ჯასტინმა პატიება მთხოვა და გავიდა პალატიდან.. მარტო დავრჩი ჩემს ფიქრებთან.. მთელი ღამე თვალი არ მომიხუჭავს.. ვფიქრობდი, ვფიქრობდი ჩემს ცხოვრებაზე, როგორ შეიცვალა ყველაფერი.. ძაან დაბნეული ვიყავი.. უკვე ყველაფერში მეპარებოდა ეჭვი.. ახლა მხოლოდ დასვენება მინდოდა. კარგად დასვენება, და ამით ჩემს გრძნობებში და ყველაფერში გავერკვეოდი. როგორც ჩანს გამთენიისას ჩამეძინა.. დილით ექიმმა გამაღვიძა,. ექიმთან ერთად დედიკო და ტეილორი შემოვიდა. ექიმა მითხრა რომ კარგად ვიყავი და ხვალ გამწერდნენ, ოღონდ მაქსიმალურად მღირდებოდა დასვენება და ჩემთვის გადაღლა სასტიკად იყო აკრძალული. ექიმი რომ გავიდა დედა ჩემთან მოვიდა და საქართველოში წასვლა შემთავაზა.. მეც ძალიან მომეოწნა მისი შემოთავაზება.. ჩემი სამშობლო, ჩემი ქალაქი სასწაულად მქონდა მონატრებული.. მაშინვე დავთანხმდი, არც მიფიქრია.. მაგრამ ერთი რამისთვის მწყდებოდა გული საქართველოში სულ მარტო მომიწევდა ყოფნა, რადგან ჩემი ყველა აქეთ იყო... :(:( მაგრამ არაუშავდა ჩემთვის ასე იყო საჭირო.. ტეილორი ჩუმად გვისმენდა.. მეც მინდა საქართველოში მომენატრა იქაურობა მაგრამ სამწუხაროდ ვერ მოვახერხებ წამოსვლას.. მომენატრები დაიკო.. მეც ტეილორ..<33 დედიკო გავიდა რათა ექიმისთვის შეეთანხმებია ჩემი გაწერის საქმეები.. ოთახში მე და ტეილორი დავრჩით მარტო..
-ჯასტინს რას ეტყვი?(ტეილორი)
-არაფერს, იმის მიუხედავად რომ ძალიან მიყვარს ახლა ისე ცუდად ვარ რომ ვერაფერზე ვერ ვფიქრობ(მე)
-კაი დაწყნარდი, გინდა მისი ნნახვა? თუ გირჩევნია მის უნახავად წახვიდე?(ტეილორი)
ამ კითხვას ნამდვილად არ მოველოდი, მაგრამ ბევრი ფიქრი არც დამჭირვებია..
-იცი, რა არ უნდა უცნაური იყოს არ მინდა მის ნახვა, მირჩევნია რომ ჩემს გრძნობებში დავრწმუნდე და ისე განვაახლო ურთიერთობა. ამიტომ მირჩევნია რომ არ ვნახო, და გთხოვ არ უთხრა სად მივდივარ, მაგრამ რა აზრი აქ მაინც გათქმევიებს..(მე)
-ჰაჰაჰა, მართალი ხარ.. მაგრამ ვეტყვი რომ არ გნახოს რადგან დაფიქრება გჭირდება..(ტეილორი)
-კაიი, გთხოვ,,(მე)
ცოტა ხანი ვილაპარაკეთ, შემდეგ ტეილორი გავიდა ოთახიდან.
მთელი ღამის უძინარს ცოტა ჩამეძინა რომ კარები გაღების ხმამ გამაღვიძა. თვალები გავახილე და ნინას შევხედე..
