State:Dullas! 

Year:1905

ScarLett'S BooK <3

-სკარლეთ ხვალ აუცილებლად უნდა წავხიდე წვეულებაზე...

-კი მაგრაამ თქვენ ხომ მითხაარით მამა,რომ .... (შემაწყვეტინა)

-არავითაარი რომ,თქვენ საქმროს ხვალინდელ წვეულებაზე გაიცნობ სკარლეტ

-საქმროს?(გაკვირვეებულმა გავხედე)

-დიახ სკარლეტ) ხომ იცი რომ უკვეე თქვენი გათხოვების დრრო არის ) თანაც ტომასი შესანიშნავი და  კარგი ოჯახის ადამიანია.

-როგორც იტყვით მამა (თავი დავუკარი და დასაძინებლად ავედი)

ოთახში ემა დამხვდა ) ჩემი დამხმარე.) მამა თვლის რომ მსახურია,მაგრამ ჩემთვის საუკეთესო მეგობარი და დამხმარე ადამიანია :**

ემა:-რაა გჭირს სკარლეთ იტირე?

სკარლეტი:ემა,ემა(და ტირილი დავიწყე)

მამა დღე დღეზე მათხოვებს..არადა იმ ბიჭს არც კი ვიცნობ ((

ემა:არაუშაავს სკარლეტ..ხვვაალ გაიცნობ,და აი ნახავ,მამა ცუდს არ აგირჩევდა (

სკარლეტი:კი მაგრამ, ემა არ მაქვს უფლება რომ ის გავაკეთო რაც მინდა?გავთხოვდე იმაზე ვინც შემიყვარდება?

(ემა ხმას არ იღებდა..კაბის გახდაში დამეხმარა..და ტირილში ჩამეძინა..დედაზე ფიქრობდი...ის რომ ცოცხალი იყყოს,ყყველაფერი სხვაგვარად იქნებოდა..მამაც არ იქნებოდა ჩეემს მიმართ ასეთი მკაცრი)

მეორე დილით საუზმეემ ჩვეულებრივად ჩაიარა ) მე და ემამ დილიდანვე დავიწყეთ მზადება წვეულებისთვის..ვფიქრობ ემამ ძალიან ლამაზი და ამ დღისთვის შესაფერისი კაბა ამომირჩია ) თანაც მე მხოლოდ რამოდენიმე წვეულებაზე ვარ ნამყოფი ) და აქაური ძალიან ბევრი მცხოვრეები არ მიცნობს) რამოდენიმე დღის წინ გავხდი 18 ის) 

თანდათან იწევდა დრო წვეულების დაწყებისა...

Thomas's Book <3

6 საათი (წვეულების დაწყების დრო)

(სტეფანი)-თომას შენ რა დღეს მართლა საცოლეს ელოდები?

თომასი:-დედაჩემს უნდა რომ ის გოგო მოვიყვანო ცოლად (და სასმელი მოვსვი) მე კიდევ...

სტეფანი:შენ კიდევ იზაბელა გიყვარს...

თომასი:შესანიშნავად მიცნობ სტეფან(და გავიცინე)

სტეფანი:ლამაზიაა?(წარბეები აათამაშა)

თომასი:არ ვიცი...დარწმუნებული ვაარ იზაბელას ვერ აჯობეებს(და გავიცინე..იზაბელა ყველას მირჩევნოდა)

სტეფანი:შენი გოოგო წვეულებაზე აგვიანეებს(და გულზე ჩამოკიდებულ საათს დახედა)

თომასი:მართალია..

სტეფანი:მგოონი მოვიდა(და კიბეებისკეენ გამახედა)

გავიხედე დაა.... აშკარად სკარლეტი იყო..რადგან მის მამას ვიცნობდი..ის ის ისეთი.......

ScarleT's BooK <3

საშინლად ვნერვიულობდი...მამასთან ერთად ვიყავი,დიიდი კიბის თაავში..

 დაგვიანებული სტუმრები_ყველას ყურადღება ჩვენსკენ იყო..მე კიდე ასეთ ბევრ ხაალხში პირველად ვარ..)არ ვიცი რას იტყვიან ისინი ჩემზე..მამას ხელი - ხელში გავუყარე და კიბეებბზე თავდაჭერილად და ამაყად მივაბიჯეებდი)ისე როგორც ემამ მასწავლა....

