Always On My Mind - 9 -
მოთხრობის მეცხრე თავი. გირჩევთ ნახოთ ეს თავი..
დამიჯერეთ არ ინანებთ : ))
დილით რომ გავიღვიძე ჩემს საწოლში ვიყავი, თავი ცოტა წამოვწიე და დავინახე ჰარი როგორ იჯდა ჩემი საწოლის გვერდით და ჩემს ნახატებს ათვალიერებდა თან იღიმოდა.
ცოტახანი ვუყურებდი ჰარის ღიმილიან სახეს შემდეგ კი უხერხულად დავიწყე
-ჰარი...
ჰარიმ უცებ ამომხედა, დამეკრიჭა და ხელი დამიქნია
-გამარჯობა პატარა
მისმა ესეთმა რეაქციამ ძალიან დამაბნია, მეგონა ჩემზე გაბრაზებული იქნბოდა ან ნაწყენი , მაგრამ ჩემდა საბედნიეროდ არა ..
-როგორ ხარ თავს ცუდათ ხოარ გრძნობ?
-არა ჰარი კარგად ვარ საბედნიეროდ.
-ხო კიდევ კარგი არდაგეჯახა
-გადამარჩინე
ვუთხარი ღიმილით
-ხო შეიძელბა ესეც ითქვას
მითხრა და გამიღიმა
მერე სიჩუმე ჩამოვარდა არცერთი ხმას არვიღებდით
მრცხვენოდა ჩემი და ჩემი თავის... თავს უხერხულად ვგრძნობდი არვიცოდი რაღა უნდა მეთქვა
-მაპატიე
მხოლოდ ეს მომაფიქრდა რომ მეთქვა...
-უკვე გაპატიე. მითხრა ღიმილიანი სახით. ეგრევე მიმიხვდა რის პატიებასაც ვთხოვდი
-და არაფრის კითხვა არ გინდა? რატო ვიქცეოდი ესე ან რავიცი საერთოდ არაფრის?
თან მიხაროდა ჰარი არაფრის ახსნას რო არითხოვდა თან არა. ვერვხვდებოდი ესე რატო იქცეოდა
-არა. არმინდა რააზრი აქვს კითხვების დასმას უკვე ყველაფერს ვხვდები
მითხრა და ჩემი ნახატები მანახა
-გეშინოდა ხოო? გეშინოდა , გეშინოდა იმის რომ გული გეტკინებოდა ჩემთან სიახლოვის შემთხვევაში .. ესეა არაა?
„ოხ ჰარიმ იცის" ვთქვი გულში, თავში ხელი წამოვირტყი და საბანი გადავიფარე თავზე. ოხ ხანდახან რასაშინელებაა ესეთი მიხვედრილი როა ვერასდროს ვერაფერს გამოაპარებ.
-მანდ რატო შეძვერი?
სიცილნარევი ხმით მკითხა ჰარიმ
-არ მინდა ნახო რა წითელი ვარ ეხლა.
ვამბობდი და უფრო ქვეშ ვცოცდებოდი
მერე გავიგე როგორ გადაიხარხარა ჰარიმ
-გამოძვერი, გამოძვერი ისედაც ათასჯერ მყავარ ნანახი წითელი
მითხრა სიცილით და საბნის გადახდა სცადა
-მრცხვენია ჰარი მრცხვენია!!
-მეც მინდა რაღაც გითხრა
მითხრა ჰარიმ ოღონდ ეხლა უკვე სერიოზულად
-უნდა დამცინო ხო?
სახე მოვჭმუხნე ისე თითქოს მხედავდა
-არა. მითხრა მოკლედ , ორი წამის შემდეგ კი ისევ დაიწყო საუაბრი , მაგრამ ამჯერად ბორძკობდა , თითქოს ერიდება , ან კიდევ რცხვენია რაღცის თქმაო .. მე გასუსული ვიყავი ჰარიმ კი უცებ , თითქოს დასწრებაზეა-ო ისე თქვა - რეიჩელ მიყვარხარ ... მერე გაჩერდა და ამოისუნთქა
მე თვალები დავაჭყიდე და თავი ნელ ნელა ამოვწიე საბნიდან, გაოგნებული სახით ვუყურებდი ჰარის, არ მჯეროდა რომ ამას სერიოზულად ამბობდა
ჰარის სერიოზული სახე ქონდა, ელოდებოდა ჩემს რეაქცია , როდესაც დამინახა მაშინვე სიცილი დაიწყო
-მომატყუე ხო? ისევ დამცინი?