-როგორ ხარ?(ნინა)
-კარგად... ნინა იცი პატიება მინდა გთხოვო, მაშინ შენთვის რომ დამეჯერებია და მომესმინა რაც მთავარია ესეთი რაღაცა არ დამემართებოდა... გთხოვ, გთხოვ მაპატიეეე..(მე)
-სლე მე შენ მაშინვე გაპატიე, რადგან შენს მდგომარეობაში მეც შენსავით მოვიქცეოდი.. თან მაშინ შენც ხომ მაპატიე მე რომ არ მოგისმინე ასე რომ ბარი-ბარში ვართ.. (ნინა)
ძაან ბევრი ილაპარაკეთ, ჩემს გეგმებზეც მოვუყევი, ძაან ეწყია მაგრამ პირობა ჩამომართვა რომ ყოველდღე დაველაპარაკებოდი,.ნინა მალე წავიდა.. მერე ბავშვები იყვნენ მოსულები.. ვერცერთი ვერ ახერხებდა ჩემთან ერთად წამოსვლას და ძალიან დამწყდა გული. ის დღეც მალე გავიდა.. მეორე დილით ადრე გამწერეს.დედიკოს და მამიკოს ბილეთები კვე დაჯავშნული ქონდათ.. თვითმფრინავი სამ საათში გადიოდა მანამდე კი ყველაფერი მოსაგვარებელი მქონდა.. გზაში სამოდელო სააგენტოში დავრეკე და ყველაფერი ავუხსენი მათ.თან ქუჩებს ვუყურებდი და ვფიქრობდი თუ როგორ მომენატრებოდა აქაურობა.ეს ადგილი სიგიჯემდე შემიყვარა, აქ მე ყველაზე ბედნიერი წუთები მქონდა გატარებული..
შემდეგ სკოლაში იქიდანაც გავენთავისუფლე. კიდევ კარგი გადაღებები ჯერ არ მქონდა. სახლში რომ მივედი მაილი მმეხმარა და ტანსაცმელები ჩამალაგებია. და დადგა წასვლის დრო, გული ძალიან მწყდებოდა რომ წასვლა მიწევდა. აეროპორტში ტეილორს მივყავდით. მანქანაში ჩავსხედით, გარეთ გავდიოდით, რომ ჩვენს ეზოში ჯასტინის მანქანამ შემოუხვია. ეს ის იყო რაც ყველაზეე მეტად არ მინდოდა.. ტეილორმა თავისი ფანჯარა ჩაწია და უთხრა რომ სახლში დალოდებოდა. ამ დროს მე შემხედა
, მე კი მას შევხედე.. უცებ თავი დაწია.ტეილორმა კი გზა გააგრძელა.
აეროპორტში მალე მივედით.
დიდი ხანი ლოდინიც არ დაგვჭირვებია თვითმფრინავი მალე აფრინდა. მე კი ზემოოდან, ღრუბლებიდან ვემშვიდობებოდი ჩემს საოცნებო ადგილს, ჯასტინს, და ჩემს გიჯებს. ტელეფონი ამოვიღე და ფოტოების თვალიერება დავიწყე რომ როგორმე დრო გამეყვანა. ჩემი და ჯასტინის ფოტო იყო იქ.
რა ბედიერები ვიყავით რდესაც ის ფოტო იყო გადარებული. ტელეფონიც მალე მომბეზრდა. ქვემოთ დავიხარე ზურგჩანთიდან ლეპტოპის ამოღება მინდოდა რომ შევამჩნიე ლეპქოპი იქ არ მედო. ეტყობა ჩემს ოთახში დაჯდა. კიდევ კარგი პაროლი მედო, რადგან არავის მინდოდა ენახა ის რაც მქონდა შეგნით. იქ ხომ ჩემი ცხოვრებიდან თითქმის ყველა სასიხარულო მომენტი მქონდა ჩაწერილი და ჯასტინზე იმდენი რაღაც მეწერა კიდევ რომ ჯობდა არავის ენახა და მითუმეტეს ჯასტინს. ამ ფიქრებში მალევე ჩამეძინა, ეტყობა მთელი მგზავრობა ძილში გავატარე.. დედამ რომ გამაღვიძა უკვე ჩასვლის დრო იყო. ფეხზე წამოვდექი, გასასვლელისკენწავედი. უცებ შევტრიალდი რომ ვიღაცას შევეჯახე და ორივე ძირს დავეცით.
bavshvebo dzaan dzaan miyvaxrat.. imedia mogewonat es tavi.. aba tqven icit komentarebi ar daiviwyot.