-მიისის სკარლეტ..ულამაზესი ხართ(ვიღაც მოვიდა და ხელზე მემთხვია)

-გმადლობთ(და თბილად გავუღიმე)

მამა:შვილო გაიცანი,ეს შენი მომავალი საქმროს მამა არის..(მარრთალია გონებაში ყველაფერი გადატრიალადა ამის გაგონებაზე მაგრამ არ შევიტყვე)

-დიახ დიახ.და უნდა ვაღიარო გაოცებული დავრჩი თქვენი შვილის სილამაზით...წამობრძანდით მისის სკარლეტ.ერთი სული მაქვს ჩემს შვილს როდის გაგცნობთ

-სიამოვნებით(დავეთანხმე და მას გავყევი..თან ირგვლივ მყოფთ ვათვალირებედი...მათ ყურადღება ჯერ კიდევ ჩემსკენ იყო)

Thomas's Book <3

მამას ის ჩემსკეენ მოყავდა..ღმერთოო ჩემო,მე ქალის დანახვაზე გული ჯერ ასე არ ამჩქარებია.მე ხომ ასეთი სილამაზის მნაახველი პირველად გავხვდიი ....არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა..მამას ის თანდათან ჩემსკენ მოყავდა..ორივე მათგანი მიახლოვდებოდა.მე კიდე გაშეშებული ვიდექი...სტტეფაანს ვკარი ხელი,მაგრამ ისიც ჩემს დღეში გაკვირვეებული იდგა... )

როგორც იქნა მომიახლოვდა...მამამ ის გამაცნო

Scarlett's BooK <3

უნდა ვაღიაარო მამას არჩევანი მომეწონა.. 

მაგრაამ გულს მაინც ის აზრი მღრღნიდა რომ,მე ის არ მიყვარდა და მასთან ბედნიერი ვერ ვიქნეებოდი...

-გამარჯობა სკარლეტ(და ხელზე მეთხვია)თომასი

-შორიდან გიცნობთ(და ნაზად გავუღიმე)

-სტეფანი(მის გვერდში მდგომა თავი დამიკრა)

-სკარლეტი(და მასაც იგივეე ღიმილით მივმაართე)

-მე მარტო დაგტოვებთ(თოომასის მამა)

სტტეფანი:მართალია ჩვენ გავალთ(და მარტო დაგვტოვეს..არ ვიცოდი რა მეთქვა ან რა გამეკეთებინა...ძალიაან მაბნევდა მისი თვაალეები)

თომასი:არ იცეკვეებთ სკარლეეტ?

სკარლეტი:სიამოვნეებით(და წყნაარ სიმღერაზე ცეკვაას დავთაახმდი)

ერთმანეთთაან ისე ახლოს ვიყაავით რომ,მისი გულის ცემას მესმოდაა...

 შევნიშნე როგორ შემოგხვედა მამამ,და ნასიამოვნები თვალებით მზერა სხვაასს მიააპყრო )

Thomas's BooK <3

საღაამო არაჩვეულებრივაად მიდიოდა..უამრავ ადგილას ვარ ნამყოფი,მაგრამ ასეთი სილამაზის მნახვეელი არცერთ ქვეყანაში ვყოფილვარ..შორს წასვლა რად მინდოდა,ის ხომ ჩემთან ასე ახლოს ყოფილა...

ცეკვის დროს,ერთმანეთთან ძალიან ახლოს ვიყავით...მინდოდაა მთელი არსებით ჩავხუტეებოდი,მაგრამ რათქმაუნდა პირვეელ გაცნობაზევე ამას ვერ გავბედაავდი ))

ბოლოს თვითონ მთხოვა,რომ გარეთ გავსულიყავით...საუბარში ჩავლიეთ კიბეები..სადაც ჯერ კიდევ აღეედა წვეეულების ჟინი...იქაც იყო ხლახი შეკრეებილი,,და ეზოში აღნიშნაავდნეენ დღეაანდელ წვეულეებას. )) ასე გართულმა ვერც კი შევამჩნიე ჩემსკენ მომავაალი იზაბელაა..

ასე მისი დანახვა ჯერ არასდროს მწყეენია...

Scarlet"s BooK

მშვიდად მივუყვებოდით ეზოს რომ ჩვენსკეენ მომავალი,ლამაზი მაგრამ ცოტა ნასვაამი ქალბატონი დავინახე...

-თქვენსკეენ მოდიის?

