მისკენ წავედი რომ ვიგრძენი როგორ მომყვებოდა უკან რაღაც ან ვიღაც, ძაან უცნაური ხმა იყო.. უკან მივიხედე და შევხედე როგორ მოდიოდა ვიღაცძალიან ლამაზი, თეთრი ცხენით. საკმაოდ შორს იყო და სახე კარგად ვერ გავარჩიე. ვუყურებდი და ველოდებოდი როდის მომიახლოვდებოდა.ცხენოსანი კი თანდათან ჩემსკენ მოდიოდა. საკმაოდ ახლოს მოვიდა, სახეზე შევხედე თუ არა გავვოგნდი.

თვალები შუბლზე ამივიდა..

-ჯასტინ?

მან კი კამიღიმა...

-ეს ყველაფერი რას ნიშნავს.. ან თეთრ ცხენზე ამხედრებული ჩემს წინ რას აკეთებ?(მე)

-შეს ყველაფერი შენი სურპრიზიაა...(ჯასტინი)

-რააა?????(მე)

-კაიი ყველაფერს აგიხსნი... მანამდე კი შენს თეთრცხენზე ამხედრებულ უფლისწულს უარს ხომ არ ეტყვი მათან ერთად გასეირნებაზე?(ჯასტინი)

-:დ თეთრცხენზე ამხედრებულ პრინცცს მართლაც ვერ ვეტყვი უარს. ასე რომ დამეხმარე ამოსვლაში.

სადღაც მივდიოდით, ჩემს გარშემო ისეთი ლამაზი სანახაობა იშლებოდა, ისეთი სასიამოვნო სიჩუმე იყო, რომ არცერთს არ გვიფიქრია ხმის ამოღებაზე. ცოტა ხანში სადღაც გავჩერდით. ჯასტინი ცხენიდან ჩამოხტა და ხელი გამომიწოდა რომ მეც ჩავსულყავი. ასეც მოვიქეცი. ვეღარ გავძელი და ვკითხე თუ სად ვიყავით., მაგრამ რათქმაუნდა არაფერი მიპასუხა...

-ჯასტინ უკვე ყველაფერი მომბეზრდა, ან მითხარი სად ვართ, ან მე მივდივარ..(მე)

-სელენა გთხოვ ცოტა ხანი მაცადე და მალე ყველაფერს შეიტყობ(ჯასტინი)

-კარგი მაშინ ის მაინც მითხარი ახლა სად მივდივართ? ან ცხენიდან რატომ ჩამოვედით?(მე)

-ჯერ ერთი მინდა რომ ამ ლამაზი ადგილით დატკბე. და მეორე მინდა რომ ცოტა ხანი ფეხით გავიაროთ. ასე რომ სულ ხუთი წუთიც არ მინდა და ყველაფერს გაიგებ.(ჯასტინი)

-კარგი, ხუთი წუთი მოვითმენ.(მე)

ცოტა ხანი ვიარეთ იქაურობა ძალიან მომეწონა. ერთ ადგილას შევჩერდით.

ჩვენს წინ რაღაც გამოქვაბულის მსგავსი რაღაც იყო. ჯასტინი შიგნით შევიდა, მეც შევყევი.განვცვიფრდი, იქაურობა ფანტასტიკური იყო, ულამაზესი, ამის მსგავსი არასდოდროს არაფერი მენახა.. გარშემო პატარა პუჰები იდო, და ეს ძველი ადგილი ცოტათი გაათანამედროვებული იყო.

-ვაუუ ჯასტინ აქაურობა შესანიშნავიააა..(მე)

-ეს ყველაფერი შენთვის არის ლამაზო...(ჯასტინი)

უცებ ყველა გამოვიდა, ზოგი საიდან გამოდიოდა და ზოგი საიდან.. ვერც კი წარმოვიდგენდი აქ თუ შეიძლებოდა ვინმე დამალულიყო. და უცებ ყველამ დაიძახა.."სურპრიზიიი"

მე ჩუმად ვიდექი... შემდეგ ჯასტინი მოვიდა ჩემთან დამიჩოქა და ჯიბიდან ულამაზესი საქორწილო ბეჭედი ამოიღო... ცოტა ხანი ყველა ჩემად იყო, მე ჯასტინს ვუყურებდი თვალებში, ვხედავდი როგორ უციმციმებდა სიყვარულით. ეტყობოდა ცოტათი შეშინებულიც იყო, ეშინოდა რომ შეიძლებოდა მისთვის უარი მეთქვა.. გულში გამეცინა.. რა სულელი იყო.. შემდეგ თქვა..

