგა არ მინდოდა) მე სკამზე ცუმად ვიჯექი ის კი ჩემს წინ თავჩაღუნული იჯდა.. ზეინ(მიუახლოვდი და ჩავიმუხლე)ძალიან მიყვარხარ და ამიტომაც ვნერვიულობ რომ..........(გავჩუმდი და თავი თავზე მივადე) რომ რააა?ვეღარ მნახავ და არც მექნება იმის სურვილი რომ შენთან ჩამოვიდე..ეს გინდოდა გეთქვა? მიახლოვებით.................. ეჰჰჰჰ..ემ მოდი ეხლა სახლში წავიდეთ ცოტახანი დავისვენოთ და მერე დაგირეკავ...კარგიი ? კარგი........მოვბრუნდი და წამოვედი ისე რომ არც კი დავმშვიდობებივარ. თან გზაში ვბრაზობდი......ხან ჩემს თავზე ხან ზეინზე...ტვინი არეული მქონდა... ქუჩაში არავინ იყო თავსხმა წვიმა მოდიოდა მე კი წვიმა სულ არ მაინტერესებდა ჩემი გონება სულ სხვა რამისკენ იყო მიმართული .სასტუმოსთან ისე მოვედი რომ ვერც გავიგე. ნიმერში გალუმპული სველი მივედი ყველა იქ იყო(გოგონები ,ჰარი,ლუისი.ნაილი და ლიამი) რა მოგივიდა ემ?სულ სველი ხარ და ერთიანად კანკალებ. არაფერი ემ ხომ კარგად ხარ?(წამოდგნენ ბიჭები)სადაა ზეინი? არ ვიცი.წავალ მშრალ ტანსაცმელს ჩავიცვამ. ბიჭები ზეინის მოსაძებნად წავიდნენ მიხვდნენ რომ არც თუ ისე კარგად იყო საქმე. დრო მალე გავიდა უკვე გამის 9 საათი იყო მაგრამ ზეინი არ რეკავდა.უცებ გაისმა ჩემი ტელეფონის ხმა