-იზაბელას გულისხმობთ?ალბაათ კი..(იზაბელაა იყო,თუ ვინც იყყო მოგვიაახლოვდა რომ ჩემდა გასაოცრაად მოსვლისთანავეე თომასს აკოცა..ღმერთო რა უმსგავსი საქციეელია..კიდევ კარგი რომ მამა ამ ყველააფერს ვერ ხედაავს)

იზაბელა:ვიცი რომ ჩემზე გიჟდები თომასს...(და ხელეები მოხვიაა)

ხელი რომეელიც თომასის ხელზე მქონდა მოკიდებული სასწრააფოდ გამოვწიე..და ორი ნაბიჯით უკან დავიხიეე..ხომ ვთქვი,ვიცოდი რომ სხვა ეყვარებოდაა..მე კიდე ბედნიერეება არ მეღირსებაა..

Thomas'S BooK <3

იზაბელა ასეთი ნასვამი არასდროს მინახაავს..თანააც რა გააბედა,სკარლეტის თვაალწინ მაკოცაა.

ხეელი ვკაარი..

-აღაარ მომეკარო შენს ცხოვრებააში(უხეშად ვუთხაარი)და სკარლეეტს გავხედე

თომასი:სკარლეტ ძალიაან გთხოვთ,ეს მხოლოდ....(თუმცაა თქმა აღაარ დამაცაადაა..თვაალზე ცრემლი მოიწმინდა და გაიქცა)

რათქმაუნდა უკაან დავედეევნე..

-სკარლეეტ დამელოდეთ..(დავეწიეე დაა ჩემსკენ შემოვაბრუნე..მის ლამაზი თვალები ძველებურად აღაარ ბრწყინდაავდაა..)

სკარლეტ:ნუ გეშინიათ არავის ვეტყვი..ეს ჩვენი საიდუმლო იქნება..დაა იქნებ მამას გადავაფიქრებინო ჩვეენი ქორწილიი..ვიცი რომ ბედნიერები ვერ ვიქნებით..რადგან შენი გული დაკავეებულია...

თომას:არა ცდებით სკარლეეტ...ეს არ გააკეთოთ

ხელი გამაშვებინა და კიბეებზე ასვლა დააპირაა.

-უკან არ გამომყვეთ ძალიან გხოვთ(და წავიდა)

მეც რათქმაუნდა მის თხოვნას დავემორჩილე.და იზაბელასკეენ წაავეედი

-კიდევ ერთხეელ გაბედავ და გააკეთეებს იმაას რაც შენ ეხლა გაბედე,დავივიწყეებ რომ ქალი ხაარ.

-კი მაგრაამ ვინ იყყო ასეთი?(ფეხზე ძვლივს იდგა)

-ჩეემი საცოლე(ზიზღით გავხედე და იქედან წამოვედი.თან მივაძაახე)

თომასი:იმის თქმა დამავიწყდა რომ,ჩვეენ შორის ყველააფერი დამთაავრდაა

იზაბელი:ვეერ გიტააან თომაას(იყვირა...ყურადღებაა არ მიმიქცევია.კიბეები სწრაფად ავირბინე და სკარლეეტის ძებნა დავიწყე..მაგრაამ ის იქ არ იყოო..როგორც ჩააანს წავიდაა...ჩემგაან წავიდა.სტეფაანს ყვეელააფერი ვუთხარი და მან ერთი კარგი რჩევა მომცა)

Scarlett's BooK <3

ვიმედოვნებ ცრემლიანი თვალები არ მეტყობოდა..მამა  მოვიძებნე და ვთხოვე სახლში წავეყვანეე.რადგაან უკვე დრო იყო..ისიც ისეთი გაახარებული იყყო ,რომ სიამოვნებით დამთაანხმდაა.რათქმაუნდა თომასსზე არაფეერი მითქვაამს..)იმედია ეს ქორწილი არასდროს შედგებაა...

გულნატკენი მივეედი სახლში და ემას ყველააფერი მოვუყეევი..თუ როგორ კარგად მიდიოდა ყველააფერი,და როგორ მაალე დამისხვრა ჩეემი იმედები...

მეორე დღეს,დილით ადრე ემას შერჩეული კაბა ჩავიცვი და საჯირითოდ წავეედი...

 ჩემმა მსახურმა,და კარგმა მეგობარმა პიტერმა ცხენი შესასვლეელშივე დამახვეედრა..)გახარეებულს ერთი სული მქონდა ჯირითს როდის დაავიწყეებდიი...

