– გიყვარვარ?
– არა.
– სამაგიეროდ მე ჩემს დედიტოს და მამიტოს ვუყვარვარ. მე დედიტოს შფრინცესა და მამიტოს დებილი ვაარ. :*
– ვიცი.
– ნუ … სიკვდილი რთულია?
– სავით.
– მე როგორ უნდა მოვკვდე? ადვილია? მეტკინება „სიკვდილი" ?
– არა, სხეული გაგიცივდება.
– შესცივდება?
– კი.
– ცოდოა. სულს შესცივდება?
– სულზე შენ თვითონ იზრუნე.
– ადამიანის მოკვლა შემიძლია?
– არა.
– რატომ?
– შენ ხარ ძე ხორციელი.
– სხვებიც „ძე ხორციელები" არან მაგრამ მათ შეუძლიათ.
– ვიცი.
– გამცემ პასუხს?
– კი. შენ ადამიანი ხარ… !!! ისინიც, ისინი … მათ… მე არ შემიძლია ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა.
– კარგი, კიდევ შევძლებ შენთან საუბარს?
– არ ვიცი.
– სად იქნებიიიიიი ?
– ალბათ აქ.
– კარგად იყავი…
– კარგად ნიტა.
– იცი,მომენატრები.
– ……………………………
„ შემდეგ… მე ხელები გავშალე და ის შემოვიდა ჩემში, ამის შემდეგ მე მას როგორც სითბოს ისე ვგრძნობდი."
– თბილი ხაარ.
– ხოოო…
– ხო არასდროს მიმატოვებ?
– არა, არასდროს მიგატოვებ.
– ჩემთან ერთად იქნები ხო სულ ?
– კი, მე სულ შენთან ერთად ვიქნები.
– აუ გთხოოვ რაა, არ წახვიდე.
– არასოდეს.
– რომც არ გიყვარდე, ხო მაინც მოხვალ?
– მე სულ მოვალ შენთან.
– ანუ, ანუ ბედნიერი ვარ.
– ხო…
– და რატომ არ მიდიხარ? და რატომ არ მიმატოვებ?
– მე ხო შენი ჩრდილი ვარ. 
დაამოწმა:♥Ani-Lile♥
|
