დღეები სწრაფად გავიდა და აი დადგა ეს დღეც, როცა მე დრიუს უნდა გავყოლოდი ცოლად. არ ვიცოდი რა მოხდებოდა შემდეგ, ეს გადაწყვეტილება ჩემთვის ბედნიერების მომტანი გახდებიოდა თუ პირიქით უბედურების.. საწოლში ვიწექი და ვფიქრობდი ჯასტინზე, ჩემზე და დრიუზე. ჯერ მხოლოდ ცხრა საათი იყო, ჯვრისწერა კი ორ საათზე იყო დანიშნული.. უცებ ტელეფონზე მესიჯი მომივიდა უცხო ნომრიდან. "ძალიან დიდ შეცდომას უშვებ" ამ მესიჯის შემდეგ უფრო ცუდად გავხდი, სასწაულად ავნერვიულდი, ვიფიქრე ცოტა ხანი დავიძინებ და იქნებ უკეტ გავხდეთქო მაგრამ ვინ რას გაცლის... ბავშვები გიჯებივით შემოცვივდნენ ჩემს ოთახში..

-აბა, უკვე დროაა(დემი)

-რისი?(მე)

-შენი გალამაზების, ნუ ისედაც ლამაზი ხარ მაგრამ დღეს განსაკუთრებით ლამაზი უნდა იყო/(დემი)

-აუ მე კიდე ცოტა ხანი ძილი მინდა(მე)

-კაი მიდი დაიძინე...ისე მიოთხრა დემიმ რომ ყველამ თვალები დაუპრაწა..

-ვაიმე დემ,,.. კაი დავიძინებ ცოტა ხანი:):)

თვალები დავხუჭე და უცებ ვიგრძენი როგორ მომკიდა ვირაცამ ფეხებში ხელი და როგორ გადმომაგდო საწოლიდანნ

-შენ რა მართლა გეგონა რომ გაცლიდი ძილს?ეს მითხრა დემიმ და სიცილი დაიწყოო

ხო კაი, კაი. ვდგები... და წავედი შხაპი მივიღე.

ცოტა გამოვფხიზლდი. შემდეგ ბავშვები შეუდგნენ თავიანთ საქმიანობას. ზოგი თმას მიკეთებდა, ზოგი მაკიაჟს, ზოგი ფრჩხილებს.. და რავიცი ათას რამეს.თორმეტ საათზე ძლივს დაასრულეს ჩემი მაკიაჟი, თმები და მანიკური..

უკვე ცუდად ვიყავი ამდენი ჯდომისგან..:):) შემდეგ კაბა ჩავიცვი. ამ დროს დრიუმ დამირეკა. აინტერესებდა რას ვშვებოდი და მიტხრა რომ ძალიან ბედიერი ადამიანი იყო.. ძალიან გამამხიარულა მისმა სიტყვებმა..

ამ დროს დედა და მამა შემოვიდნენ ოთახში და უამრავი კომპლიმენტი მითხრეს.. უკვე სამკაულების დროც დადგა. ყელსაბამი, საყურეები, ბეჭედი გავიკეთე. სამაჯურს რომ ვიღებდი ზარდახშიდან ძირს რაღაც დამივარდა. ასაღებად დავიხარე და ხელში ჯასტინის ნაჩუქარი ყელსაბამი შემრჩა რომეზეც ჯელენა ეწერა..

უცებ მოვიწყინე, ძალიან ცუდად გავხდი..

