ჩემი სულის გასაღები9 - 15 ივნისში 2012

დილა მშვიდობისა ლამაზო..(ნაზად გამიღიმა და მაკოცა)
დანარჩენები სად არიან?
ჯერ ყველას ძინავს
ააა კარგი მაშინ სანამ გაიღვიძებენ მანამ საჭმელს გავაკეთებ
არ გინდა ემ ...ჩვენ ყოველთვის გარეთ გავდივართ სასაუზმოდ..
ამჯერად სახლში მოგიწევთ(ალმაცერად გავუღიმე)
კარგი.....
ბავშვებმა ყველამ ერთად ჩამოირბინეს კიებეზე.და ეგრევე იგრძნეს სადილის სუნი
მმმმმმმმ რა კარგი სუნიაააა....ესეთი სუნი ჩვენს სახლში ჯერ არ ყოფილა (ჰარი)
ნაილს თვალები არ ქონდა გახელილი ეგრევე საჭმელზე რომ დაიწყო ლაპარაკი.
მე სამზარეულოში ვფუსფუსებდი,თვალის დახამხამებაც ვერ მოვასწარი რომ ყველა გამზადებულები ისხდნენ სუფრასთან.სადილმა ჩვეულებისამებრ ხალისიანათ ჩაიარა,ყველას ზალიან მოეწონა ჩემი გაკეთებული სადილი.
ემ შენ რომ წახვალ რა გვეშველება???(პატარა ბავშვივით აწუწუნდა ნაილი)
ნაილის სიტყვებმა გამახსენა რომ ხვალე მივფრინავდით უკან და სახე მომეღუშა.
ზეინსაც შევატყვე რომ ამის გახსენებაზე მოიღუშა და ჩაფიქრდა.
რაღაცა უნდა მოვიფიქროთ(ლუსი)ჩვენ ერთმანეთი არ უნდა დავივიწყოთ და რაც შეიძლება ხშირად უნდა ვნახოთ ერთმანეთი.
ლუს ამერიკა და ლონდონი საკმაოდ შორსაა ერთმანეთისგან.
ჩვენ დავდებთ ფიცს რომ ჩვენს მეგობრობას და არამარტო მეგობრობას(ზეინმა ეგრევე მე გამომხედა)ვერაფერი ვერც დრო და ვერც მანძილი ვერაფერს დააკლებს(ზეინი)
მე არაფერს ვამბობდი უბრალოდ ჩაფიქრებული ვიჯექი.
მოდი ბავშვებო სადმე წყნარ ადგილას გავისეირნოთ და თან პიკნიკი მოვაწყოთ(ლიამი).
კარგი იდეაა.(სემი)
და რაც შიზლება ბევრი საჭმელი წამოვიყოთ(ნაილი)
ოჰჰჰ ნაილ შენ ისევ არ ეშვები,ასე ხომ გასუქდენი(მე)
ყველას სიცილი აუტყდა...
არაუშავს მე მსუქანიც მომეწონება(სოფი)
სოფის ყველამ ერთდროულად შევხედეთ.......
ჰმმმ რაღაცაშია საქმეე...(ზეინი)
გეთანხმები(მე)
ნაილს და სოფის ლოყები აუწითლდათ და ერთმანეთს თვალებში ვერ უყურებდნენ.
მოკლედ 11 საათზე გავედით,ჩვენი არჩეული ადგილი ძალიან წყნარი და ლამაზი იყო.შებინდებისას კოცონი დავანთეთ და გარშემო შემოვუსხედით.ბიჭები ყვებოდნენ როგორ შეხვდნენ ერთმანეთს,ისიც კი მოგვიყვნენ რომ ერთ დროს ერთი დიდი ჯგუფი ყოფილად მაგრამ ფინანსური პრობლემების გამო ჯგუფი დაიშალა.უცებ დაგვიღამდა ,სახლში წამოსვლა არ მინდოდა ვიცოდი რომ მომიწევდა ბარგის ჩალაგება და ზეინთან გარკვეული დროით დაშორება.
სახლში გვიან მივედით,გოგონებმა ბარგი ჩაალაგეს და დაიძინეს .მე ვერ ვიძინებდი უაზრო ფიქრები მაწუხებდა.მერე როგორც იქნა ჩამეძინა,დილით 8ზე გავიღვიძეთ უცებ მოვემზადეთ და 9ზე უკვე აეროპორტში ვიყავით.
სახე ჩამომტიროდა,ყველანაირად ვცდილობდი რომ ცრემლები არ წამომსვლოდა და ეს ზეინს არ დაენახა.
ბიჭები ძალიან მოწყენილები იჯდნენ,უცებ გაისმა ხმა რომელმაც შემძრა:თვითფრინავი ამერიკაXლონდონი ჩასხდომა დაწყებულია.
ცრემლები ვეღარ შევიკავე და ნაკადულივით წამომივიდა.ზეინი მომიახლოვდა:
ლამაზო არ იტირო გთხოვ....გპირდები რომ ძალიან ძალიან მალე შევხვდებით....(და თვალისმომჭრელად გამიღიმა)
მიყვარხარ ზეინ..(და გავემართე ესკალატორისკენ რომ მეორე სართულზე ავსულიყავით)
მეორე სართულზე რომ ავდიოდით უკან არც მომიხედავს არ მინდოდა რომ დაენახა ჩემი სახე ზეინს,ცრემლებს ვერ ვიკავებდი.გოგონები კი ხელს უქნევდნენ.
თვითფრინავში დრო ისე გაიწელა რომ რამის გავგიჟდი.
ძლივს გამოაცხადეს რომშეგვეკრა ღვედები თვითფრინავი ეშვებოდა.
დედა მოუთმენლად მელოდა,შორიდან დავინახე მისი გაპრწყინებული სახე...გიჟივით გავიქეცი და ძლიერ ჩავეხუტე...