-ცოლად გამომყვები? მინდოდა ცოტა ხანი მეწვალებია, მაგრამ ისეთი თვალებით მიყურებდა რომ ვეღარ გავძელი და თანხმობა გავუცხადე. უცებ ფეხზე წამოვარდა და ძაან მაგრად ჩამეხუტა... ყველამ ტაში დაგვიკრა. უბედნიერესი ვიყავი... თავი ჯასტინის მხარზე მქონდა დადებული და მთელი ძალით ვეხუტებოდი, ცოტა ხანში ვიგრძენი, რომ სასიამოვნო მუსიკა იყო ჩართული. თავი ავწიე გარშემო მიმოვიხედე და ვერავის ვერ შევხედე..

-ჯასსსს ბავშვები სად არიან?(მე)

-წავიდნენ, მითხრა და გამიღიმა...

-მადლობა(მე)

-მადლობას რისთვის მიხდი სულელო?(ჯასტინი)

-ყველაფრისთვის, იმისთვის რომ ასეთი კარგი ხარ, იმისთვის რომ ასეთი რაღაც მომიწყვე, და რაც მთავარია იმისთვის რომ ასე ძაან გიყვარვარ.. მივეიდ და ძაან მაგრად ვაკოცე...

ისე ცოტა ზედმეტი მომივიდა მგონი ხო?და სიცილი დაიწყოო..

-ნუ იცინი ტუტუცოოო... წესით ახლა შენზე ძაან უნდა ვიყო გაბრაზებული.. მაგრამ ამ ყველაფრის შემდეგ, არც კი ვიცი რა გითხრა.. ძაან ბედინიერი ვარ.. და ახლა ძალაინ მსიამოვნებს ის ყველაფერი რაც დღეს გამიკეთეთ ყველამ ერთად ჩემო თეთრ ცხენზე ამხედრებულო პრინცო...

დიდიხანი ვიყავით და ვლაპარაკობდით... სახლში ძალიან გვიან მივედით, ყველას ეძინა.. ჯასტინი თავის ოთახში შევიდა მე კი ჩემში.. მაგრამ ვერაფრით ვერ დავიძინე, სულ დღევანდელზე ვფიქრობდი და ჩემს ბეჭედს ვუყურებდი.. ამ დროს ოთახში თავი ჯასტინმა შემოყო..

-გძინავს?(ჯასტინი)

-არააა, შემო, მოდი აქ შენც(მე)

-რაზზე ფიქრობ?(ჯასტინი)

-ამ ყველაფერზე, შენზე, ჩემზე და ჩვენზე..(მე)

-კაია, ჩვენზე თუ ფიქრობ, მაშინ ყველაფერი კარგად არის.9ჯასტინი)

ამ ლაპარაკში ჩაგვეძინა, დილით რომ გავიღვიძე ჯასტინი ჩემს ოთახში არ იყო. ავდექი და ქვემოთ ჩავედით. ყველა იქ იყო.

-პრინცესა გაიღვიძე?(ჯასტინი)

-კიიი.. აბა დღეს რას ვშვებით?(მე)

დღეს ბევრი სარბენი გვაქ საბუთებზე, რამდენიმე დღეში ამერიკაში უნდა ვიყოთ.(მაილი)

-ხო, მართალი ხარ...(მე)

ეს დღეები სწრაფად გავიდა.. გამგზავრების დროც დადგა. დიდი ხანი ვიყავით აეროპორტში და დედიკოს და მამიკოს ვემშვიდობებოდით. როგორც იქნა თვთმფრინავშიც ჩავჯექით.. ისეთი ადგილები გვქონდა რომ ყველა ერთად ვიყავით. მთელი გზა ძაან მაგარ დროს ვატარებდით. ბევრი ვილაპარაკეთ. როგორც იქნა ჩავფრინდით. აეროპორტიდან პირდაპირ სახლში წავედით, ჯასტინი კი თავისთან, არ მინდოდა მისი გაშვება მაგრამ რარაც საქმეები ქონდა მოსაგვარებელი და წავიდა.