B.T.D - 14 სექტემბერში 2012

დილით ადრე ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა..გაბრაზებულმა გვერდი ვიცვალე და ტელეფონი ავიღე.
-გისმენთ . ! - გაბრაზებული ხმით ვუპასუხე

-საყვარელო გაგაღვიძე ?? მაპატიე რა... :|

-უი კოდ ? არაუშავს <3 ნომრისთვის აღარ დამიხედია და რახდება ?? ამ დილაადრიან რომ მირეკავ ?
-ჰოჰო . <3 შეგიძლია შემხვდე ? სალაპარაკო მაქ. :*:)
-კი კი რა პრბლემაა ;)
-მაშინ ასე 5ისკენ გამოგივლი კაი ? <3
-კაი :)
ტელეფონი დავკიდე და გვრედი ვიცვალე რომ დამეძინა , მაგრამ არაფრი აღარ დამეძინა .. რაღა მექნა ? ავდექი აბანოში შევედი , წყალი გადავივლე , მოვწესრიგდი ჩავიცვი და პირველ სართულზე ჩავედი .. <3

სახლში იდუმალება სუფევდა :დ ყველას ეძინა .. და ცოტა მოვიწყინე :დ სამსახურისთვის ადრე იყო , ამიტომ მაცივარი გამოვაღე და საჭმლის გაკეთება დავიწყე რომ ამ დროს ფეხის ნაბიჯების ხმა გავიგე,, შევტრიალდი და მირანდა დავინახე :დ
-გამიხეთქე გოგო გული :დ

-ხო ხო ბოდიში.. <3 გოგო სამსახურში რომლისკენ მიდიხარ?
-1ზე უნდა ვიყო.. დღეს ,,ცეკვა ვარსვლავებთან'' -ის პირველ ნაწილს წერენ და უნდა ვიყო. ))
-შეგიძლია საყიდლებზე გამომყვე ?
-კი რა პრობლემა.. ;) ოღონ ძაან ცოტა დრო მაქ.. ;)
-კიკი .. ეხლა ავალ ჩავიცმევ და ჩამოვალ..
-მიდი მალე.
სანამ მირანდამ ჩაიცვა მე კერის მივწერე :* ვეჭუკჭუკე.. ცოტა წავიხემსე და მირანდაც ჩამოვიდა .))
-წავედით <3
მე და მირანდამ ბევრი რამ ვიყიდეთ... საკმაოდ გაიწელა შოპინგი , ამიტომ ეგრევე ტელევიზიაში წავედი , მაღაზიიდან <3 იქაც ძაან დავიღალე...პილოტის ჩაწერა ძაან დიდხანს გაგრძელდა.. 5-ის აკლდა წუთები კოდმა რომ ამომაკითხა ტელევიზიაში...

-აბა პეტ წავედით?
-ჯერ არა რა კოდ.. )) ბევრი საქმეაა.. ცოტახანში წავიდეთ..
-მისს პატრისია წადით და მე შეგცვლით-მითხრა ერთერთმა თანამშრომელმა
-მადლობა ჯესიკა. <33 ..
მე და კოდი ერთ ულამაზესს ადგილას მივედით...
-პეტ მომისმინე.. რაღაც უნდა გითხრა. მოკლედ კანადაში სპეც-ოპერაცია უნდა ჩავატაროთ..ომია და კანადამ ამერიკას დახმარება სთხოვა და ჩვენც მეტი გზა არ გვაქ .. მოკლედ მომიწევს წასვლა და მინდოდა ეს გცოდნოდა. თუ გინდა არ წავალ..
-წადი წადი კოდ. <3 თავს გაუფთხილდი.. უბრალოდ ძალიან მომენტრები ;)
-მეც..
კოდი მოვატყუე .. არ მინდოდა რომ წასულიყო მაგრამ მისი მომავლის დანგრევის უფლება არ მქონდა,.. მე და კოდმა ბევრი ვიბოდიალეთ.. ვისეირნეთ და სახლში საკმაოდ გვვიან მივედი .. ფრენა 2დღეში , კოდს კი მომზადება სჭირდებოდა. :| სახლში მივედი , საწოლზე დავწექი და ისტერიულად ავტირდი .. :| მეშინოდა.. ვიცოდი კოდს დავკარგავდი...მაგრამ თავს ვიმშვიდებდი იმით რომ დარეკავს შეძლებდა ხოლმე.

კოდის გაფრენის დღე:
ორი დღე თვალსა და ხელს შუა გამეპარა .. დღეს კოდიის გაფრენის დღეა. :| ცოტახანში მე და კერი ამერიკის ბაზაში უნდა წავიდეთ .. აფრენა მათი ტერიტორიდაან მოხდება .(( ძალიან ვნერვიულობ .. :|
-პეტ წავედით??
-კიკი კეროლაინ წავედით..- მე და კეროლაინი გზას გავუდექით.... ფანჯარას მივყრდნობოდი და უაზროდ დავჩერებოდი საათის ისრებს .. ისინი გაუჩერებლივ მიდიოდნენ ... მე კი ეხლა ყველაზე მეტად მინდოდა რომ დრო გაჩერებულიყო .. მაგრამ არა ! .. ის მიდიოდა და სულაც არ ემორჩილებოდა ჩემს სურვილებსა და მოთხოვნებს..აი ბაზამდეც მივედით... კერიმ მანქანა შორი ახლოს გააჩერა, თუმცა კოდის ლურჯ თვალებს თვალი კილომეტრიდან მოვკარი.. ჯარისკაცის ფორმაში უკვე მეორედ ვნახე.. ოღონდ ახლა უკვე ცოცხალი .. როგორ უხდება-გავიფიქრე ჩემთვის და მისკენ წავედი .

-ჩემო პატარავ <3 როგორ მომენტარები - მმან ხელში ამიყვანა და დამატრიალა. ))
-მეც ჩემო პრინცო.. მეც ძალიან მომენტრები... ხელი გავაშვებინე და ლოყაზე ვაკოცე...))
ცოტახანი ვილაპარაკეთ... დამპირდა რომ დამირეკავდა და ან მომწერდა ხოლმე ხანდახან მაინც..))
-კარგი პეტ წავედი ეხლა..
-მოიცა - ჩემი მედალიონი მოვიხსენი . -აი ეს აიღე .. როცა მოგენტრები ჩემი გული სულ შენთან იქნება .. არასდროს მოიხსნა ..

ეს გავუწოდე,კიდევ ერთხელ გადამეხვია .. ჯერ მე , მერე კერისაც დაემშვიდობა და ბოლოს თვითმფრინავში შევიდა.. აფრინდა თუ არა ცრემლები წამსკდა..