დავიწყებ იმით რომ ეს სიახლე ეძღვნება ჩემს მართლა უძაანმაგრეს მეგობარს ..ჩემს დას მარიამოს რომელიც ძაან მიყვარს..თქვენ მას არ იცნობთ,ამ საიტზეც არ არის ხშირი სტუმარი მაგრამ ასე თუ ისე მინდა რომ ეს სიახლე ნახოს..და მიხვდეს როგორი მნიშვნელოვანია ის ჩემთვის არ ვიცი როგორ ავღწერო გრძნობა რომელსაც მეგობრობა ქვია..საშინლად ვაფასებ ადამიანში მეგობრობას..ჩემი ცხოვრება მართლა ვერ იქნებოდა ისეთი მრავალფეროვანი და ხალისიანი რომ არა ჩემი მეგობრები..მართალია ისინი ბევრი არ მყავს ,მაგრამ ძალიანაც მაკმაყოფილებს ისინი ვინც არიან ჩემს გვერდით...მართალი გითხრათ ნაცნობს "მეგობარს " ვერ დავუძახებ..რატო? პასუხი მარტივია..მეგობარი ეს ერთი სიტყვა ,მაგრამ მას ბევრი განმარტება გააჩნია..მეგობარი ყოველთვის გვერდში გიდგება ..რაც არ უნდა მოხდეს.მეგობარს ვერ დავუძახებ იმ ადამიანს რომელიც ისე ვერ გამიგებს როგორც მე მესაჭიროება..განა ბევრს ვითხოვ..არა...მხოლოდ სითბოს, გვერდშიგომას,მის სამართლიანობას,პირდაპირობას..მე მეგობრად არ მივიჩნევ ისეთ ადამიანს რომელიც მხოლოდ იმიტომ მეტყვის ცუდზე კარგიაო რომ გული არ დამწყვიტოს..პირიქით..ვფიქრობ რომ საშინლად გამიმართლა მეგობრებში..მყავს 3 საუკეთესო მეგობარი რომელიც მეყვარება სიცოცხლის ბოლომდე..სამივეს მარი ქვია..მაგრამ გამორჩეული მხოლოდ ერთი მარია..დანარჩენებიც ძაან მიყვარს მაგრამ იმდენად არა როგორც ის ერთი..ის სულ სხვაა..მას ჩემი ესმის არაადამიანურად..არარსებობს მისგან გვერდშიდგომა დამჭირდეს და უარი მითხრას..არის პირდაპირი(მეც)რისი თქმაც უნდა ყველაფერს მეუბნება..შეიძლება მეწყინოს ,მაგრამ მას მხოლოდ კარგი უნდა და მაგიტომ
..მართალია უფრო ადრე მჭირდებოდა მაგრამ ბედნიერი ვარ რომ ის ჩემი დაქალია..მისი მეშვეობით ეხლა თავს ბედნიერ ადამიანად ვგრძნობ..ჩემი ერთ-ერთი დიდი ოცნება ნამდვილი მეგობრის პოვნა იყო...მე კი ის ვიპოვე..რაც ძალიან ბედნიერს მხდის..ვინაიდან მე არ მეშინია იმისი რაც შეიძლება მოხდეს.იმიტომ რომ ვიცი ის სულ ჩემ გვერდით იქნება..
რათქმაუნდა როგორც ყველას ჩვენც მოგვსვლის ჩხუბი..ვაღიარებ ზოგჯერ ძალიან სულელურ თემაზე დაგვიწყია ჩხუბი და გადაზრდილა დიდ აურზაურში,...არ დაგვილაპარაკნია და ვიყავით "გაბუტულები" მაგრამ მხოლოდ 1 დღით..მეტს ვერ ქაჩავდა..იმიტომ რომ ვერ ვძლებდით ერთმანეთის გარეშე..არ შეგვიძლია..უკვე მივეჩვიე დილით როგორცკი თვალს გავახელთ ერთმანეთს ვწერთ/..მთელი დღე ალბათ ერთმანეთს ვწერთ..იმიტომ ვწერთ რომ სულ სხვადასხვა ქალაქებში ვჩხოვრობთ.და ერთმანეთის ნახვა არ შეგვიძლია..ამაზე ცუდი არაფერია..როცა ვერ ნახავ იმ ადამიანს რომლის[გარეშეც არ შეგიძლია..ვერ ჩაეხუტები და ვერ მოეფერები..:(((((
ყოველღამე დაწოლის წინ ჩვენ ერთმანეთ ვეუბნებით თუ როგორ გვიყვარს და მხოლოდ მერე ვიძინებთ..არარსებობს ერთი დღე გავიდეს ამის გარეშე..ასევთქვათ ჩვენი რიტუალია:დ
ბოლოს მაინც რისი თქმაც მინდა...მეობარი ძალიან მნიშვნელოვანია ცხოვრებაში..მინდა ბევრი მეგობარი მყავდეს და ამიტომ სიამოვნებით გაგიცნობდით..:)
♥♥პს.მარი მიყვარხარ ძაან ძაან ♥♥
Daamowma:anukaankam<3
|