ცხენზე უნდა დავმჯდრიყაავი რომ უკნიდაან,ეემას ხმა მომესმაა

-მისის სკარლეთ თქვენთაან არიან

-უთხაარით რომ აქ მოვიდეს,უკანა ეზოში(და ცხენის ფერეება განვააგრძეე)

ცოტაა ხნის შემდეეგ,თომასი გამოჩნდა..

სკარლეტი:ბედავთ და აქ მოდიხართ?(არ დავიბეენი)პიტერმა დდაგვტოვა..

თომას:სკარლეეტ ძალიან გთხოვთ 2 წუთი დამითმეთ,რომ ყველააფერი გითხრათ..

სკარლეტი:დიდი ბოდიში მაგრამ,სწორედ ეხლა მივდიოდი საჯირითოოდ(ცხენს ლაღამზე ხელი მოვკიდე დაა ნელი ნაბიჯით წავეედი)

თომას:კარგით მაშინ თქვეენ იჯირითეეთ, მე ვისაუბრრებ

სკარლეტი:ძალიან სასაცილოა მისტერ თომას(უხეშად მივმართე)

-მისტერს ნუ მეძახიხთ..ჩვეენ ხომ მალე ძალიან დავახლოვდეებით

-რათქმაუნდა ეს არასდროს მოხდება

თომას:სკარრლეტ,,გეფიცებით იზაბელა წარსულს ჩაბარდაა.იმ წუთის მერე,რაც თქვნ გნახეთ იზაბელასკეენ გახედვააც კი არ მინდაა... 

არ ვიცოდი რა მეთქვა.მისვის დამეჯერებია,თუ ამას უბრაალოდ "თავის ოჯახის "გამო მეუბნებოდაა..ხმა არ ამომიღიიაა..დუმილი ვამჯობინე...

თომას:სკარლეეთ დუმილით გულს მტკეენ და მაშინებ..თქვით რაამეე..

სკარლეტი:როდესაც არ ვიცი რა ვთქვა ვჩუმდები ხოლმეე..(და ცხეენზე შემოვჯეექი და სწრაფაად გავექაანეე იქედაან,რომ უცებადაად თვალებში დამიბნელდაა და ცხეენიდაან ჩაამოვარდი)

Thomas'S BooK <3

მე ყოველგვარი იმედდაკარგული,შევრბუნდი ,რომ სკარლეეტის ხმა გავიგონე..მივიხედე და საზარეელი სურათი დამხვდაა.ის ცხენიდაან გადმოვაარდნილიყო...ღმერთოო ჩეემო სასწრაფოოდ მოვაყავაანიეე ცხეენი დაა მისკეეენ გავაჭეენე..მივუაახლოვდი თუ არააა,თააავი ავაწეევიეე...

-სკარლეეტ,სკარლეეტ.ხმა გამაეცი(ის კი უგონოდ იყყო..ხმას არ იღებდაა..)

არ ვიცი როგორ,გაბედე რომ მისი სათუთი სხეეულის ხელში აყვანის უფლება მივეეცი საკუთაარ თაავს..სიმწრისგან შემოვჯექი ცხენზე,და სახლში მივიყვაანე... )

მის მერე 2 კვირის განმავლობაში დავდიოდი საკრლეეტის სანახაავად..ის კი უგონოდ იყყო..მე ველაპარააკეებოდი,მაგრაამ ექიმს უკვე ყველანაიირი იმედი გადაწურული ქონდაა.მამამისი საშინეელ დღეეში იყყო.ემა კი სულ ტიროდაა.მე რა შემეძლო ?მხოლლოდ მასთან სიარული და მისი საახის კიდევ ერთხელ ნახვა..სახის სხეულის,ნაზი თითეების რომლის ყურება არასდროს მომბეეზრდება..... 

   2კვირის შემდეგ 

მამამ მთხოვა ქალაქგარეთ გავყოლოდი ერთი კვირით,თანაც ააასე ავარიდეებდი თაავს სკარლეეტზე ფიქრსს... 