სევდიანად ვკითხე.
ჰარი საწოლის კიდეზე ჩამომიჯდა, ხელი მომხვია და გულთან მიმიკრა
-არა სულელო უბრალოდ ძალიან წითელი იყავი და სიცილი ვერ შევიკავე
-ჰარიიიი!!
ავბუზღუნდი და საწოლიდან წამოვდექი
ჰარიც წამომყვა ჩემთან ძალიან ახლოს მოიწია, ჩემი თავი მის ხელებში მოიქცია
-არ გჯერა ხო? მშვიდად მკითხა
-არა
თავი გავიქნიე
-შენ უბრალოდ გეცოდები
დავამატე
-ეგრე ფიქრობ მართლა? გაბრაზებულმა შემომხედა ჰარიმ და ხელები ჩაწია
მე თავი დავუქნიე
-იცი რამჭირდა ეს დღეები? მთელი დღე შენზე ვფიქრობდი, მენატრებოდი, მჭირდებოდი
მე შენ მჭირდები გეფიცები.. უშენოდ აღარ შემიძლია, არვიცი რამიქენი მართლა ვერ ვხვდები შენზე ერთიანად მომაჯაჭვე.. მეუბნებოდა ჰარი , თან თვალებში ჩამშტერებოდა... მე კი მისი მწვანე უაზროდ ლამაზი თვალები ძალიან მაბნევდა... სიტყვები რასაც მეუბნებოდა კარგად ჩამესმოდა ,მაგრამ ვერ ვიჯერებდი რომ ის მართლა მეუბნებოდა ამას მე უბრალო უასუათო გოგოს.. სულ სხვა სამყაროში ვიყავი.. მე არვიყავი აქ, სადღაც დავფრინავდი ან დავცურავი არვიცი..
-შენ უბრალოდ მეგობრულად მიყურებ.. შეუძლებელია გიყვარდე შენ.. თან ჩვენ ერთხელაც კი არ გვიკოცნია ერთმანეთისთვის.
ჰარიმ ამაზე ჩაიცინა.. მეც ეგრე ვფიქრობდი აქამდე როგორ შეიძლებოდა შეგყვარებოდა გოგო რომელთანაც არანირი ურთიერთობა არგქონია მაგრამ.. დამიჯერე კოცნა არააა აუცილებელი რო ადამიანი შეგიყვარდეს.. ამაში შენთითონ დამარწმუნე..
მის ამ სიტყვებზე ყელში დიდი ბურთულა მომაწვა, რომელსაც გარეთ გამოსვლა უნდოდა მაგრამ არვუშვებდი არმინდოდა მეტირა! ეს ყველაფერს გააფუჭებდა.. უბრალოდ ზედმეტად უადგილო იქნებოდა.. თუმცა როგორც ყოველთვის ეხლაც.. ეხლაც ვერ შევიკავე და თბილი ბურთულები გადმომცვივდა სახეზე, ლოყები ერთიანად გამითბო ისეთი მხურვალე იყო, თითქოს შეახურესო.. ღმერთო ეს ჩემს თავს ხდება? ამ მომენტს იმდენი ხანი ველოდი.. ველოდებოდი როდის მეტყოდა ვინმე რომ ვუყვარვარ და ვჭირდები... ეს იმაზე მაგარი გრძნობა ყოფილა ვიდრე ოდესმე წარმოვიდგენდი, ყველაფერი გამითბო, ყველა ორგანო, შიგნიდან მთლიანად გამათბო...
