პატარა იყო სულ პატარა როდესაც მას დედა გარდაეცვალა...და თვითონ მამამისთან იზრდებოდა...მამამისი კი მსახიობი იყო...თითქმის არასდროს არ ეცალა შინ დასაჯდომად და პატარაც თან დაჰყვებოდა ყოველთვის...ამიტომ ბავშვობიდან თეატრში გაიზარდა და თეატრი სახლზე მეტად უყვარდა...მას მთელი დღე შეეძლო იქ ყოფნა...თეატრში ის ყველას უყვარდა და ყველა სიხარულით ეგებებოდა მის გამოჩენას....ყველას ეხმარებოდა,ყველას უღიმოდა,ხალხს ართობდა და თვითონაც ერთობოდა...ყველა სპექტაკლს ესწრებოდა და ყველა პიესა ზეპირად იცოდა...ოცნებობდა დიდი მსახიობი გამხდარიყო...ხანდახან კულისებში ცამალულს ხანდახან ცრემლიც კი მოსდიოდა იმაზე ფიქრით რომ ოდესმე თვითონაც ავიდოდა დიდ სცენაზე...ისიც გაბრაზდებოდა,გამხიარულდებოდა,იყვირებდა,მასაც ეწყინებოდა...აივსებოდა და დაიცებოდა ბოლოს დაიღლებოდა მაგრამ ბედნიერი იქნებოდა...მამამისზე გიჟდებოდა ერთადერთ იმედად ხედავდა...ამაყობდა მისით და მამის წარმატება საკუთარივით უხაროდა...ყველაფერს აკეთებდა რომ მამის თვალში საუკეთესო და შეუცვლელი ყოფილიყო...ხოლო ყველაზე ბედნიერი მაშინ იყო როცა მამამისს სცენაზე უყურებდა...ამ დროს ღმერთს ხედავდა მასში...ქარს,წვიმას.მზეს,ცას...გიჟდებოდა და უხაროდა რომ სხვებიც გიჟდებოდნენ...მამიკოს ხშAირად არ ეცალა მისთვის თუმცა ეს არ წყინდა და მშვიდად პატიობდა მამას უყურადღებობას...თავის თავი და ის დრო რასაც მამა რეპეტიციებში ატარებდა უღირდა იმად რასაც შემდგომ სცენაზე ხედავდა.....არ უნდოდა ხელის შემშლელი გამხდარიყო...მამიკოს ბიჭი იყო და წასულ დედაზე არც ისე ხშირად ფიქრობდა...თითქმის ვერ გრძნობდა უდედობას...დედას მამა უცვლიდა,თეატრი მისთვის პატარა ოჯახი იყო...ესე გაიზარდა უდედოდ...მამასთან თეატრში...ოცნება ოცნებად რჩებოდა...მსახიობობა ნებისმიერ ფასად უღირდა...და იგი დადგა უმშვენიერეს მსახიობად. დრო გავიდა გაიზარდა...მამამისი სიბერისგან ცუდად გახდა და გასტროლების დროს გარდაიცვალა...ეს ბიჭისთვის დიდი უბედურება იყო იგი მარტო დარჩა...მას თვალწინ უდიდესი სივრცე გადაეშალა...მან როგორც ავღნიშნე მსახიობობას მიჰყო ხელი და მეც ერთერთი გამოსვლის დროს გამიცნო...იგი მიყურებდა თავისი ლამაზი და თბილი თვალებით...მე ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ ამ ადამიანს დიდი ხანია ვიცნობდი არადა სულ პირველად მენახა...აი აქედან დაიწყო ჩვენი სიყვარულის ისტორია...
|
