ცივა, თბილად მაცვია…ტანი თბილი სერი ჯემპრით მაქვს შემოხვეული,… დაბლა კი ჩვეულებრივი გადახეული შარვალი მაცვია და ფეხზე ჩემი საყვარელი თბილი ფეხსაცმელები… ყელზე დიდი, სადა კაშნე მაქვს შემოხვეული დ მთლიანად მათბობს, თავზე კვლავ სერი ქუდი მაფარია. რაღაცნაირი სუსხიანი, ცივი დღე იყო. ქარი ისე უბერავდა, რომ ჩემს თმას უკან მიწეწდა… მერე ჩემი გათოშილი თითებით კვლავ ვიყრიდი თმას მხრებზე. ვუყურებდი და ვათვალიერებდი ჩემთვის ნაცნობ გარემოს. სხვადასხვა ფერის ფოთლები თავისიც მიშრიალებენ ასფალტზე… ხეები კედლებს აჰყუდებოდნენ… ადამიანები მიდიოდნენ, თითქოს სადღაც ეჩქარებოდათ ყველას ერთ დროულად…. წამები… წუთები… საათები… დღეები… თვეები… წლები… და ალბათ სულ …. მიყვარხარ. ერთ დღეს,როდესაც ნამდვილად დავიწყებული გეყოლები , დაგინახავ ფოთლებით გადაპენტილ სკამზე, ალბათ.. შემოგხედავ ნათელ თვალში, ჩავიძირები სასწაულად მათში.. შემდეგ დაინახავ,რომ ვიღაც გოგონა ხის უკან გემალება უგვზო–უკვლოდ… დაინახავ ჩემს ღია თაფლისფერ თვალებს და დაგინახავ ყვითელი ფოთლებით გადაჭედილ ბაღის სკამზე და გითვალთვალებ .. შევხედავ შენს ნაცრისფერ თვალებს, ჩავიძირები მათში და გავიხსენებ იმ ბედნიერ წამებს .. ალბათ შენც უცებ მოჰკრავ თვალს ვიღაც გოგონას, რომელიც ხის უკან იმალება, თავზე ქუდით და თაფლისფერი,მუქი თვალებით იყურება შენსკენ .. შენც გულის წასვლამდე გეცნობა,ვიციიიიი… მრავალფეროვნებას ეძებ და ერთფეროვნებად აქცევ ამასაც. ლაპარაკი არ გინდა და გაიძულებენ ილაპარაკეო. სიმარტოვე გინდა და არ გაძლევენმარტო დარჩენის დროს. სითბო გჭირდება და ყველა გეაფერისტება. როგორც ყოველთვის ოცნებობ და უკვე შენი ნებით ეშვები დაბლა. გინდა,რომ როდესაც წახვალ აღარ მოიხედო. არც იხედები არამედ უკან ბრუნდები. ეცემი ძირს და ვერ გამჩნევენ. თვალები დახუჭე და ძალით გაგაღიმეს. მაგრად გაუფერულდი.