ჰარი ჩემთან ახლოს მოვიდა და ცერა თითით ცრემლები მომწმინდა
-არმინდა რომ ტიროდე
მითხრა და თავი გამიქნია
-ნუტირი! მითხრა კიდევ და მომეხვია, მომეხვია ძალიან მაგრად, ძალიან ძლიერად, ამან უფრო შემახურა
-გაიცინე
ჩამჩურჩულა თბილად ყურში მე კი ჩემდა უნებურად დებილივით გამეღიმა
მე ამ წამს ბედნიერი ვიყავი... უბრალოდ ბედნიერი, ამდენი თვის შემდეგ...
რამდენიმე წუთი ესე ვიყავით ჩახუტებულები, არცერთი ხმას არვიღებდით, უბრალოდ ვგრძნობდით ერთმანეთის გულისცემას და გვესმოდა ერთმანეთის სუნთქვის ხმა.
ცოტახანში ჰარიც მომშორდა, სახე ძალიან ახლოს მოიტანა ჩემს თავთან. ვგრძნობდი
მთელ სახეზე მის ცხელ ჰაერს და ეს კიდევ უფრო მათბობდა
ისევ ვხურდი, ოღონდ ეხლა უფრო ძლიერად, ვხვდებოდი რის გაკეთებას აპირებდა ჰარი, მე უბრალოდ დავხუჭე თვალები და ვფიქრობდი რა მოხდებოდა სულ რამდენიმე წამში, ამასობაში კი ჰარის ცხელი ჰაერი უფრო მიახლოვდებოდა და ამჯერად ჩემი სახე მთლიანად მისმა მხურვალებამ მოიცვა
დავიბენი, შევშინდი, გავწითლდი, არვიცოდი რა უნდა მექნა
-აჰაჰაჰაა
უცებ ამივარდა ისტერიკული სიცილი.
სახე გამოვწიე და ჰარის მხარში ჩავრგე თავი. თვალები მაგრად დავხუჭე
-ყველაფერი გააფუჭე რეიჩელ
სიცილით მითხრა ჰარიმ, შემდეგ მხრებში ხელი მომკიდა და მისგან გამწია შუბლი შუბლზე მომადო
-ნუღელავ
მითხრა და ისევ დაიწყო სახის მოტანა მისი ცხვირი ჩემს ცხვირს შეეხო რამდენიმე წამიც და ტუჩებსაც შეეხებოდა მაგრამ ისევ...
ისევ ეს ისტერიკული, ნერვიული სიცილი
-ბოდიში ჰარი ბოდიში
ვთქვი სიცილით
-ბიჭისთვის არასდროს გიკოცნია?
დამცინავად მკითხა
-უადგილო შეკითხვა იყო ჰარი
-ხოო?
-ხოო...
-ანუ პირველი ვიქნები ხოო?
ხელებს ერთმანეთზე უსმევდა და ეშმაკურად მიღიმოდა
მე უბრალოდ გავუცინე პასუხი არ გამიცია
ჰარიმ ერთი ნაბიჯი გადმოდგა ჩემსკენ
სახე მაგრად დამიჭირა და დიდხანს აღარც უფიქრია ეგრევე მაკოცა
გავოგნდი, არმოველოდი, გააზრებაში დიდიხანი დამჭირდა
ამასობაში კი ყველაფერი მორჩა.
ჰარიმ ტუჩემზე ხელი მომისვა გამიღიმა და ჩუმად ჩამჩურჩულა ყურში
-პირველი და უკანასკნელი
მისმა სიტყვებმა კიდევ უფრო გამათბო...
ბავშვებო ჩემი კომენტარებით შეიძლება თავი მოგაბეზრეთ მარა არშემიძლია რო არ ავხსნა და განვმარტო.. ვიცი ძაან მალე მოხდა ყველაფერი სიყვარულის ახსნა და ასე შემდეგ უბრალოდ ვთვლი რო გაწელას აზრი არაქ უბრალოდ ისედაც დიდი გამოდის და თან ელხა შედის ჯერ არაფერი ყოფილა ისთი ეხლა იწყება ყველაფერი.. კიდე სიყვარულის ახსნა შეიძლება არიყო ისეთი რომანტიკული მარა ვეცადე ყველა მოთხრობგან განსხვავებულად აეხსნა ზედმეტი ზერიოზულობის და დეპრესიულობის გარდა... იმედია მოგეწონათ დიდი მადლობა ვინც წაიკითხა
