ნინაზურგზე შემომახტა და სიცილ სიცილით ოთახისკენ გავჭენდით
ნინა საწოლზე დავაგდე და იქვე ჩამოვჯექი
ნინა ფეხზე წამოხტა კარი გადაკეტა და თვლა დაიწყო
- ერთი , ორი და საამმიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი!-უცებ ვერ გავაცნობიერე რას აკეთებდა
მაგრა წამის მეათედში მილამ ყვირილი დაიწყო (ალბათ კომპიუტერი შეამოწმა)
და ჩვენი ითახის კენ გამოიქცა საბედნიეროდ ჩაკეტილი გვქონდა
- ჰეი! კარი გააღეთ! იდიოტებო! ორივეს დაგხოცავთ!
რამოდენიმე წუთი აბრახუნა შემდეგ კი სიჩუმე ჩამოვარდა
ნინამ მე გამომხედა უკვე ვხვდებოდი რის თქმასაც აპირებდა მაგრამ მე იქით გამსვლელი არ ვიყავი
- არაა!
- ჯერ შენ გადი ნატალი , მე შენზე შურს ვიძიებ!
- იცი სიკვდილის მრავალ ნაირი ფორმა არსებობს მე კი სამის მეშინია ყველაზე მეტად
დაგუდვის , დაწყვის! , გაჭყინტვის!
- ორგანოების ამოცლის არ გეშინია?! ან ცხოველის პირში აღმოჩენის?!
- ეხლა გული ამერევა!
ჩვენ აქ ვიცინოდით ამ დროს კი შეიძლებოდა მილა კარებს გვიშენებდა,
და სამუდამოდ გვტოვებდა ოთახში,
იმ მომენტში ამ ყველაფერზე გამეცინა მაგრამ მერე დავფიქრდი რომ
გამორიცხული არ იყო მილასგან არაფერი გამიკვირდებოდა.
ოთახის კარი ჩუმად გავაღეთ და გავიხედეთ სიწყნარე იყო
მილა კი არ ჩანდა ჩუმად დავტოვეთ ოთახი და ქვემოთ ჩავედით
მილა სამზარეულოში იჯდა სიგარეტს მშვიდად ეწეოდა,
- გადაგიარა?!
- ვიცოდი! , ვიცოდი რომ ასეთი იყავი!
იმიტომ არ შეგირიგდი და სწორად მოვიქეცი! გეგონათ გამორთვა დამავიწყდებოდა?!
იოლი ადამიანები ხართ! ჩემი და შენზე გიჟდება და ას აღარ აკეთებს როცა
დაგინახავს! შენ კი უნამუსო ხარ! მატყუარა! ყველაზე ცუდი ბიძაშვილი!
მძულხარრ! სწორედ ამიტომ მძლხარ!
- მილა მეე....
- რა შენ?! რა?! ჰო მითხარი! თუ გინდა დაგელოდები სანამ
რამეს მოიფიქრებ ! რამე ახალ ტყუილს!
- მე ტომი აღარ მომწონს მილა!
- არა დამაჯერებელი იყო ! თავიდან!
- ძალიან სასაცილოა!
სამზარეულოდან გავედი და ჩანთა ავიღე მინდოდა საუბრისთვის
თავი ამერიდებინა მაგრამ მილა არ გაჩერდა
- შენ უპატიოსნეს მეგობართან ანასთან მიდიხარ?!
უნდა მოუყვე რა გითხარი?! და მერე ერთად უნდა გამჭოროთ?!
პასუხი არ გავეცი და გზა გავაგრძელე
მან მართლაც ზეპირად იცოდა ჩემი ყოველი ნაბიჯი
რაც ყოველთვის მაცოფებდა მობილური ავიღე და ანას დავურეკე
მანქანა სადგომიდან გამოვიყვანე და მასთან წავედი
შუქნიშანთან რაცარუნდა გასაკვირი ყოფილიყო ჩემთვის ტომი დავინახე
ისეთივე საყვაელი იყო როგორც 5 წლის წინ
მივაშტერდი მაგრამ უცებ გამახსენდა რომ მასზე ფიქრი არ შეიძლებოდა
და გამოვფხიზლდი და გზა გავაგრძელე
ჯერ კიდევ ჩვენი გზა არ იყო ამიტომ მოსახვევში ვიღაცას შევეჯახე
ის გაბრაზებული მანქანიდან გადმოვიდა
- იცით ?! ტარებას ცენტრალურ გზაზე არ სავლობენ!