საათს დავხედე და პირველი იყო. ახლა მხოლოდ ერთი ადგილი მიშველიდა. ხელში თაიგული ავიღე და ოთახიდან გამოვვარდი, გოგოებიც უკან გამომეკიდნენ მაგრამ ვერ დამეწიეს. თანდათან წყდებოდა მათი ძხილის ხმაც და მეც ვანელებდი სარულს.. ხელს დავხედე და თაიგულთან ერთად ყელსაბამიც წამომიღია. ამასობაში სანაპიროსაც მივუახლოვდი.. ზღვის ნაპირზე ჩამოვჯექი ისე რომ კაბა არ დამსვროდა/. ზღვას ვუყურებდი და თან ვფიქრობდი, რამდენად დიდ შეცდომას ვუშვებდი. უცებ ვიგრძენი როგორ მომიახლევდა ვიღაც უკან.. გავიხედე და თვალები გამიფართოვდა, არ ვიცი ეს სიხარულის ბრალი იყო თუ იმ დიდი სიყვარულის რასაც მე ჯასტინის მიმართ ვგრძნობ.. გული ამიჩქარდა, მინოდა მისვსულიყავი და ძალიან მაგრად ჩავხუტებოდი..

მოვიდა და გვერდით მომიჯდა.

-არ ვიცოდი აქეთ თუ იყავი..(მე)

-ხო გუშინ დამიმთვრდა ტურნე,და როგორც ხედავ დღეს აქ ვარ..(ჯასტინი)

ცოტა ხანი სიჩუმე ჩამოვარდა.. მაგრამ იისევ ჯასტინმა დაარღვია სიჩუმე..

-ვიცოდი რომ აქ იქნებოდი და შენი ამ სისულელე ნაბიჯის წინ აქ მოხვიდოდი საფიქრალად.(ჯასტინი)

-საფიქრალად? ჯასტინ მგონი შენ ვერაფერი გაიგე.. მე დრიუს ცოლად მივყვები და ამაში ვერავინ შემიშლის ხელს..(მე)

-სელენა არ მოგცემ ნებას იმ მატყუარა დრიუს გაყვე ცოლად...(ჯასტინი)

-მატყუარას? რატომ არის მატყუარა...? შენზე მეტი მატყუარა არის/(მე)

-კი შენ წარმოიდგინე ჩემზე მეტი...(ჯასტინი)

-იცი მ ლაპარაკს აზრი არ აქვს.. და გთხოვ შეიგნე რომ მე დაალოებით ნახევარ საათში დრიუს ცოლი გავხდები და ვერც შენ და ვერც ნინა შენი თქვენი უაზრო ტყუილებით ვერაფერს გააწყობთ.

ეს ვტქვი, წამოვდექი და წასვლა დავაპირე რომ ჯატინმა შემაჩერა და რაღაც საბუთები მომაწოდა..

-გთხოვ მაშინ ჯერ ეს წაიკითხე(ჯასტინი)

მეც მოვკიდე ხელი და კითხვა დავიწყე რომ იქ ისეთი რაღაცა წავიკითხე რის გამოც საშინლად გავხდი. ვეღარ ვაზროვნებდი, სული მეხუთებოდა, ვეღარ ვაზროვნებდი.. შიგ ეწერა რომ დრიუ სრულიად ჯანმრთელი იყო და არაფერი არ სჭირდა.. უცებ ჯასტინს გავხედე, ის კიდევ ზღვისკენ იხედებოდა, თან თავი დახრილი ქონდა.

-ჯასტინ ეს რა არის?ძლივს ვთქვი ეს სიტყები

-რაც წაიკითხე ის, დრიუს სწორი ანალიზების პასუხები, რომლის მიხედვითაც ის სრულიად ჯანმრთელია, აი რისი თქმა უნდოდა ნინას როდესაც არ მოუსმინე...(ჯასტინი)

არა არ მჯეროდა, ნუთუ, ნუთუ დრიუმ ასეთი ტყუილი მოიფიქრა.. ამ ფიქრებში გართული ვერ ვხვდებოდი როგორ მივრბოდი მტელი ძალით,ჯასტინის ძახილიც შორიდან მესმოდა... გონს შუა გზაზე მოვედი, გავიაზრე თუ რას ვაკეთებდი.. უცებ წინ გავიხედე და......