ყველაფრის ხალისი დაკარგული მქონდაა.ვგრძნობდი რომ მის გარეშე ვერ ვძლებდი..,უბრაალოდ ვერ ვძლეებდი.სულ ის ამაყიი სახე მედგა თვაალწინ ,როდესაც კიბეებზე მოაბიჯებდა.მაშინ პიირვეელინახვისაას )

Scarlett'S BooK <3

სასწაულეებრივაად გადავურჩი სსიკვდილს....2 კვირის შემდეგ გონეება დაკარგულს,აზროვნეების საშუალება მომეცაა...როდესაც ფეხზე წამოვდექი,ვერ აგიღწეერთ მამას და ემაას სიახურლს.. ) დღითიდღეე ყველააფერი ნორმააში დგებოდაა.მეც ღმერთს მადლობას შევწირაავდი,რომ გადაავრჩი...)ემაამ მითხრა რომ,თომასი ყოველდღე დადიოდა ჩეემს სანახაავად..რაზეც ძველმა გრძნობებმაა შემაახსენა თაავიი..ცხენიდაან გამდოვარდნაამდე ხომ მასზე ვფქირობდიი..ვხვდეები,რომ მიყვრაას,მაგრაამ.... მაგრამ ალბათ ამას მნიშვნელობა აღარ აქქვს...1 კვირაა არ გამოჩენილაა..ეს იმას ნიშნავს რომ,ყველააფერი ადვილად მოხდაა."დავიწყება" ხომ ამ პრობლეემის გადაჭრის უადვილესი გზაა )

რრათა ამ ფიქრეებს თაავი ავარდო,ძალა მოვიკრიბეე დაა წვულებაზე წავყეევი მამას.დღეს თომასის მეგობრის,სტეფანის სახლში იმართეებოდა წვეულეება.. )) ისევ მაშინდელივით,,ყვურადღებაას ,უამრაავი კითხვა დაემატა...თუ როგორ ვიყავი და ასედაასე შემდეგ )

წვეულეების დასასრულს,მე და სტეფანმა ეზოში გასეირნეება გადავწყვიტეთ...

გავბეეზე და თომასზე შეევეკითხე,თუ სად იყყო ის..

-ღმერთოო ჩემო ნუთუ არ იცი?

- კი მაგრამ რა უნდაა ვიცოდეე ?

-ის ქალაქგარეთაა..და ვერ ახერხებდა თქვეენს ნახვაას..

-რრას ამბობთ(უბედნიერეესი ადამიაანი ვიყაავი ამ დროს,მაგრამ დიდად არ შევიმჩნიე)

-დიაახ სკარლეტ..დაა როდესაც ჩამოვა,უმორჩილესად გთხოვთ უარი არ უთხრაათ ქორწილზეე.მას თქვეენ ძალიაან უყვაარხართ(ეს სიტყვეები თქვაა რომ,დაუძაახეს და იქეთკეენ გაიქცაა)

მე კიდე არ ვიცოდი სად წავსულიყაავი,არ ვიცცოდი რა გამეკეთებინაა..გული მიგრძნობდაა რომ,ყვეელააფერი კარგად ქინებოდა..გახარებულლი  მარცხენა ეზოს მხარეს გავყეევი,რომ ჩემთვის ყველაზე საყვარეელი ხმა გავიგონე უკვნიდაან..

-სკარლეეტ თქვეენ ცოცხაალი ხართ?თქვეენ ...თქვეენ ისეევ სიცოცხლით სავსე და ისეევ ისეთი ლამაზი ხართ...

შევრბუნდი და თომაასი დავინაახეე.

-თომაას.(მასთაან ჩქარი ნაბიჯეებით მივეედი და ძალიაან,ძალიაან მაგრაად გადავეხვიეე)

აშკარაად არ ელოდა ამ ყვეელააფერ ჩემგაან.. :**

-სკარლეეტ არ მჯერაა რომ...

-მიყვაარრხაარ თომაას : **(და ცრემლი მომწმინდაა თვაალიდან)

-არ მჯერა რომ ამას თქვენ მეუბნეებით(და სიხარულისგან დამატრიალა)

-ოფიციალურად ნუ მომართაავ (გავიცინე)

-აბა როგორ?(თავი ძალით გამოისულელა)

-მიყვარხარ სკარლეტ(აი ასე)

-მიყვარხარ სკარლეტ,სიცოცხლეზე თავზე და ყველაფერზე მეტად...

(მაშინ მე უბედნიერესი ადამიანი ვიყაავი)

 ეს იყყო ჩემი დაუჯერეებელი ისტორიაა..თომასი დღემდე მიყვაარს.და ესე იქნება ცხოვრეების ბოლომდე.მანამ სანაამ სიკვდილი არ დაგვაშორეებს :** ))

არ ვიცი ეს რა იყყო,რა გამოვიდაა..მცდელობა იყყო..არ ვიცი გამომდის თუ არა ასეთ ტიპის მოთხრობის წერაა..გთხოვთ შემიფაასოთ :***